Aquaman | RECENZJA | Wydanie 4K Ultra HD Blu-ray
Oprawa wizualna (6/6)
Film zrecenzowałem na telewizorze Samsung Q7C i konsoli Xbox One X.
Weteran kinematografii, operator Don Burgess (nominowany do Oscara za Foresta Gumpa) nakręcił Aquamana w 3,4K przy użyciu kamer Arri Alexa Mini oraz SXT. James Wan utrzymuje, że 90% filmu zrealizowano w formacie IMAX. Obraz zmienia proporcje z 2,39:1 na 1,78:1 ale raczej w takich momentach, że jest to raczej mało inwazyjne. Jak już wspominałem przy okazji samego filmu – Aquaman to istna wizualna uczta.
HDR (Dolby Vision lub HDR10) znajduje tutaj bogate zastosowanie. Nie tylko sceny plaż pokryte promieniami słonecznymi tutaj brylują, ale również szeroka paleta barw (Wide Color Gamut). Aquaman emanuje pełnią różnorodnych kolorów, które jeszcze bardziej przykuwają wzrok dzięki WCG. Nawet coś tak prozaicznego jak kolor włosów Mery bije taką intensywnością, że jest niemal poetyckie. Trójząb Aquamana z kolei lśni w niezwykle intensywnym, złotym blasku. Głębia pola użyta w tym filmie jest niemal na poziomie filmu 3D, co jest dodatkowym smaczkiem.
Wiele scen ma charakter fantazyjnego montażu, gdzie neony aż biją po oczach. Szczególnie widoczne jest to w ujęciach ze strukturami w Atlantydzie. Niemniej finezyjnie wypadają morskie stworzeniami używanymi przez podwodne armie. Nawet gdy sceneria jest okazjonalnie nieco bardziej standardowa, nadal pewne jej elementy, szczególnie te, które są w polu uwagi bohaterów, są mocno wyeksponowane. Klarowność obrazu jest ogromna, co uwidacznia się choćby w momentach, w których Mera kontroluje wodę. Także wybuchy, czy wystrzały z broni plazmowej – których jest tutaj niesamowita ilość – nie przestają zadziwiać. Aquaman w przeciwieństwie do wielu innych filmów superbohaterskich nie tylko nie boi się kolorów, ale daje dobry pokaz, jak można je z powodzeniem wykorzystywać w blockbusterze.
Maksymalna ocena jest tutaj wystawiona z minimalnym przypisem. Zabrakło jedynie natywnego transferu 4K – film, jak większość produkcji obfitujących w CGI, ukończono w 2K i później podskalowano. Nie zrozumcie mnie źle – to nadal fenomenalny skan i jeden z najlepszych wizualnie filmów na nośnikach domowych w ostatnim czasie.
