Słowem wstępu
Gdy OLED łączy się z Androidem i systemem Ambilight, to już wiemy, że chodzi o telewizor Philipsa 🙂 Połączenie tych trzech świetnych technologii mieliśmy okazję podziwiać już rok temu, przy okazji testu modelu POS901f. Ten udany telewizor niestety nie wszedł do polskiej dystrybucji, przez co nie znalazł szerokiego grona odbiorców. Nadszedł jednak nowy rok, a wraz z nim nowy model, który właśnie pojawił się w polskich sklepach! Premiera każdego wyświetlacza z matrycą organiczną jest dla nas, miłośników najwyższej jakości obrazu, czystą przyjemnością. Jak wypada więc najnowszy telewizor premium Philipsa?
Wygląd
Koncepcja POS9002 jest spójna z telewizorami LCD w tegorocznej ofercie Philipsa. Oznacza to, że model ten nie wyróżnia się kosmicznym designem, czy dodatkami. Mamy tutaj klasyczną podstawę, która jest oczywiście metalowa.
Ekran zaś, podobnie jak większość wyświetlaczy OLED innych producentów, ma bardzo smukłą budowę, z charakterystycznym poszerzeniem od połowy wysokości w dół. W tym miejscu umieszczone są układy scalone telewizora. Jak na poniższych zdjęciach widać obudowa z tyłu ma wygląd ciemnego, szczotkowanego aluminium. Znajduje się też tam głośnik niskotonowy, o którym więcej w dalszej części tekstu.
Krawędzie są smukłe i lekko zaokrąglone. Całość tworzy nam niezwykle elegancki telewizor, który idealnie wpasuje się w nowoczesne wnętrza mieszkania czy domu.
Pilot to nowa konstrukcja specjalnie wprowadzona na ten rok. Jest zgrabny, dobrze wykonany i wygodnie leży w dłoni. Odwracając pilota na drugą stronę zobaczymy pełnoprawną klawiaturę QWERTY. Bardzo fajny i przydatny gadżet w przypadku telewizora wyposażonego w system Android TV. Oczywiście posiada także wbudowany mikrofon do wydawania komend głosowych i wprowadzania mowy w systemie Android.
Badana cecha | Wartość |
Wymiary ekranu (bez podstawy) | 123,0 × 71,5 × 4,7 cm |
Wymiary kartonu | 140,0 × 88,0 × 19,0 cm |
Odcisk stopy (minimalne wymiary stolika) | 77 × 23 cm |
Waga (bez podstawy) | ok. 16,8kg |
Otwory do montażu na ścianie | VESA 300×300 |
Złącza
Ambilight
Historia systemu Ambilight sięga 2002 roku kiedy to firma Philips postanowiła opatentować ten arcy-ciekawy pomysł związany z podświetleniem ekranu barwnym światłem a następnie wprowadzić pierwszy telewizor z tym systemem w 2004 roku. Był to prosty, dwustronny system, który reagował na to co dzieje się na ekranie telewizora. Aktualnie wraz z rozwojem przede wszystkim diod led możemy oglądać spektakularne efekty świetlne na tle ściany przed którą stoi lub na której jest zawieszony telewizor. Model POS9002 wyposażony został w 3-stronny system Ambilight. To oznacza, że z lewej, prawej i na górze telewizora znajdziemy rząd diod LED co zauważyliście już na pewno na powyższych zdjęciach. W najnowszych modelach są one wręcz odsłonięte dzięki czemu ich kolor i intensywność jest dużo większa niż kiedyś za plastikową osłoną. Jest to też pierwszy na rynku telewizor w technologii OLED z taką funkcjonalnością.
W menu mamy do wyboru wiele różnych ustawień związanych z tym systemem. Na pewno warto ustawić tryb w jakim będzie działał system. Do wyboru jest kilka ciekawych propozycji jak różne wartości jasności i dynamiki świecenia czy możliwość ustawienia stałego koloru. Warto zwrócić uwagę na tryb dla graczy, który jest ekstremalnie dynamiczny i dodaje graniu niesamowitych walorów czy też taki, które reaguje na muzykę.
Warto też ustawić kolor ściany na tle jakiej znajduje się telewizor. Ma to istotne znaczenie w przypadku intensywności i rodzajów kolorów jakie dobiera system.
