LG OLED B9 | TEST | Następca kultowego cenowo telewizora OLED na 2019 rok

Słowem wstępu

Czekaliśmy, czekaliśmy i się doczekaliśmy. LG OLED B9 dotarł do naszej redakcji! Chyba nie muszę tłumaczyć jak bardzo ciekawi nas ten model ze względu na jego legendarnego już poprzednika B8, słynącego z doskonałej ceny, szczególnie w drugiej części cyklu swojego rynkowego życia. O ile wszyscy znamy “starszych braci” takich jak LG OLED C9 czy LG OLED E9 i wiemy jak wiele pozytywnych rzeczy możemy o nich powiedzieć, tak niestety ich cena jest dla wielu nabywców barierą, szczególnie w przypadku E9. Model B9 zalicza obecnie bardzo dobre obniżki cenowe, które sugerują, że po modelu B8, będzie to ponownie bardzo popularny telewizor w organicznej technologii na 2020 rok. Czy najpopularniejszy ze względu na stosunek ceny do jakości? O tym przekonamy się w tym roku.

O ile poprzednio testowane ekrany LG OLED nie różniły się między sobą specyfikacją, tak model B9 wyposażono w niższy model procesora – Alpha 7 gen 2. Od Alpha 9 różni się on szeroko rozumianą wydajnością, o czym napiszemy bardziej szczegółowo później. Procesory wymagają także innych wersji oprogramowania, a jak z doświadczenia wiemy, producent chętniej i szybciej wydaje aktualizacje do swoich najwyższych modeli procesorów.

Z tego miejsca zapraszam także do śledzenia naszych cotygodniowych porównań cen telewizorów OLED, gdzie możecie porównywać ceny ekranów z miesiąca na miesiąc, z tygodnia na tydzień.

Cechy charakterystyczne telewizorów LG OLED TV na 2019 rok to:

• Sztuczna inteligencja ThinQ AI z asystentem głosowym, dzięki której, można wydawać do telewizora złożone komendy w języku polskim. W tym roku telewizor odpowiada za pomocą głosu.
• Procesor α (Alpha) 7 (w modelu B9) drugiej generacji ze sztuczną inteligencją
• Najnowsza wersja niezwykle rozbudowanego i szybkiego systemu multimedialnego webOS
• Wbudowany “Panel domowy” dzięki którego możemy zarządzać urządzeniami znajdującymi się w domu jak lodówka czy oczyszczać powietrza (obsługa urządzeń IoT)
• Wbudowany port HDMI 2.1 w telewizorach 4K Ultra HD
• Nowe funkcje dla graczy: NVIDIA G-Sync, Variable Refresh Rate (VRR), Auto Low Latency Mod (ALLM)
• Możliwość podania sygnału 4K 120Hz przez port HDMI 2.1
• Obsługa eARC czyli poszerzoną wersję Audio Return Channel, upraszczającego korzystanie ze dodatkowego sprzętu (np. amplitunerów czy soundbarów Dolby Atmos) podłączonych do telewizora.
• Współpraca z urządzeniami Apple: obsługa protokołu AirPlay 2 i HomeKit
  
• Wsparcie dla dźwięku Dolby Atmos oraz DTS:X
• Telewizory są certyfikowane przez WiSA

Jak widać zmian względem modelu B8 w LG OLED B9 trochę jest a najważniejszą z nich wydaje się wprowadzenie portu HDMI 2.1 do telewizora nie 8K a właśnie 4K dzięki czemu w przyszłości będzie można podać do niego sygnał 4K 120Hz. Może się to przydać w przypadku PC czy być może nowych konsol jak PS5 czy Xbox kolejnej generacji?

Wszystkie testy w redakcji przeprowadzamy na sprawdzonych kablach HDMI firmy Magic Link 2.0

Więcej o telewizorach LG:

• LG OLED C9 | TEST | Nowy telewizor premium na 2019 rok
• LG OLED E9 | TEST | Designerski TV ze sztuczną inteligencją
• Oglądałem Wiedźmina na OLED: to kolejny przykład, że OLED to kinowy telewizor
• Sprawdzamy efekt HDR w TV LG OLED C9 / E9
• Najlepszy flagowy NanoCell TV 4K LG SM9800 | TEST |
• Telewizor NanoCell 4K LG SM9000 / SM9010 | TEST | Najlepszy Smart Home w tym roku EISA 2019-2020
• Już testujemy najnowszy LG NanoCell TV!
• Znamy modele i polskie ceny LG NanoCell LCD 2019
• LG: wiemy kiedy NVIDIA G-Sync trafi na OLED TV

Wygląd

LG OLED B9 prezentuje się charakterystycznie dla OLED’a – ma ultra wąskie ramki i smukłą budowę patrząc od boku. Jedynie jego dolna połowa jest nieco grubsza, gdyż umieszczona jest tam elektronika. Ekran stoi na niewielkiej stopie umieszczonej centralnie. Nie jest to tak designerskie wykonanie jak w modelach C9, czy E9, ale z pewnością nie oszczędzano też na nim.

