Han Solo: Gwiezdne Wojny – historie | RECENZJA | wydanie Blu-ray 2D
Pod koniec zeszłego miesiąca miała miejsce premiera filmu Han Solo: Gwiezdne Wojny – historie. Po mieszanym przyjęciu wśród fanów i krytyków po kinowych seansach, pora przyjrzeć się opowieści o kosmicznym łotrzyku na spokojnie, oglądanej w domowym zaciszu w wersji Blu-ray 2D.
Opis filmu (dystrybutora):
„Han Solo: Gwiezdne wojny – historie” wyreżyserowany przez zdobywcę Oscara® Rona Howarda – twórcę niezapomnianych filmów m.in. „Piękny umysł”, „Apollo 13” i „Kod da Vinci”, zabiera widzów w podróż w głąb przestępczego półświatka razem z najsłynniejszym przemytnikiem galaktyki – Hanem Solo (Alden Ehrenreich). Odkrywa kulisy spotkania Hana z Chewbaccą (Joonas Suotamo) oraz cieszącym się złą sławą hazardzistą Lando Calrissianem (Donald Glover), a także jego pełną przygód przeszłość u boku ulicznej złodziejki Qi’ry (Emilia Clarke) i kryminalisty Becketta (Woody Harrelson).
Film (3/5)
Szczerze mówiąc, to po bardzo ambiwalentnym i raczej nie do końca dobrym wrażeniu, jakie pozostawił na mnie Ostatni Jedi, byłem pełen obaw wobec Hana Solo. Tym bardziej moja niepewność była pogłębiona dość burzliwą produkcją filmu, który wymagał zmiany reżyserów i nakręcenia ogromnej jego części.
Jak się jednak okazuje i wbrew światowemu box office, który jednoznacznie wskazywał na klapę, Solo to naprawdę niezły film i mówi to widz niezwykle cyniczny i wybredny, który uniwersum Gwiezdnych Wojen najbardziej lubi w wydaniu growym.
Wyraźnie w dziele Rona Howarda czuć odrębność od głównej trylogii i to jest moim zdaniem niewątpliwym atutem tego filmu. Z drugiej strony jego klimat był zauważalnie ejtisowy i spielbergowski, ale niekoniecznie wypełniony marvelowskim przesłodzeniem i mdlącym fanserwisem. Jeśli niekoniecznie przepadacie za najnowszą trylogią bądź lubicie tego typu filmy ale niezupełnie jesteście fanatykami Gwiezdnych Wojen, może być to jak najbardziej pozytywna dla was wiadomość.
Podobało mi się, że wreszcie mogliśmy na ekranie zobaczyć Imperium od zaplecza, poznać ich motywacje i ogólny zarys tego, czym efektywnie się zajmuje, z jakimś tam zarysem społecznym. Epizod Hana w imperialnych szeregach – choć dość krótki – uważam za wartościowy, z wizualnymi odwołaniami do pierwszej wojny światowej i staroświeckiego kina. Tak samo za dobrze zrealizowany uważam element nawiązywania więzi z Chewbaccą – chociaż najbardziej wyrazisty był początek wraz z niezwykle niekomfortową wizualnie sceną walki w błocie. Później już niejako ich relację brało się za pewnik, ale jej zalążek był przestawiony w ciekawy sposób. Najlepszym chyba pobocznym wątkiem filmu była obecność robota L3-37, należącego do Lando. Jej komentarze społeczno-polityczne były niespodziewane, ostre jak brzytwa a jej zadziorność i błyskotliwość przypominała droida HK-47 z gry Knights of the Old Republic.
Oczywiście wątek główny nie był specjalnie finezyjny i tak naprawdę postaci Emilii Clarke (Qi’ra) czy Thandie Newton (Val) niewiele wnosiły. Lando także był ograniczony do zaszpanowania swoją aurą czarującego, stylowego cwaniaczka ale esencjonalnie jego postać była dość marginalna dla całego filmu. Na szczęście Alden Ehrenreich, w którego w ogóle nie wierzyłem, spisał się w swojej roli bardzo dobrze, a świetnie mu towarzyszył także wszędobylski Woody Harrelson, który stał się ostatnio synonimem poczciwego mentora w niemal każdym filmie, w którym gra. I w zasadzie do tych dwóch postaci, plus nierozłączny Hanowi Chewbacca sprowadzał się ten film. Dobrze akurat, że one się udały. Ehrenreich nie stara się idealnie imitować Harrisona Forda, ale i znacząco różni się od Starlorda ze Strażników Galaktyki.
Choć Solo uniknął niemal całkowicie tej typowej starwarsowej pompatyczności i bombastyczności, której zapewne oczekiwano, to filmowi mimo wszystko nie brakowało akcji i spektakularnych widoków. Szczególnie quasi-westernowej sceny rabowania pociągu, przeprawy przez mgławicę czy ucieczki z pola grawitacyjnego wiru. Montaż, kompozycja scen a przede wszystkim ich koloryzacja stoją na bardzo dobrym poziomie, ale o tym szczegółowiej w następnym punkcie.