Testy syntetyczne
Badana cecha: | wynik: |
Rozdzielczość i przekątna ekranu | 3840×2160, 55″ |
Typ matrycy | OLED WRGB |
Odświeżanie matrycy (min. 120Hz zalecane do oglądania sportu) | 120Hz |
Kontrast ANSI, bez wygaszania (więcej – lepiej) | ∞:1 |
Kontrast w filmach (więcej – lepiej) |
|
Maksymalna jasność po kalibracji | SDR: 150cd/m2 (pełny ekran), 450cd/m2 (skrawek ekranu), HDR: 730 cd/m2 (skrawek ekranu – L20) |
Odbicia od ekranu | średnie, ekran błyszczący (glare) |
Błędy barw po kalibracji (mniej – lepiej) |
|
Średnia jakość efektu HDR (więcej – lepiej, maks – 10 000cd/m2) | 700cd/m2 |
Input Lag (ważne dla graczy, mniej – lepiej) |
|
Pełna rozdzielczość koloru PC – 4:4:4 (wyraźne czcionki, po podłączeniu PC) | Nie |
Obsługa 10 bitowego koloru | Tak (w UHD) |
Matryca, zalecane ustawienia
Matryca
Matryca Philipsa POS9002 jest tożsama z innymi panelami OLED w rozmiarze 55″. Można je znaleźć w telewizorach innych producentów, ponieważ pochodzą z fabryk LG. Widmo światła także sugeruje, że matryce są takie same. Każdy pojedynczy piksel jest oczywiście autonomiczny i składa się z czterech jednostek. Pozwala to uzyskać pełną rozdzielczość Ultra HD.
Żywotność
Osoby, które nadal martwią się o trwałość panelu organicznego powinny zapamiętać następujący komunikat: W sprawie trwałości matryc organicznych, producent matryc oświadczył, że panele z 2017/16 roku mogą przepracować aż 100 000 godzin. Po tym czasie jasność może spaść o 50%. Myślę, że ta informacja raz na zawsze pogrzebie mit o problemach z trwałością OLED’ów. Mit, który powtarzany jest jak mantra przez niektóre osoby. Deklarowana trwałość jest w rzeczywistości znacznie dłuższa niż większości paneli LCD. Spróbujmy przeliczyć sobie ten czas na lata pracy. W przeciętnym gospodarstwie domowym telewizor pracuje średnio 5-6 godzin dziennie (wiadomo, w weekendy dłużej, są jednak dni w które nie jest włączany wcale). Przy 6 godzinach dziennie mamy aż 16 500 dni, czyli prawie 45 lat pracy, zanim matryca się zużyje, co też nie znaczy, że umrze… Spadnie jedynie jej jasność o 50%.
Zalecane ustawienia
Telewizor posiada certyfikat ISF. Rozmowę o ustawieniach obrazu warto rozpocząć od omówienia co właściwie daje ta certyfikacja:
Przy całkowicie fabrycznych ustawieniach, tryby ISF są klonami najlepszego-fabrycznie trybu “Film”. To jego sugeruję używać jako nasze ustawienie od razu po wyjęciu z kartonu. Zalecam wprowadzić tylko jedną zmianę, która jednak nie ma dużej istotności.
- Obraz -> Zaawansowane -> Czystość -> Redukcja usterek MPEG -> Wyłączony
Warto wyregulować jeszcze płynność ruchu i ostrość. Jeśli zaś chcielibyśmy uzyskać mniej skokowy ruch w filmach i serialach, to robimy to funkcją “Perfect Natural Motion”. Przy fabrycznym ustawieniu ostrości (2) obraz posiada lekkie, dodatkowe wyostrzenie. Możemy się go pozbyć ustawiająca wartość 0. Niej będę jednak upierał się przy takim ustawieniu, ponieważ może ono wyglądać na lekko rozmyte przy materiałach o niższej jakości:
- Obraz -> Zaawansowane -> Ruch -> Perfect Natural Motion
- Obraz -> Ostrość
Do regulacji jasności wyświetlacza powinniśmy zaś używać funkcji Kontrast w głównym menu. Oczywiste? Niby tak, jednak jest jeszcze drugi suwak o tej samej nazwie w ustawieniach zaawansowanych, jak jest i regulator “Jasność”, który jasności wcale nie zmienia (jak we wszystkich telewizorach).
