LG OLED65W7 TEST giętkiego ekranu OLED (telewizor – tapeta) Ultra HD, HDR, Dolby Vision
Odwzorowanie ruchu
Odświeżanie matrycy LG W7 wynosi 120Hz. Potencjał ten wykorzystać można przy użyciu funkcji TruMotion, która interpoluje klatki materiału źródłowego. Posiada ona świetną regulację w postaci dwóch suwaków. Każdy z nich podzielony jest na 10 stopni.
Pierwszy suwak odpowiada za ostry ruch przy materiałach 50/60 klatkowych (tzw. materiałach wideo), czyli na przykład transmisjach sportowych i innych tego typu, gdzie ruch jest płynny, ale bez „poprawiaczy” ma tendencję do smużenia (tak, w OLED’zie również występuje smużenie, co zobaczycie zaraz na zdjęciach). Drugi suwak decyduje o stopniu ingerencji w materiał 24 klatkowy (filmy). Za jego pomocą możemy wyregulować poprawę płynności tak, by ograniczyć charakterystyczne „kinowe” szarpanie, które wynika z tego, że 24 klatki nie wystarczają by odwzorować zjawisko ruchu płynnie. Dzięki temu każdy jest w stanie znaleźć złoty środek, który poprawi płynność zachowując charakter filmu, czyli nie spowoduje efektu opery mydlanej.
| Ustawienia Motionflow | Informacje | Obraz postrzegany w ruchu | |
| Wyłączony | Smużenie:
bardzo duże Maksymalna jasność: 375 cd/m2 |
Powielenie krawędzi:
brak (krawędzie rozmyte) Poprawa płynności filmów (24p): brak |
 |
| Użytkownik
De-judder: dowolnie De-blur: 10 |
Smużenie:
umiarkowane Maksymalna jasność: 375 cd/m2 |
Powielenie krawędzi:
brak Poprawa płynności filmów (24p): dowolnie regulowana pod własny gust |
 |
Jak widzimy na powyższych zdjęciach, W7 bez użycia upłynniacza lekko smuży. W zasadzie podobnie do każdego telewizora bez użycia wspomagającej funkcji, ale jednak nieco mniej niż telewizory LCD. Po użyciu funkcji TruMotion sytuacja wygląda znacznie lepiej i obraz nawet przy szybkich ruchach jest ostry. Może nie tak idealnie ostry jak w najlepszych telewizorach LCD, ale na tyle, by oglądać wszystkie mecze z przyjemnością i nie tracić najważniejszego sprzed oczu. Regulacja płynności w filmach działa także perfekcyjnie – każdy znajdzie tu dla siebie złoty środek. W przypadku odwzorowania ruchu sytuacja nie uległa w zasadzie zmianie od samego początku istnienia telewizorów OLED.
Warto pochylić się także nad tym jak wygląda ilość rozmycia w grach, oraz przy treści HDR. W tych dwóch przypadkach, konkurencyjne telewizory LCD nie mogą korzystać ze swoich technik wspomagania ruchu. Mowa tu o interpolacji klatek (w pierwszym przypadku) i strobującym podświetleniu (w drugim przypadku). W grach oczywistym jest, że liczy się input lag i nie będziemy używać upłynniacza. W HDR nie możemy zaś pozwolić sobie na spadek jasności i podświetlenie musi być ustawione na maksimum. W takich scenariuszach zaczyna się ponownie liczyć czas reakcji matrycy, który… jest bezkonkurencyjny w telewizorach OLED, takich jak LG W7! Różnica nie jest miażdżąca, ale istotna:
| Telewizor LCD – gry | Telewizor OLED – gry |
 |
|
Zagadnienie związane z HDR jest bardziej przyszłościowe, ponieważ w chwili obecnej nie mamy jeszcze transmisji sportowych w takim formacie, ale pewnie niebawem zaczną się pojawiać.
| Telewizor LCD – treść sportowa HLG HDR | Telewizor OLED – treść sportowa HLG HDR |
 |
|
Kąty widzenia
Choć kiedyś mówiło się, że kąty widzenia w oledach nie wpływają całkowicie na wygląd obrazu, to okazało się, że jest to jedynie półprawda. W praktyce, ekran wraz ze swoimi polaryzatorami, jest trochę wrażliwy na zejście z osi obrazu. Są to jednak nieporównywalnie mniejsze straty niż w przypadku telewizorów LCD. Zmienia się jedynie odcień obrazu i też nie dużo. Kwestia ta uległa poprawie w drugiej (zeszłorocznej) generacji matryc Ultra HD, kiedy to zmieniono strukturę subpikseli i widmo światła. Poza odcieniem jednak, wszystkie walory pozostają zachowane. Zarówno kontrast, jak i widoczność detali w czerniach pozostaje na tym samym poziomie. Patrząc więc na temat jakości obrazu z różnych kątów widzenia, plasuje to telewizor LG W7 na nieporównywalnie wyższym poziomie, niż dowolny ekran LCD!