Akcesoria

Pilot nie został poddany jakiejś znacznej zmianie przez ostatnie lata, choć zmieniono jego kolorystykę na bardziej elegancką i pasującą do wyświetlacza. Nie zmienił się także układ przycisków chociaż drobne zmiany są jak nowy klawisz MOVIES w tym momencie przenoszący nas do serwisu Rakuten TV. Przypomnę, że kontroler posiada akcelerometr, który umożliwia kontrolę kursora na ekranie poprzez ruchy nadgarstka. To bardzo wygodna funkcjonalność, która została porzucona przez innych producentów, a u LG spisuje się świetnie.

Pilot posiada także wbudowany mikrofon, który ma bardzo ważne zadanie – wykonywać złożone polecenia głosowe. Funkcjonalność ta nazwana została przez producenta ThinQ i działa już teraz w języku polskim! Można by ją uznać, za konkurencję dla asystenta głosowego google, ale nie jest to poprawny tor myślenia, ponieważ obie funkcje zostaną zintegrowane w przyszłości, gdy tylko Google wyda asystenta w naszym języku.

Dlaczego właśnie telewizor OLED?

Zalety wyświetlaczy organicznych wynikają przede wszystkim z faktu jak generowany jest obraz. Każdy subpiksel jest niezależnie sterowaną diodą, czyli bezpośrednim źródłem światła. Oznacza to zdolność do uzyskania prawdziwej czerni (zerowej emisji światła), czyli czegoś, co w każdym z widzów budzi podziw podczas oglądania ulubionego filmu czy serialu. Kontrast jest bowiem najważniejszym kryterium jakości. Gdy czerń jest dobra, to mówimy ogólnie, że obraz jest dobry. Drugą zaletą są znacznie lepsze kąty widzenia, przy których nie spada nasycenie, ani nie zaburza się tonalność obrazu tak jak w większości telewizorów LCD. Więcej o zaletach (i wadach) technologii przeczytamy w temacie: Czym jest OLED i dlaczego tak bardzo go lubimy?

Zobacz również:

• Oglądałem Wiedźmina na OLED: to kolejny przykład, że OLED to kinowy telewizor

Powidoki i wypalenia – okiem praktyka

Najczęściej poruszanym temat, o który w nieskończoność pytają użytkownicy, jest kwestia wypaleń. Tak, faktem jest, że matryca OLED ma niższą odporność na to zjawisko niż LCD, ale na przestrzeni lat na tyle jednak rozwinięto systemy kompensacji, że osobiście marginalizowałbym ten problem. Jeśli rozważamy użytkowanie telewizora przez zwyczajnego widza, który ogląda filmy, seriale, telewizję i gra po kilka godzin w weekendy to nie przejmowałbym się tym wcale.

Co roku moja firma (SkalibrujTV.pl) kalibruje kilkaset telewizorów OLED różnych producentów i powidoki, w postaci wypalonych pasów, interfejsów gry, czy pasów z TVN24 to pojedyncze przypadki. Nie powiem zatem, że temat wypaleń nie istnieje, ale bez dwóch zdań na forach jest zbyt mocno spotęgowany i daje złudzenie, że jest to jakaś plaga i duże zagrożenie. W rzeczywistości są dziesiątki tysięcy ludzi w Polsce, którzy korzystają ze swoich ekranów OLED i nie wiedzą nawet, że taki problem może istnieć. Nie uznaję więc tego za istotne zagadnienie chyba, że jak napisałem, ktoś jest zapalonym graczem i traktuje TV bardziej jako monitor. Potwierdzeniem może być także nasze niemałe forum (166 000 użytkowników) na którym rocznie pojawia się kilka-kilkanaście wpisów związanych z trwałością matrycy. Jest to promil w tysiącach postów, które powstają co miesiąc. Polecam też przeczytać artykuł znanego i cenionego na całym świecie portalu HDTVTest na temat wypaleń w OLED tutaj.