Kalibracja, odwzorowanie barw (SD i Full HD)
Fabrycznie
wynik | wynik | ||
Średnia deltaE barw ze standardowych | 2,2 | maksymalna | 5,4 |
Średnia deltaE barw ze wzornika | 3,4 | maksymalna | 5,3 |
Średnia deltaE palety szarości | 3,8 | maksymalna | 5,8 |
Fabryczny tryb Film jest delikatnie niedopracowany, ale w zasadzie tylko pod jednym względem. Nie chodzi mi tu o balans bieli, który powoduje minimalne zazielenienie obrazu, ponieważ nigdy nie trafia się wyświetlacz idealny pod tym względem z fabryki (tj. bez kalibracji), jednak wspomniane zazielenienie jest minimalne. Niedoskonałość, o której mówię, powoduje zbyt niska gamma obrazu. Jak wiemy charakterystyka ta determinuje stopniowanie jasności, co przekłada się na kontrastowość, głębie i nasycenia barw. W POS9002 jest mocno zaniżona. Średnia wartość 2.1 jest zbyt niska nawet do oglądania w dzień, a co dopiero w warunkach kinowych. W efekcie obraz jest trochę spłycony i wypłowiały, tylko nie zrozumcie mnie źle, nadal wygląda atrakcyjnie, ponieważ nadrabia oledową czernią i wierną paletą kolorów. Różnice najlepiej przedstawia poniższa galeria przekłamań:
Galeria przekłamań obrazu
- Tryb Fabryczny
- Najlepszy tryb fabryczny
- Profesjonalna kalibracja
- Referencja (studio)
Profesjonalna kalibracja Philips POS9002
wynik | wynik | ||
Średnia deltaE barw ze standardowych | 1,0 | maksymalna | 1,6 |
Średnia deltaE barw ze wzornika | 1,1 | maksymalna | 2,8 |
Średnia deltaE palety szarości | 1,1 | maksymalna | 2,4 |
Oddanie barw po kalibracji można ocenić na szkolne 5-. Na wykresach jak widzimy wszystko wchodzi na swoje miejsce, jednak w pełnym raporcie kalibracyjnym znajdzie się kilka próbek barw, które uciekają ze swoich wzorcowych pozycji. Mówimy jednak o rzeczach, których nie widać na co dzień. Żaden użytkownik nie dopatrzy się tak drobnych odstępstw od normy i będzie całkowicie zadowolony z oddania kolorów (SDR).
Pamiętajmy, że opis kalibracji tyczy się egzemplarza, który trafił do naszych testów. Egzemplarze takich samych telewizorów różnią się między sobą, więc te nabyte przez czytelników mogą mieć inne błędy odwzorowania barw (mogą być one większe lub mniejsze – nie ma reguły). Z tego powodu nie publikuję ustawień kalibracyjnych, bowiem są one indywidualne dla każdego telewizora i toru wideo. Zachęcam natomiast do poczytania o profesjonalnej kalibracji.
Więcej informacji zaczerpnąć można w: Czym jest PROFESJONALNA kalibracja telewizora/projektora
oraz w temacie: Wielki test kalibracji
Skalowanie SD, obróbka cyfrowa
Philips, w swym flagowym modelu, chwali się nowym procesorem “P5”. Infografika z prezentacji wewnętrznej zdradza skąd wzięła się owa nazwa:
Chodzi oczywiście o pięć czynników wpływających na jakość obrazu. Należą do nich ruch, kontrast, ostrość, barwy i odpowiednie dostosowywanie materiału źródłowego. Producent zapewnia własne metody obróbki w każdej kategorii. Jeśli chodzi o ruch mamy funkcje perfect natural motion i clear motion, które opiszę w dedykowanym akapicie. W sprawie kontrastu sprawa jest prosta – na ekranie OLED jest on idealny, podobnie jak barwy, co opisałem we wcześniejszej części tekstu. POS9002 posiada jednak funkcje podnoszące soczystość barw, jak i zwiększające ilość ciemnych i jaskrawych detali, by obraz był bardziej krzykliwy. Nie jestem jednak fanem stosowania tego typu obróbki, ponieważ nie jest ona w myśl wiernego odwzorowania obrazu.
Po zaaplikowaniu zalecanych ustawień (opisanych we wstępie), POS9002 może pochwalić się bardzo dobrą obróbką obrazu. Z grubsza, obraz trafia na ekran bez jakichkolwiek zmian. Po ustawieniu suwaka ostrości na pozycję „0” nie miało też miejsca jakiekolwiek uwypuklanie krawędzi. Jeżeli jednak planujemy oglądać głównie materiały poddane mocnej kompresji, na przykład z telewizji, to możemy sobie pozwolić na nieznaczne podniesienie suwaka „ostrość”..
Przejścia tonalne są bardzo płynne jeśli mowa o jasnych partiach obrazu. Nie ma w tym zresztą nic dziwnego, ponieważ telewizor jest w stanie przyjąć i wyświetlić 10 bitowy kolor. Trochę gorzej sytuacja ma się w pobliżu czerni, bowiem telewizor OLED musi korzystać z algorytmów roztrząsających (ditheringu) by wygenerować ciemne odcienie barw. Wygląda to więc bardzo podobnie jak w plazmie – z bliższych odległości widać „mrowienie” w ciemniejszych rejonach. Z normalnej odległości oglądania (sprawdź nasz kalkulator odległości od TV) jest to niewidoczne.
Równomierność ekranu
Matryca OLED, zastosowana w POS9002 kontynuuje trend rewelacyjnej równomierności wyświetlania, prześcigającej znacząco wszystkie telewizory LCD! Jak widzicie poniżej, biała plansza jest niemal idealnie jednorodna. Posiada minimum przebarwień, a spadki jasności na brzegach w zasadzie nie występują. Jednorodność zaliczyłbym na poczet mocnych argumentów “za telewizorem OLED”. Ileż to osób narzeka na portalu na plamy na telewizorach LCD, na przebarwienia, czy zabrudzenia matrycy? W ekranach OLED takie zjawiska nie występują wcale!