Oprawa wizualna (4,5/5)
Jak już wspomniałem, Solo uchwycił moją uwagę od strony wizualnej. Początek co prawda nie napawał mnie optymizmem, z tym przejaskrawionym niebieskim w dużej ilości, ale im dalej, tym lepiej. Co prawda brakuje tutaj momentami nieco klarowności i bardziej zarysowanej głębi pola poszczególnym obiektom w różnym stopniu oddalenia, ale paleta barw i specyficzne podejście do jej nasycenia, przez co pewne elementy mocno się wyróżniają. Poza tym, w Solo naprawdę czuć wielokrotnie w scenografii miks brudu i rupieci, który wygląda bardzo autentycznie. Bardzo podobało mi się wnętrze Sokoła Millenium wraz z światłami i refleksami aparatury pokładowej, na wysoki połysk. Także scena z pociągiem, nakręcona w Dolomitach przy użyciu kombinacji efektów praktycznych i CGI wyglądała przekonująco, a o mgławicy Kaliida oraz Maw nie wspominając. Mnie artystycznie ten film się podobał, choć zdaję sobie także sprawę, że nie będzie to referencyjny punkt odniesienia dla większości. Sami będziecie musieli zdecydować, ale ja osobiście takie stonowane ale samoświadome podejście do efektów lubię.
Dźwięk (4,5/5)
Jeśli chodzi o audio, na płycie mamy po raz kolejny porządny miks, co prawda nie Atmos, ale nadal bardzo dobry format DTS-HD MA 7.1 oraz dla młodszych fanów Dolby Digital 5.1 dubbing. Dialogi są wyraźne, chociaż bas nie jest nazbyt głęboki, przez co pewnym scenom może nieco brakować kopa. Ogólnie kanały są dobrze rozdzielone, tak w kierunkach lewo/prawo, jak i przód/tył, aktywnie wypełnione zawartością audio, która szczególnie przykuwa uwagę w trakcie sceny na pociągu czy też ucieczki z planety Kessel. Nie jest to poziom referencyjny, ale także poza basem, nie mam większych zarzutów.
Dodatki (3/5)
Jeśli chodzi o dodatki, to na osobnej płycie znajdziemy ich około 1,5h. Niestety brakuje komentarza reżysera, ale za to bardzo spodobała mi się rozmowa Rona Howarda przy okrągłym stole z całą główną obsadą. W bardzo spontaniczny i naturalny sposób aktorzy dzielą się ze sobą najrozmaitszymi anegdotami i czuć, że dobrze są z sobą zżyci.
W kwestii wyciętego materiału najczęściej są to alternatywne, bądź przedłużone wersje istniejących, z niewieloma oryginalnymi scenami.
Pozostała zawartość to seria krótkich (od 5 do 15 minut) materiałów zza kulis o dość standardowym charakterze, ukazująca różne aspekty tworzenia filmu, od Sokoła Millenium po scenę z pociągiem czy ucieczkę z planety Kessel.
Podsumowanie i rekomendacja
Nie przypuszczałem, że to powiem, ale na Hanie Solo bawiłem się naprawdę dobrze. Uważam, że w dobry sposób film wyważył elementy przygodowe z nieco mroczniejszym klimatem i estetyką wizualną. Ewidentnie wyczuwalny był tu klimat lat 80., ale bez przesładzania, ani także patosu. Postać Hana Solo także moim zdaniem zagrana została bardzo dobrze, z adekwatną dozą humoru, pyszałkowatości a i także nuty idealizmu. Co prawda wiele postaci drugoplanowych miało marginalne role, ale Woody Harrelson także zaliczył udany występ, a był postacią w filmie niezwykle ważną. Podobało mi się ukazanie świata Star Wars z nieco innej perspektywy i ogólnie jako całość nie zawaham się tego wydania domowego wam polecić (przyp. Gmeru: oczywiście wszyscy ubolewamy nad brakiem wydania Ultra HD Blu-ray w Polsce…).
Informacje o filmie
Reżyseria: Ron Howard
Obsada: Alden Ehrenreich, Woody Harrelson, Emilia Clarke, Donald Glover, Joonas Suotamo, Thandie Newton, Phoebe Walter-Bridge, Paul Bettany
Rok produkcji: 2018
Kraj produkcji: USA
Czas trwania filmu: 135 min.
Wersja wydania: 1
Wersje językowe filmu: angielska, niemiecka, polski dubbing
Dźwięk wersji oryginalnej filmu: 7.1 DTS-HDMA angielski, 7.1 Dolby Digital Plus niemiecki, 5.1 Dolby Digital polski
Napisy: polskie, niemieckie
Wersja dla niesłyszących: angielskie
Licencja: film do sprzedaży detalicznej bez licencji do wypożyczania
Dodatki: Han Solo: Spotkanie filmowej drużyny, Kasdan i Kasdan, Sokół Millennium, Ucieczka z Korelii, Napad na pociąg, Chewie, Jak zostać droidem L3-37, Witamy w forcie Ypso; Wir: Trasa na Kessel; Sceny niewykorzystane
Film w Polsce dostępny jest w 5 wydaniach:
- 2x Blu-ray 3-D
- 2x Blu-ray 3-D (Steelbook)
- Blu-ray
- 2x DVD
- DVD
Film testowany na Samsung Q7 2018 + Soundbar Samsung HS-6501 + Xbox One X