Testy syntetyczne

Badana cecha:	wynik:
Rozdzielczość i przekątna ekranu	3840×2160, 55″
Typ matrycy	OLED (WRGB)
Odświeżanie matrycy (min. 120Hz zalecane do oglądania sportu)	120Hz
Kontrast ANSI, bez wygaszania (więcej – lepiej)	∞:1
Kontrast w filmach (więcej – lepiej)	średni: ∞:1 max: ∞:1 min: ∞:1
Maksymalna jasność po kalibracji	SDR: 460cd/m2 (skrawek ekranu), HDR:540 cd/m2 (skrawek ekranu – L20)
Odbicia od ekranu	średnie, ekran błyszczący
Błędy barw po kalibracji (mniej – lepiej)	średnia dE: 1,6 maks. dE: 3,0
Średnia jakość efektu HDR (więcej – lepiej, maks – 10 000cd/m2)	535 cd/m2
Input Lag (ważne dla graczy, mniej – lepiej)	13ms – tryb gra – 1080p60 (konsole) 13ms – tryb gra – 1080p60 + HDR (konsola PS4) 13ms – tryb gra – 4K + HDR (najnowsze wersje konsol Xbox One S, PS4 Pro)
Pełna rozdzielczość koloru PC – 4:4:4 (wyraźne czcionki, po podłączeniu PC)	Tak, 2160p60 w trybie „PC”
Obsługa 10 bitowego koloru	Tak (w UHD)

Wszystkie testy w redakcji przeprowadzamy na sprawdzonych kablach HDMI firmy Magic Link 2.0

Matryca, zalecane ustawienia

Matryca

LG OLED B9 wykorzystuje 120Hz matrycę OLED WRGB własnej produkcji. Posiada ona rozdzielczość 4K i strukturę zbliżoną do paneli w ubiegłorocznych telewizorach. Pod tym względem trudno doszukać się różnic nawet na przestrzeni kilku ostatnich lat. Panele OLED po prostu osiągnęły chwilowo swoją maksymalną sprawność i potrzeba jakiegoś przełomu technologicznego, np. połączenia z kwantową kropką, lub przesunięcia tranzystora pod element emitujący światło, by nastąpiła jakaś realna zmiana.

Zalecane ustawienia

W LG OLED B9, ustawienie „Kino”, a także „Ekspert” jest tym, które zapewnia najlepszą jakość obrazu, w myśl zgodności ze standardami studyjnymi. Drugie z ustawień przeznaczone jest też do profesjonalnej kalibracji obrazu, która ma za zadanie wyeliminować wszystkie przekłamania kolorów. Opiszę je później. Tryby Eksperckie pozwalają na dokładnie to, co gwarantuje certyfikacja przez firmę ISF. Mianowicie:

Dla uzyskania najlepszej jakości obrazu domowymi metodami, ważna jest także zmiana kilku ustawień. Zacznijmy od przywrócenia poprawnych proporcji, by obraz nie jest obcinany na brzegach:

• Obraz -> Proporcje ekranu -> Skanuj -> Włączone

Kolejnym elementem będzie wyłączenie funkcji redukcji szumów, która to rozmywa głównie detale obrazu:

• Obraz -> Opcje obrazu -> Redukcja szumów -> Wyłączony

Warto też zajrzeć do menu upłynniacza (TruMotion) w ustawieniach opcji. Wybór: własny, z suwakiem De-Blur na 10 minimalizuje smużenie, następnie możemy ustawić pożądaną płynność w filmach suwakiem De-Judder. Wedle własnych upodobań w zakresie od 0 do 10. Pożądaną jasność telewizora uzyskamy suwakiem “Oświetlenie OLED”. Testowany telewizor, podobnie jak koreańska konkurencja, posiada inteligentny tryb dostosowywania jakości obrazu i dźwięku w zależności od parametrów obrazu źródłowego:

W praktyce jednak nie da się odnotować żadnego wpływu włączenia tejże funkcji, więc pozostaje ona czystą ciekawostką. Więcej o tym w dalszych akapitach.

Kalibracja, odwzorowanie barw (SD i Full HD)

Fabrycznie

Jeśli przeglądasz stronę na urządzeniu mobilnym, możesz przesuwać tabelę w lewo/prawo.

Profesjonalna kalibracja LG OLED55B9

Jeśli przeglądasz stronę na urządzeniu mobilnym, możesz przesuwać tabelę w lewo/prawo.