Dla lepszego zobrazowania sytuacji przypomnę jak prezentuje się ekran OLED najnowszej generacji, przy typowym (mam tu na myśli i tak klasę premium!) ekranie LCD. I spróbujcie powiedzieć mi, że nie ma to znaczenia…
OLED >=3 generacji |
LCD (>10 tys. zł) |
Pomiar rozkładu jasności tylko potwierdza niemalże idealną jednolitość ekranu!
+2% | -1% | -1% | -1% | +5% |
+3% | 0% | -1% | -1% | +4% |
+5% | +1% | ref. | 0% | +4% |
+6% | +3% | 0% | 0% | +2% |
+8% | +5% | 0% | -3% | +4% |
Szczególnie dobrze mają się jednak ciemne tła na Philipsie POS9002. Mogę śmiało przyznać, że nie widziałem jeszcze tak dobrego pod tym względem telewizora OLED. Jak wiemy technologia ta ma pewne przypadłości utrudniające wyświetlanie jednolitych, ciemnych barw na dużych powierzchniach. W codziennym użytkowaniu są to raczej subtelności, jednak dyskusja nadal toczy się. Testowany telewizor prawie w ogóle nie winietował, zaś banding (pionowe pasy) były prawie niewidoczne. Specjalnie wykonałem zdjęcie:
Przy normalnym użytkowaniu nie udało mi się także utrwalić obrazu szczątkowego. Ponownie jednak, powidoki można zobaczyć na siłę jeśli się chce. Po długich sesjach z planszami testowymi pozostał na jakiś czas niewielki prostokąt na środku ekranu, ale dało się go zaobserwować wyłącznie na jednolitym tle. W rzeczywistości nie stanowi to jednak problemu, bowiem Philips zaimplementował w tym roku funkcję czyszczącą ekran dla tych, którzy nie są wystarczająco cierpliwi by poczekać jakiś czas, aby matryca sama się wyrównała. Funkcja ta znakomicie usuwa powidoki, a także poprawia jednorodność w czerniach. Przypominam jednak, że wyświetlacze z 2017 okresowo przeprowadzają podobny proces w momencie wyłączania telewizora, zatem przy normalnym użytkowaniu ekranu nie będziemy musieli nigdy zaprzątać sobie głowy takimi sprawami. Dodatkowo, nawet gdy zdarzy się nam zapomnieć i zostawić jakiś agresywny, statyczny obraz na ekranie, to telewizor i tak po kilku minutach włączy subtelny wygaszacz ekranu, by nie narażać go na przykre konsekwencje.
Kontrast i OLED’owa czerń!
W najważniejszym dla widza zagadnieniu, jakim jest kontrast i czerń, oczywistym jest, że nie ma lepszego wyboru niż ekran OLED – niezależnie sterowany każdy piksel sprawia, że uzyskujemy perfekcję czerni. Pod tym względem wszystkie modele telewizorów z matrycą organiczną są równe, chociaż mogą różnić się innymi powiązanymi walorami, o których pisałem wcześniej. Możemy jednak konfrontować różne ekrany LCD z Philipsem POS9002, ale żaden z nich nie wyjdzie zwycięsko w kategorii kontrastu. Może co najwyżej starać się dorównać! Czerń, ze względu na to, że nie emituje żadnej ilości światła, nie ma granatowego zafarbu, jak w telewizorach LCD, nie słabnie pod kątem i nie ma żadnych plam (typu clouding)!
Scena (kontrast między białym kołem, a środkiem białego okręgu) |
Opis sceny | Wynik pomiaru |
natywne możliwości matrycy | ||
Duża powierzchnia czerni bez sąsiadujących detali, przy niskim kontraście łatwo dostrzec świecenie czerni | ∞:1 | |
Czerń otoczona z każdej strony detalami, wymagająca scena, poradzą z nią sobie jedynie najlepsze systemy wygaszania | ∞:1 | |
Pas w filmie sąsiadujący z obrazem o średniej jasności, przy niskim kontraście wyraźnie odcina się od ramki telewizora | ∞:1 | |
Duża powierzchnia czerni bez sąsiadujących detali, przy niskim kontraście łatwo dostrzec świecenie czerni | ∞:1 |
Jasność, praca w warunkach dziennych
Philips POS9002 praktycznie zamyka stawkę telewizorów OLED dostępnych na 2017 rok (pozostał nam jeszcze Panasonic EZ950, który jest bliźniakiem EZ1000). Można więc śmiało dokonać zestawienia jasności matryc. Przypomnę jeszcze tylko, że maksymalny poziom jasności matrycy organicznej zależy od tego, na jakiej powierzchni uzyskać chcemy tą jasność. Przykładowo w scenie nocnej, drobny błyszczący element będzie jaśniejszy, niż gdyby znajdował się on w scenerii dziennej (i większa powierzchnia ekranu musiałaby być jasna). Taką uśrednioną jasność całego kadru określamy parametrem APL. Jak zachowują się telewizory przy różnych wariantach scen prezentuje poniższy diagram:
POS9002 jest jak widzimy, najjaśniejszym telewizorem przy umiarkowanych scenach. Ze swoimi 450cd/m2 doskonale wręcz sprawdziłby się do nasłonecznionego pomieszczenia. Dopiero gdy zawartość jaskrawego obrazu przekracza 40% to faworytem stają się telewizory LG (2017). Przykładem takich treści wideo byłby np. hokej na lodzie, czy zawody narciarskie.
