Jaki telewizor kupić? Przegląd wyświetlaczy 2016. LCD czy OLED?

Rok 2016 dobiegł końca, a więc wyprzedaże wystartowały już na dobre :) Z tej perspektywy jest to idealny moment na zakup telewizora. Ceny są już niskie, więc modele premium stają się coraz bardziej dostępne. Nie o samych flagowcach chciałbym jednak tu pisać. Dziś porozmawiamy o całej ofercie rynkowej i o tym jaki telewizor kupić... Kupić, czy poczekać? Naturalnym pytaniem, które pojawia się zawsze przed zakupem to czy w ogóle kupować. Tuż za pasem są przecież modele 2017. Już niebawem przeczytacie o nich w naszej relacji z targów CES. Rozważmy zatem za i przeciw. W nadchodzącym roku nie spodziewam się osobiście żadnej rewolucji, w kwestii nowych standardów obrazu. Większość zmian, jakie miały się wydarzyć, miały już miejsce. Jest tylko jeden element, który wiemy, że zostanie wdrożony - to HDR w odmianie telewizyjnej, czyli HLG. Standard ten jest kompatybilny wstecznie, co oznacza, że telewizory niewyposażone w technologię HLG będą także mogły odbierać kanały nadawane w ten sposób, jednak widzowie nie doświadczą lepszej jakości obrazu. Więcej o HLG mówiłem podczas targów IFA 2016, w temacie: LG zaprezentowało działanie HFR i HLG HDR na panelach OLED Element ten jest bardzo istotny, dlaczego więc bagatelizuję go podczas rozważań zakupowych? Tylko dlatego, że głęboko wierze, iż obecny lineup telewizorów otrzyma update (ogłosiło to np. LG dla OLED & LCD 2016), by móc obsłużyć tę technologię. Wsparcie dla HLG nie wymaga większej mocy obliczeniowej, niż wsparcie dla klasycznego HDRa (HDR10), więc teoretycznie nic nie stoi na przeszkodzie. Miejcie jednak na uwadze, że to tylko moje przypuszczenia :) Wróćmy jednak do rozważań. W kwestii sprzętowej mam wrażenie, że niewiele zmian nastąpi w technologii LCD. Przynajmniej w klasie premium. W tym roku, na rynku pojawiły się bardzo dopracowane wyświetlacze, które ciężko będzie przebić. Technologia LCD nie oferuje takiej sprawności, by dokonać postępu, bez jeszcze większego komplikowania konstrukcji i zwiększania poboru energii, a to raczej nie jest zgodne z trendami rynkowymi. W segmencie OLED natomiast czeka nas kilka zmian. Przede wszystkim mają pojawić się ekrany tego typu od firmy Sony. Będzie to więc już piąty producent mający wyświetlacze organiczne w ofercie, zaraz po LG, Panasonic, Philips i Loewe. "Problem" tych wyświetlaczy będzie inny - wypełniają one wyłącznie high-endowy segment rynku, zatem ich cena w trakcie premiery jest wysoka. Jeśli mamy do wydania "lekką ręką" ponad 25 000zł na telewizor to warto poczekać. W przeciwnym razie sugeruję zainteresować się obecnym line-upem. Pamiętacie dylematy z początku 2016 roku, kiedy modele LG OLED EG960 i EG920 były bardzo tanie, a nowe (na ten czas) E6, B6 i C6 poza zasięgiem większości? LCD VA, IPS, czy OLED? Obecnie na rynku możemy znaleźć dwa, a właściwie trzy typy wyświetlaczy. Mowa tu oczywiście o LCD i OLED. Te pierwsze dzielą się z kolei na dwa podtypy i to jest fundamentalna różnica pomiędzy nimi. Ten temat wyczerpałem jednak w artykule, do którego odsyłam poniżej: Jeśli chodzi zaś o różnicę pomiędzy wyświetlaczem LCD, a OLED to sprawę omówiłem w poniższym wpisie: W powyższym tekście opisałem jednak głównie zalety technologii OLED, marginalizując przewagi wyświetlaczy LCD, a kilka ich by się znalazło. Przede wszystkim: Przeważnie lepiej radzą sobie w mocno oświetlonych pomieszczeniach, ponieważ zapewniają wyższą jasność Najwyższe modele lepiej oddają efekt HDR, w filmach Ultra HD W pewnych sytuacjach zapewniają lepsze odwzorowanie ruchu (ostrzejszy obraz przy sporcie) Choć moimi faworytami są wciąż wyświetlacze OLED, to decydowanie się na takie modele jak Panasonic DX900, Sony ZD9, czy Samsung KS9500 też jest uzasadnione. Najlepiej by nabywca był świadom wad i zalet jednej i drugiej technologii i wybrał najlepsze dla siebie :) Do filmów i seriali, czyli ogólnie mówiąc projekcji