W fabrycznym trybie “Film” odcień bieli okazał się zbyt ciepły, a właściwie żółto-zielony. Niedoskonałość ta nie była bardzo dużego kalibru, aczkolwiek zauważalna i bez problemu, po przejściu z fabrycznie ustawionego trybu “standardowego”, dało się odczuć, że obraz jest w odcieniach sepii. Dopracowana była za to charakterystyka jasności czyli gamma, a więc telewizor poprawie reprodukował zarówno głębokie odcienie szarości jak i bieli. Z reguły pierwsze sztuki wychodzą lepsze z fabryki niż ich sklepowe odpowiedniki, o czym przekonaliśmy się w temacie: Ustawienia obrazu (kalibracje) do LG OLED 2017.

Warto takie niedoskonałości usunąć właśnie przez precyzyjną kalibrację, której efekty są świetne – z resztą jak co roku. Widzimy tutaj, że barwy udało się ustawić z bardzo wysoką precyzją, choć nie aż taką jak w modelu C9, czy E9. Widać tutaj nieznaczną różnicę pomiędzy procesorem Alpha 7, a Alpha 9.

Zamów profesjonalną kalibrację TV (w całej Polsce)

Skalowanie SD, obróbka cyfrowa

Jeśli chodzi o skalowanie sygnału SD czy Full HD, to LG OLED B9 radzi sobie z tym typowo, podobnie do każdego innego telewizora testowanego w bieżącym roku. Oczywiście warunkiem tego jest wyłączenie funkcji wyostrzających obraz (znajdują się w menu „opcje obrazu”), oraz wyzerowanie suwaków ostrości. Ten drugi zabieg nie jest jednak tym co zalecam zawsze robić. Z reguły nieznaczne wyostrzenie krawędzi i/lub uwypuklenie detali jest pożądane, szczególnie podczas oglądania gorszych kanałów telewizyjnych. Chcę zwrócić jedynie uwagę na to, że po wyłączeniu funkcji przetwarzających obraz, materiał SD wygląda naprawdę podobnie na wszystkich telewizorach.

Nowością (poniekąd przełomową!) w tym roku jest wprowadzenie osobnej funkcji “Płynna Gradacja”, która poprawia stopniowanie przejść tonalnych. Szczególnie zbawienny wpływ wywiera ona na materiały niskiej jakości, gdzie widać wyraźny banding, czyli niepłynną gradację koloru. Funkcja taka istniała w prawdzie już w telewizorach z poprzedniej generacji, np. C8 i nosiła nazwę “Redukcja szumów MPEG”. Miała jednak poważne efekty uboczne – po jej włączeniu obraz ulegał rozmyciu i ginęły najdrobniejsze detale. Jej tegoroczna implementacja pod inną nazwą jest nieporównywalnie lepsza. Utrata detali w zasadzie nie występuje, a maskowanie wad słabej jakości materiału jest wyraźne. Jest to mocny argument przemawiający na korzyść LG OLED B9 względem poprzednika! Spójrzmy na jej działanie:

Jeśli zaś chodzi o radzenie sobie z materiałami o niskiej jakości, posiadającymi wyraźne odcięcia przejść tonalnych w czerni, to tutaj B9 zachowywał się poprawnie w tym znaczeniu, że problem pulsowania jasności był prawie niezauważalny tak jak np. w serii “8” we wczesnych wersjach firmware.

W modelu B9 znajdziemy procesor Alfa 7, który jest nieco gorszym chipem niż Alfa 9 stosowany w wyższych modelach OLED. Nie ma to jednak znacznego wpływu na obróbkę obrazu. Być może gradacja w czerniach jest nieco gorsza, jednak jest to zjawisko niezwykle subtelne.

Kontrast i Czerń

Bezwzględnie najważniejszym, a ostatnio coraz mniej docenianym kryterium jest czerń i kontrast. Temat czerni w telewizorze można porównać do silnika w samochodzie. Jest to najważniejsza, fundamentalna cecha obrazu, klasyfikowana najwyżej w skali wpływu na postrzeganą jakość. Możemy mieć wszystko najlepsze – wierne barwy, dużą jasność i nieskazitelną ostrość, ale bez odpowiednio dobrej czerni nie będą one robiły wrażenia. Pod tym fundamentalnym względem nie ma więc lepszego wyboru niż ekran OLED – niezależnie sterowany każdy piksel sprawia, że uzyskujemy perfekcję czerni. To tak jakbyśmy mogli nabyć auto napędzane perpetuum mobile. Możemy konfrontować różne ekrany LCD z LG OLED B9, ale żaden z nich nie wyjdzie zwycięsko w konfrontacji kontrastu. Może co najwyżej starać się dorównać!