Obsługa Ultra HD / 4K
Philips POS9002 posiada certyfikat Ultra HD Premium. W sprawie kompatybilności mamy tu wszystko poza standardem Dolby Vision. Producent przygotował taką oto grafikę:
Dwoma wiodącymi i najważniejszymi formatami są HDR10 i HLG, z którymi TV radzi sobie oczywiście bez zająknięcia. Dość humorystycznie wygląda brak wsparcia dla standardu Philips/Technicolor, którego współ-autorem jest sam producent. Chodzi tu jednak tylko o to, że standard ten nie jest jeszcze sfinalizowany, ani nie ma póki co planów na jego komercyjne użycie. W kwestii Dolby Vision warto mieć też na uwadze, że każde wydanie Dolby Vision posiada “w sobie” strumień kompatybilny z HDR10, a różnica jest wyłącznie w metadanych. By zapewnić kompatybilność ze wszystkimi formatami sygnału, przez HDMI, warto jedynie zmienić ustawienie w menu dotyczące tego:
Cecha | Wynik |
Certyfikat Ultra HD Premium | TAK |
Pokrycie szerokie palety barw DCI / Rec 2020 | 99% / 73% |
Obsługa rozdzielczości 3840×2160@60Hz 4:4:4 | TAK |
Wsparcie dla Dolby Vision | NIE |
Wsparcie dla plików UHD z kodekiem HEVC | TAK |
Obsługa YouTube w 4K | TAK |
Kompatybilność z HDCP 2.2 | TAK – wszystkie złącza |
Obsługa Ultra HD z wbudowanych tunerów | TAK |
Jakość efektu HDR
W celu pomiarów jasności HDR, użyjemy własnej sekwencji testowej, która jest znacznie bardziej wnikliwa niż np. testy UHD Alliance a co najważniejsze życiowa a nie czysto akademicka. Więcej w temacie: Jakość efektu HDR, jak ją ocenić? Wprowadzamy własny system testowy!
Wyniki można zinterpretować w następujący sposób (na obecny czas):
- 350 cd/m2 – minimum, by w ogóle było widać, że jest to obraz z efektem HDR
- 351 – 500 cd/m2 – przedział w którym da się odczuć wyższą jasność i większą ilość detali w bielach, ale nie ma jeszcze przepaści względem treści SDR
- 501 – 750cd/m2 – zaczyna się robić przyjemnie, czuć, że obcujemy z nową jakością obrazu
- 751 – 1 000 cd/m2 – efekt HDR wyraźnie odczuwalny, ilość detali w jaskrawych polach jest bardzo duża
- 1 001 – 1 500 cd/m2 – efekt HDR w pełnej krasie, wywołujący efekt WOW
- > 1 500 cd/m2 – pieśń przyszłości, sam czekam na wyświetlacz, który będzie w stanie pokazać efekt HDR w takim wymiarze.
Philips z gracją poradził sobie z dostarczeniem wysokich efektów w trybie HDR. Moc rzędu 600 – 800 nitów daje dobitnie odczuć nową jakość doznań, płynących z odtwarzania wideo. Przypomnę, że ekrany OLED ze względu na idealną czerń powinny być klasyfikowane do grupy wyższej o jeden stopień w powyższej tabelce, czyli “efekt HDR w pełnej krasie, wywołujący efekt WOW”. Każdy się chyba z tym zgodzi. Co ciekawe, nawet w pierwszym kadrze, który wymaga sumarycznie najwięcej światła od telewizora, jasność była na bardzo wysokim poziomie.
Odwzorowanie obrazu z szeroką paletą barw (Rec 2020/DCI)
Rodzaj palety barw | Wynik |
Pokrycie szerokiej palety barw DCI | 99% |
Pokrycie szerokiej palety barw Rec 2020 | 73% |
Matryce OLED ostatniej generacji chwalą się bardzo bogatym pokryciem szerokiej palety kolorów, która jest obecna w filmach Ultra HD. Potrafią odtworzyć 99-100% kolorów wykorzystywanych w studiach filmowych. Pod tym względem niczego im więc już nie brakuje. Do zbadania pozostaje kwestia na ile dobrze oddają mieszanki tych barw. Po podaniu sygnału HDR mamy do dyspozycji takie same tryb obrazu i niestety powielają one ustawienia wprowadzone do kalibracji Full HD. Oznacza to, że nie da się zapisać osobnych ustawień dla treści z HDR. Wielka szkoda.