kinowej na pewno lepiej sprawdzi się OLED, chyba, że będziemy oglądać więcej treści UHD (co raczej na razie się nie wydarzy) i skupiać się na efektach, oraz siedzieć centralnie na wprost telewizora. Do ogólnego użytku - telewizja, granie na konsoli raczej obstawiałbym klasycznego LCD. Jak odczytywać punktację Ocena "Do filmów" - w tej kategorii punktowany jest głównie kontrast, jaki jest w stanie uzyskać wyświetlacz. Determinuje on czerń i głębię obrazu, którą będziemy postrzegać w mało naświetlonych, lub ciemnych pomieszczeniach. Drugim kryterium branym pod uwagę jest poprawność odwzorowania barw i potencjał do kalibracji obrazu. Ocena "Do filmów UHD" - wsparcie dla technologii Ultra HD oceniane jest na podstawie potencjału do odtwarzania efektu HDR, czyli wyświetlania wysokich stopni jasności obrazu, oraz pokrycia poszerzonej palety barw. Filmy Ultra HD wykorzystują z reguły oba te standardy i są one czynnikami robiącymi największą różnicę w jakości podczas oglądania względem zwykłego Full HD Blu-ray. Wbrew pozorom rozdzielczość obrazu nie jest tą cechą, ale o tym więcej w dedykowanych artykułach. Ocena "Do telewizji" - W tym kryterium oceny, przyjąłem założenie, że telewizja oglądana jest w dzień. Oceniana jest więc zdolność do uzyskiwania najwyższej jasności (tzw. SDR - nie mylić z jasnością HDR!), odporność na powidoki, oraz poprawne odwzorowanie kolorów. Ocena "Do sportu" - O tym, jak dobrze wyświetlacz odwzorowuje treść sportową decyduje to jak wyraźny obraz w ruchu jest w stanie zapewnić. Najlepiej sprawdzają się tu zaawansowane wyświetlacze LCD z matrycą 120Hz. Jeśli telewizor ma panel 60Hz, ocena spada automatycznie o połowę, pomimo tego, że przy filmach nie robi to znaczenia. Ocena "Do gier" - W tej kategorii brany jest pod uwagę input lag, czyli opóźnienie jakie powstaje na telewizorze. Decyduje ono o tym jak dobra jest rozgrywka, o czym więcej przeczytać można w temacie dedykowanym zagadnieniu Input LAG. De facto mogłaby powstać osobna kategoria "do gier ultra hd", jednak przyjąłem, że każdy gracz będzie zainteresowany zarówno graniem w standardowej rozdzielczości Full HD, jak i z wykorzystaniem najnowszych standardów. Rozważając rozgrywkę w Ultra HD należy wziąć jeszcze pod uwagę jakość oddania efektów. Tutaj polecam sugerować się także kryterium oceny "Do filmów UHD". Osobiście wolałbym grać na wyświetlaczu klasy high-end, nawet z wyższym input lag, niż na budżetowym, właśnie ze względu na reprodukcję efektów HDR. Przypominam też o osobnym przeglądzie telewizorów do grania 2016. Ocena "Kąty widzenia" - Opis kategorii jest w zasadzie wystarczający. Chodzi o to jak mocno odbarwia się obraz i jak mocno spada kontrast, gdy patrzymy pod kątem (nawet niewielkim). Najlepsze tutaj będą wyświetlacze OLED, nieco gorsze te z matrycą IPS i zdecydowanie gorsze panele VA. W poniższej części tekstu wystąpią wyłącznie telewizory, które znam i za które mogę ręczyć, że oferują dobrą jakość. Nie oczekujcie więc, że znajdziecie wszystkie serie jakie występują na rynku. Nie znaczy to jednak, że nieobecny tu telewizor nie jest godny polecenia, może po prostu nie miałem okazji go zobaczyć w akcji. Szansa na to jest jednak niewielka ;) Polecam także tylko te, które dobrze oddają barwy i potencjał do kalibracji. O tym więcej w temacie: Co to jest Kalibracja Telewizora? Jakie ustawienia są dobre i „naturalne”? Jeśli kupić to co? High-end, czyli najlepsze co 2016 rok przyniósł 1. LG OLED - seria B6, C6, E6 i G6 (55", 65", 77") 2. Panasonic DX900 (58", 65") 3. Sony ZD9 (65", 75", 100") 4. Philips POS901f (55") Klasa super-premium Wyświetlacze w klasie super-premium są modelami high-end niektórych producentów, lub innymi, plasowanymi tuż poniżej flagowców. Z reguły oferują sprawność tylko trochę gorszą od wyświetlaczy wymienionych powyżej, za to w znacznie niższej cenie. 