Ultra HD / 4K
|
|
Panasonic DX800 zapewnia kompatybilność z treścią Ultra HD. Wraz ze wszystkimi walorami (HDR, szeroka paleta barw) potrafi ją odtworzyć zarówno przez HDMI, jak i z nośników zewnętrznych, streamingu i tunerów. Telewizor nie posiada jednak certyfikatu UHD Premium, ponieważ nie uzyskuje jasności wyższej niż 1 000cd/m2, choć pokryciem palety barw spełnia wymagania. W następnych akapitach sprawdzę w specjalnej sekwencji ile dokładnie jest w stanie z siebie wykrzesać w jasnych “HDRowych” blaskach. Panasonic nie wspiera także normy Dolby Vision, jednak w obecnej chwili materiały wspierające to rozszerzenie standardu HDR odnaleźć można jedynie w pojedynczych filmach na Netflix. Tytuły wydawane na nośnikach Ultra HD Blu-ray, korzystają z “bazowej” normy HDR10, którą telewizor wspiera doskonale.
Przypomnę jeszcze tylko, że wsparcie dla HDR należy włączyć w menu konfiguracji telewizora. Domyślnie jest ono wyłączone. Wizyta w menu sugeruje, że tylko dwa pierwsze gniazda HDMI pozwalają na dostarczenie tego typu treści:
To ustawienie należy zmienić żeby działał HDR przez HDMI
Po aktywowaniu funkcji telewizor automatycznie przełącza się w tryb HDR po wykryciu sygnału:
Obsługa HDR jest bezproblemowa!
Certyfika Ultra HD Premium | NIE |
Pokrycie szerokiej palety barw DCI / Rec 2020 | 95% / 79% |
Obsługa rozdzielczości 3840×2160@60Hz 4:4:4 | TAK |
Wsparcie dla Dolby Vision | NIE |
Poprawne odtwarzanie testowego kanału SAT UHD | TAK |
Wsparcie dla plików UHD z kodekiem HEVC | TAK |
Obsługa YouTube w 4K | TAK |
Kompatybilność z HDCP 2.2 | TAK – wszystkie złącza |
Jakość efektu HDR
|
Scena | Opis sceny | Jasność HDR | Scena | Opis sceny | Jasność HDR |
Najjaśniejsza ze scen, blaski słońca przekraczają jasność 2 000cd/m2 | 520 cd/m2 | Bardzo ciemna scena, najłatwiejsza do odtworzenia. Jedynymi jasnymi elementami są płomienie | 475 cd/m2 | ||
Scena o niskiej jasności, gdzie tylko księżyc i jego odbicie ma ponadnormatywną jasność | 430 cd/m2 | Zbilansowana scena o średniej jasności nieznacznie wchodzącej w zakres HDR | 390 cd/m2 | ||
Plansza “L20”. Na takiej robione są testy konsorcjum UHD Alliance | 540 cd/m2 |
- 350 cd/m2 - minimum, by w ogóle było widać, że jest to obraz z efektem HDR
- 351 – 500 cd/m2 - przedział w którym da się odczuć wyższą jasność i większą ilość detali w bielach, ale nie ma jeszcze przepaści względem treści SDR
- 501 – 750cd/m2 - zaczyna się robić przyjemnie, czuć, że obcujemy z nową jakością obrazu
- 751 – 1 000 cd/m2 - efekt HDR jest wyraźnie odczuwalny, ilość detali w jaskrawych polach jest bardzo duża
- 1 001 – 1 500 cd/m2 - efekt HDR w pełnej krasie, osoby stykające się z tym po raz pierwszy robią WOW
- > 1 500 cd/m2 - pieśń przyszłości, sam czekam na wyświetlacz, który będzie w stanie pokazać efekt HDR w takim wymiarze.
Podobnie jak w przypadku DX750, HDR ma szczytową jasność w okolicach 500cd/m2. Nie jest to bardzo wysoki wynik, jednak dużym plusem Panasonic’a jest to, że wartość ta może być utrzymana stabilnie. Nie ma zatem żadnych skoków jasności, czy pulsowania ekranu, co zdarza się w telewizorach konkurencji. Filmy w HDR robią wrażenie nowej jakości obrazu i przykuwają wzrok. Nie zapierają jednak tak tchu w piersiach jak na DX900.
Mając już kilka testów tegorocznych wyświetlaczy za sobą, jasno nasuwa się refleksja – jeżeli interesuje nas efekt HDR w pełnej krasie, to musimy wybierać flagowe modele telewizorów. W przeciwnym razie otrzymamy wyłącznie jego mniejszą lub większą namiastkę. DX800 radzi sobie z HDR, ale pełnia szczęścia jest dopiero na modelu wyższym.
Odwzorowanie szerokiej palety barw
Fabrycznie
Po kalibracji
W fabrycznych ustawieniach THX-Cinema, w trybie HDR, obraz ma coś w sobie z przekłamań fabrycznego trybu w Full HD/SDR. Biel jest nieznacznie ochłodzona i gamma trochę za niska. To drugie oczywiście rzuca się mniej w oczy niż wcześniej, bowiem filmy mają i tak piorunującą kontrastowość, jednak jest to nadal odstępstwem od normy. Po skalibrowaniu widać przewagę (w kwestii kontrastu) na korzyść nowego trybu. Telewizory Panasonic nie pozwalają jednak na przechowywanie ustawień dla Ultra HD na tym samym banku pamięci (tak jak np. z ustawieniami 3D). Oznacza to, że jeśli chcemy wykonać kalibrację UHD to musimy zapisać ją np. na drugim trybie “Profesjonalny” i przełączać ręcznie.
Kolejnym krokiem, po dopracowaniu gammy i balansu bieli, było obniżenie saturacji barw. Te były nieco zbyt żywe i krzykliwe w fabrycznych ustawieniach. Po kalibracji treść z HDR wyglądała bardzo naturalnie. Wciąż jednak trwa proces uczenia się jak powinny poprawnie wyglądać filmy Ultra HD. Z wykresu charakterystyki jasności wynika także, że telewizor pokazuje wszystkie detale aż do 1 000cd/m2, pomimo, że fizycznie nie zapewnia takiej jasności. Dzięki temu jednak, przejścia tonalne są płynne i nie ma twardych wypaleń w bielach. DX800 chwali się także najbogatszym pokryciem palety barw – aż 95 / 79% pokrycia chyba tegoroczny rekord, lub ścisła czołówka.
Subiektywnie z oglądania treści Ultra HD
Choć HDR nie robił tak dużego wrażenia, jakie chciałbym odnosić patrząc na obraz, to wierne barwy, oraz wysoka rozdzielczość obrazu pozwalały cieszyć się nową jakością seansów.