Ustawienia fabryczne
wynik | wynik | ||
Średnia deltaE barw ze standardowych | 4,2 | maksymalna | 7,0 |
Średnia deltaE barw ze wzornika | 3,2 | maksymalna | 6,3 |
Średnia deltaE palety szarości | 2,3 | maksymalna | 5,9 |
W fabrycznych ustawieniach telewizor radzi sobie nieźle, aczolwiek biorąc pod uwagę, że jest to najwyższy model w ofercie, to nie można też powiedzieć, że się czymś wyróżnia. Z treści Ultra HD z HDR i szeroką paletą kolorów obraz dosłownie wylewa się z telewizora. Nie jest jednak do końca taki jak przewidział reżyser. Philips POS9002 podbija nieco jasności w zakresie “efektowym” tj. 300 – 700 nitów, przez co sceny zyskują większą (ale sztuczną) ekspresję. Jest też małe podbicie jasności w tonach umiarkowanych i lekkie limonkowe zabarwienie obrazu. Te dwie ostatnie cechy nie rzucają się jednak jakoś specjalnie w oczy.
Profesjonalna kalibracja UHD w Philips POS9002
wynik | wynik | ||
Średnia deltaE barw ze standardowych | 4,6 | maksymalna | 8,9 |
Średnia deltaE barw ze wzornika | 3,9 | maksymalna | 6,2 |
Średnia deltaE palety szarości | 3,4 | maksymalna | 6,2 |
Kalibracje przeprowadziłem z czystej ciekawości, ponieważ i tak nie było możliwości zapisać jej w telewizorze. Pozbycie się zielonego odcienia i lekkie wyprostowanie charakterystyki jasności nie odbiło się zbyt wyraźnie na jakości obrazu. Brakuje narzędzi by sprowadzić te efekty do zera tak jak na przykład w Panasonic EZ1000. Tamten telewizor pozostaje wzorem jeśli chodzi o wierność oddania obrazu Ultra HD. Philips prezentuje go w nieco bardziej soczystej formie, która może oczywiście się podobać.
Mapowanie odcieni jasności w zależności od ustawień
Philips POS9002 nie zmienia swej charakterystyki oddawania poziomów jasności w zależności od metadanych w filmie. Ustawia się ją ręcznie za pomocą funkcji “Perfekcyjna jasność HDR”.
Jak widzimy ustawienie wpływa jedynie na górną część zakresu dynamiki. Sugerowałbym więc używać “Maksimum” lub “Średni”. Stosunek jasności do ilości detali w bielach wygląda wtedy na najbardziej sensowny.
Odwzorowanie ruchu
Odświeżanie organicznej matrycy w telewizorze Philips’a wynosi 120Hz. Potencjał ten wykorzystać można przy użyciu dwóch, klasycznych funkcji, czyli Perfect Natural Motion (PNM), oraz Clear Motion. Obie funkcje mają rozgraniczone działanie. Pierwsza z nich odpowiada za płynność w materiałach filmowych (24p), które z natury nie są zbyt płynne (nawet w kinie widać charakterystyczne, filmowe, szarpanie). Przy użyciu funkcji Perfect Natural Motion możemy wpływać na stopień poprawy płynności. Funkcja ta ma cztery tryby działania (wyłączony/minimum/pośrednie/maksimum). W POS9002f da się uzyskać coś, co lubię nazywać złotym środkiem, czyli lekką interpolację ruchu, poprawiającą płynność, ale nie do tego stopnia by był on mocno teatralny i pełen artefaktów. Wystarczy wybrać tryb “minimum”. Oczywiście możemy uzyskać też idealną gładkość i ostrość, jeśli ktoś preferuje, wybierając ustawienie wyższe. Clear Motion, zmniejsza zaś rozmycie obrazu poprzez podwajanie ilości klatek (50 do 100, 60 do 120).
Jak widzimy na powyższych zdjęciach, POS9002 bez użycia upłynniacza lekko smuży. W zasadzie podobnie do każdego telewizora bez użycia wspomagającej funkcji, ale jednak nieco mniej niż telewizory LCD. Po użyciu funkcji Clear Motion sytuacja wygląda znacznie lepiej i obraz nawet przy szybkich ruchach jest ostry.