5. Samsung KS9500 / KS9800 (65", 78", 88") 6. Sony XD93 / XD94 (55", 65", 75") Klasa premium Wyświetlaczy w tej klasie różnią się od powyższych przede wszystkim budową. Rzadko kiedy znajdziemy w tej cenie telewizor z podświetleniem direct-led, które daje dużo lepszy potencjał do uzyskiwania głębokiej czerni, oraz wysokiej jasności (ważnej w hdr). Z tego względu telewizory będą wypadały nieco gorzej w ocenie sprawności w filmach uhd. Pojawią się także spore różnice w cenie, ponieważ klasa premium zaczyna się na różnych poziomach u różnych producentów. Kryterium mojego wyboru była przede wszystkim 120Hz matryca o rozdzielczości Ultra HD, oraz jasność na takim poziomie, by odwzorowywać HDR i szeroką paletę barw we w miarę przyzwoity sposób. 7. Samsung KS7000 (49", 55", 60", 65") / KS7500 (49", 55", 65") / KS8000 (49", 55", 65", 75") / KS9000 (49", 55", 65", 78") 8. Philips PUS7601 (65") 9. Panasonic DX750 (50", 58", 65") / DX800 (50", 58") 10. LG UH8507 (49", 55", 60", 65") 11. LG UH7707 (49", 55", 60", 65") 11. Sony XD85 (55", 65", 75", 85") Klasa średnia Schodząc poniżej pewnego pułapu cenowego naturalnym jest, że będziemy musieli poświęcić pewne dobrodziejstwa. W klasie średniej pojawią się zatem wyświetlacze z matrycami 60Hz, które nie najlepiej nadają się do oglądania dynamicznych sportów. Oczywiście nie trzeba z tego powodu dramatyzować. Na matrycy o niewielkiej przekątnej nie jest to tak bardzo uporczywe. Sprawność, we współpracy z treścią Ultra HD, będzie już ograniczona, ze względu na niską jasność (dla efektu HDR) i brak pokrycia szerokiej palety barw. Ekrany można traktować jako spełniające standard Ultra HD pod względem rozdzielczości matrycy. Rozdzielczość jest jednak walorem, który będziemy zauważać jedynie z bliska (polecam nasz kalkulator odległości od TV). W tej kategorii nie znajdą się telewizory LG z serii UH6xx, ponieważ wykorzystują one matrycę Mplus. Oferują zatem gorszą rozdzielczość obrazu, co nie jest jeszcze aż takim problemem. Znacznie większym jest ich kiepskie odwzorowanie barw, oraz bardzo kiepski kontrast. Z tego względu nie trafią na listę polecanych ekranów. 11. Philips PUS6501 (43", 49", 55") 11. Philips PUS6521 (65") 11. Sony XD80 (43", 49", 55") 12. Samsung KU6500 / KU6400 / KU6300 / KU6000 (40" - 78") 12. Panasonic DX700 / DX730 (40", 50", 58") Klasa budżetowa Klasa budżetowa, pomimo nazwy, która może źle się kojarzyć, zawiera telewizory, które mogą nawet przewyższać klasę średnią pod niektórymi względami! W klasie budżetowej będę bowiem proponował modele Full HD, które nie pozwalają wkroczyć w świat ultra-wysokiej-jakości, jednak w treści, którą bądź co bądź oglądamy w tej chwili w przeważającym stopniu, sprawdzają się idealnie. Wszystkie polecane przeze mnie telewizory będą miały chociażby 120Hz matrycę, która dobrze sprawdzi się podczas oglądania transmisji sportowych. 12. Panasonic DS630 (40", 50") A czego lepiej nie kupować? Za wyświetlacze z powyższej listy mogę ręczyć, że są dobre, a ich opis zgodny z realnymi walorami. We wstępie napisałem jednak, że modele, których nie ma na liście nie muszą być koniecznie niedobre. Jest kilka modeli, które raczej bym odradzał. Należą do nich: LG UH6xx - uogólniając modele z matrycą Mplus, o kontrowersyjnej rozdzielczości. Sama w sobie rozdzielczość nie jest tutaj problemem, jednak, gdy połączyć ją z kiepskim odwzorowaniem barw i bardzo niskim kontrastem to nie wychodzi z tego model godny zakupu. Samsung 43KS7500 - ten konkretnie wyświetlacz i tylko w tym rozmiarze w lineupie SUHD ma matrycę 60Hz. W prawie identycznej cenie jest chociażby model 49". Telewizory "tanich" marek - Manta, Blaupunkt itd. Ręczę, że nie ma w nich niczego ciekawego i godnego uwagi. Podstawowe modele znanych marek (Philips, Panasonic, Sony, Samsung, LG) są na tyle tanie, że nie warto schodzić niżej.

Jaki telewizor kupić? Przegląd wyświetlaczy 2016. LCD czy OLED?

Klasa budżetowa

12. Panasonic DS630 (40″, 50″)

127 Dodaj komentarz

Share this video

127

Dodaj komentarz