Kąty widzenia
Choć kiedyś mówiło się, że kąty widzenia w oledach nie wpływają całkowicie na wygląd obrazu, to okazało się, że jest to jedynie półprawda. W praktyce, ekran wraz ze swoimi polaryzatorami, jest trochę wrażliwy na zejście z osi obrazu. Są to jednak nieporównywalnie mniejsze straty niż w przypadku telewizorów LCD. Zmienia się jedynie odcień obrazu i też nie dużo. Kwestia ta uległa poprawie w drugiej (zeszłorocznej) generacji matryc Ultra HD, kiedy to zmieniono strukturę subpikseli i widmo światła. Poza odcieniem jednak, wszystkie walory pozostają zachowane. Zarówno kontrast, jak i widoczność detali w czerniach pozostaje na tym samym poziomie. Patrząc więc na temat jakości obrazu z różnych kątów widzenia, plasuje to telewizor na nieporównywalnie wyższym poziomie, niż dowolny ekran LCD!
Granie na konsoli i PC
Telewizor posiada dedykowany tryb “Gra”, jednak nie jest to jedyna możliwa konfiguracja zalecana do rozrywki z konsolą. W każdym trybie obrazu można wybrać także styl aktywności: PC i jak się zaraz okaże, ustawienie to jest dużo lepsze!
Rodzaj sygnału | Opis | Ustawienia telewizora | Wynik |
[GRY] 1080p | Lag przy konsolach obecnej generacji (PlayStation 4, Xbox One, Nintendo WiiU) pracujących w rozdzielczości Full HD | aktywność: PC | 39 ms |
[GRY] 1080p + HDR | Lag przy konsoli PlayStation 4, pracującej w rozdzielczości 1080p z szeroką paletą barw i HDR | “HDR-Gra” | 39 ms |
[PC] 4K / 1080p @ 4:4:4 | Lag przy natywnej rozdzielczości np. z komputera i chęci uzyskania chromy 4:4:4 (wyraźne kolorowe czcionki) | – | – |
[GRY] 4K | Lag przy odświeżonych wersjach konsol obecnej generacji (Xbox One S, PlayStation 4 Pro) pracujących w 4K bez HDR | aktywność: PC | 39 ms |
[GRY] 4K + HDR | Lag przy odświeżonych wersjach konsol obecnej generacji (Xbox One S, PlayStation 4 Pro) pracujących w 4K z szeroką paletą barw i HDR | “HDR-Gra” | 39 ms |
[FILM] 4K / 1080p + upłynniacz | Lag w natywnej rozdzielczości, przy działającym upłynniaczu z interpolacją klatek | “ISF-Noc” | 56 ms |
Minimalne opóźnienie wejścia, jakie może zaoferować telewizor, ledwie mieści się w drugiej grupie – nieodczuwalnych wartości input lag. Powinno więc zadowolić >95% graczy konsolowych lub pecetowych, jednak pozostałe 5%, które zawodowo gra w strzelanki (fps) może mieć z nim problem. Pewnie będzie to bardziej psychologiczna przeszkoda, niż realne odczucie, że mamy gorszą precyzję oddawania strzałów, jednak faktem jest, że 39 milisekund da się teoretycznie odczuć i że są telewizory o lepszych wynikach.
Bardzo dużą uwagę zwrócić należy jednak na bardzo małe opóźnienie sygnału w trybie pracy z upłynniaczem. Tylko 56ms pozwoli pograć w gry wyścigowe z włączoną interpolacją, a co za tym idzie uzyskać bardzo płynny i wyraźny obraz! A w czym jest lepsza konfiguracja jako PC zamiast wyboru trybu “Gra”? Śpieszę z wyjaśnieniami. Jak się okazuje w tym drugim przypadku input lag jest wyższy i wynosi aż 64ms. Dziwna sprawa.
Na minus dla POS9002 trzeba zapisać także kwestię odtwarzania chromy 4:4:4. Tak jak w innych telewizorach Philipsa na ten rok, kolorowe czcionki z PC są nieco rozmyte..
System i Smart TV
Philips POS9002 oparty jest na fenomenalnej platformie Android TV, która zapewnia telewizorowi nieograniczone możliwości. Dla osób, które spotykają się z Androidem w telewizorze po raz pierwsze proponuję obejrzenie poniższego wideo w ramach wstępu:
Android TV wygląda tak samo na każdym urządzeniu, a producenci nie mogą zmieniać interfejsu, tak jak w smartfonach na systemie Android. Mogą jednak preinstalować aplikacje. Na terenie Polski dostaliśmy zatem wybrane aplikacje od razu na naszym pulpicie telewizora. Niestety nie znajdziemy tam istotnych z punktu widzenia polskiego widza: Player.pl, HBO Go, Filmbox Live, czy VOD TVP. Te aplikacje nie są obecnie dostępne dla systemu Android TV. Przynajmniej nie w sklepie Google Play. Być może dałoby się zainstalować je w jakiś okrężny sposób z pliku apk… Bez problemu działać będzie za to Netflix, Showmax, Ipla, oraz Onet VoD i WP.
Na osobny akapit zasługuje temat grania na systemie Android TV. Gry możemy instalować bezpośrednio na telewizorze, z marketu Google Play. Równie ciekawe jest wsparcie dla platformy GameFly, czyli usługi grania w chmurze (cloud gaming) w tytuły znane z konsol czy PC (nasz test tej usługi). W bazie znajdziemy setki kultowych tytułów. Jedyne czego potrzebujemy to jeden z padów i łączę Internetowe o niskim opóźnieniu!
Android TV pozwala m.in. też na instalację aplikacji KODI (sklep google play store > Filmy i telewizja), która zapewnia ogromne możliwości multimedialne. Pozwala tworzyć domową bibliotekę filmów i zdjęć, a wraz z dodatkowymi wtyczkami (chociażby kultowa wtyczka “mrknow.pl”) odtwarzać na przykład wideo ze stron takich jak Cda.pl, Polvode.pl, Alekino.tv, Vod.tvpl.pl, Wrzuta.pl czy Filmbox Movie. Tego typu rzeczy są niemożliwe na telewizorach z zamkniętym systemem operacyjnym! W kwestii poszerzania możliwości telewizora zapraszam do działu forum poświęconemu telewizorom Philipsa. Podczas korzystania z tunerów wbudowanych mamy łatwy dostęp do informacji o kanale, a EPG sprzęgnięte jest z interfejsem Android’a. Interfejs jest schludny i funkcjonalny.
POS9002 wykorzystuje system operacyjny Android (6.0.1), aczkolwiek na rynku obecna jest już wersja 7.0. Kwestia czasu kiedy nadejdzie aktualizacja. Interfejs renderowany jest w wysokiej rozdzielczości (1920×1080) i działa bardzo płynnie. Dla osób chcących dowiedzieć się więcej:
Jakość dźwięku
System audio zastosowany w najnowszym OLED Philipsa nosi nazwę “technologii potrójnego pierścienia”. Cechą wyróżniającą jest oczywiście bardzo duży głośnik niskotonowy, zamontowany z tyłu ekranu. Trzeba przyznać, że dźwięk jest całkiem dobry. Moc systemu, wynosząca 30W to z resztą dosyć dużo jak na zintegrowany system. Czy jest to jednak lepszy poziom niż stosowane u konkurencji soundbary? Śmiem wątpić. Mam też jednak wątpliwości, czy robi to aż taką różnicę, skoro dla przyzwoitego efektu trzeba i tak zainwestować w zewnętrzne głośniki.
Podsumowanie i ocena
Drugi w historii telewizor OLED Philipsa jest wyraźnie lepszy od swojego poprzednika a jego testowanie było czystą przyjemnością. Względem poprzednika zapewnia przede wszystkim dużo lepszy input lag ważny dla graczy, z czym POS901f (model 2016) miał spory problem. Mimo to wartości opóźnienia nie są na bardzo niskim poziomie, ale znakomitej większości graczy powinny całkowicie wystarczyć. Telewizor ma też lepszej jakości efekt HDR i pod tym względem może równać się z organiczną konkurencją od innych producentów. Jest on lepszy od większości telewizorów LCD dostępnych na rynku. OLED Philipsa dostarcza też perfekcyjną czerń, co nadaje niezwykłego realizmu seansom. Pamiętacie plazmy słynące z dobrej czerni? OLED to niejako duchowy następca tej technologii. W odróżnieniu od innych telewizorów OLED posiada jednak jeszcze dwie rzeczy: unikalny 3 stronny Ambilight i system Android. Dla fanów nowinek technologicznych to nie lada gratka. Takie połączenie zaoferować może jedynie Philips i myślę, że tym głównie powinien kierować się nabywca stojący przed dylematem zakupu telewizora w technologii OLED. Dlaczego natomiast warto kupić taki ekran, a nie inny, myślę, że chyba nie muszę się już powtarzać. Osobiście wybrałbym dla siebie właśnie telewizor w tej technologii.
PLUSY
- Trójstronny Ambilight – unikalna cecha dla telewizorów marki Philips
- System operacyjny Android dający nieskończone możliwości
- Perfekcyjna czerń i kontrast nieosiągalna dla telewizorów LCD oraz Plazm
- Doskonałe kąty widzenia, nie do porównania z technologią LCD
- Rewelacyjna żywotność panelu OLED (100 000 godzin)
- Bogate pokrycie szerokiej palety barw (99% DCI)
- Wbudowany system audio 30W
- Świetnej jakości tryby fabryczne obrazu i bogate możliwości kalibracji
- Matryca 120Hz
- Pełna obsługa HEVC 4K – pliki, telewizja naziemna i satelitarna
- Obsługa YouTube z HDR
- Wyjątkowo dobra równomierność czerni na ciemnych tłach
MINUSY
- Input lag niski, ale wyższy niż u konkurencji
- Brak możliwości zapisania ustawień kalibracyjnych do Ultra HD/HDR
Cena referencyjna: 55POS9002: 8 999 zł
Sprzęt do testów dostarczyła firma Philips
Przeczytaj artykuł odnośnie ocen oraz wyróżnień na HDTVPolska.com:
(53790)