I nie, nie jest to tak, że dostrzeżemy go tylko i wyłącznie w całkowicie ciemnym pomieszczeniu. Najlepszym dowodem na to jest fakt, że różnice w czerni pomiędzy ekranem OLED, a dowolnym LCD widać nawet w bardzo jasnym pomieszczeniu sklepowym.

Jeśli przeglądasz stronę na urządzeniu mobilnym, możesz przesuwać tabelę w lewo/prawo.

Rynek zna telewizory LCD, które uzyskują na niektórych scenach także wynik nieskończoności, jednak żaden z nich nie jest w stanie wygenerować takiej czerni w każdym miejscu matrycy. LG OLED B9 potrafi to zrobić nawet w obszarze kilku pikseli, więc wciąż ma przewagę nad telewizorami z podświetleniem direct LED. Te mogą posiadać od kilkudziesięciu do kilkuset niezależnych obszarów wygaszania. OLED posiada ich tyle co pikseli, czyli całe 8 294 400. Polecam każdemu miłośnikowi seansów w warunkach kinowych!

Poza fenomenalną czernią bardzo ważne jest też, by telewizor potrafił wyświetlić przejścia tonalne tuż ponad nią i nie tracił subtelnych detali. Tutaj LG OLED B9 wypadał wręcz świetnie, przy zastosowaniu funkcji łagodna gradacja, choć ponownie nie aż tak dobrze jak modele C9 i E9!

Jasność, praca w warunkach dziennych

LG OLED B9, a właściwie wszystkie telewizory LG OLED, po raz kolejny szczycą się mianem najlepszych TV OLED spośród wszystkich producentów, do pracy w jasnych pomieszczeniach – luminancja B9 to całe 460 nitów. Ekrany tego typu potrafią utrzymać swą maksymalną jasność, nawet przy APL równym 70%! Oznacza to, że chyba nie będziemy mieli okazji zobaczyć sceny w filmie, w której będzie on przygasał. Takie zachowanie będziemy mogli jedynie zauważyć “złośliwie” wyświetlając na nim plansze testowe (których nigdy nie będziemy przecież oglądać w warunkach domowych). A jak może przekładać się to na prawdziwy obraz? Jak napisałem wcześniej, większość filmów ma średni APL ok 25%, jednak są i takie, gdzie jest on znacznie wyższy. Poniżej przykład jak może wyglądać różnica:

W przypadkach, gdy charakterystyka jaskrawości załamywałaby się już w telewizorach OLED konkurencji (wykres z pomiarem publikuję w każdej recenzji), tam LG OLED B9 będzie wciąż oferował maksimum jasności. Zdecydowanie można telewizor ten polecić do seansów w ciągu dnia, bez obaw, że obraz będzie ciemny. Oczywiście dopóki nie przesadzimy, bo na salon z bardzo dużymi oknami, z których światło bije prosto w telewizor, szczytowe 380 nitów będzie na pewno za małą wartością.

Odwzorowanie ruchu

Częstotliwość odświeżania matrycy LG OLED B9 wynosi 120Hz. Potencjał ten wykorzystać można przy użyciu funkcji TruMotion, która interpoluje klatki materiału źródłowego. Posiada ona świetną regulację w postaci dwóch suwaków. Każdy z nich podzielony jest na 10 stopni.

Pierwszy suwak decyduje o stopniu ingerencji w materiał 24 klatkowy (filmy). Za jego pomocą możemy wyregulować poprawę płynności tak, by ograniczyć charakterystyczne „kinowe” szarpanie, które wynika z tego, że 24 klatki nie wystarczają by odwzorować zjawisko ruchu płynnie. Dzięki temu każdy jest w stanie znaleźć złoty środek, który poprawi płynność zachowując charakter filmu, czyli nie spowoduje efektu opery mydlanej. Drugi suwak odpowiada za ostry ruch przy materiałach 50/60 klatkowych (tzw. materiałach wideo), czyli na przykład transmisjach sportowych i innych tego typu, gdzie ruch jest płynny, ale bez „poprawiaczy” ma tendencję do smużenia (tak, w OLED’zie również występuje smużenie, co zobaczycie zaraz na zdjęciach).

Jeśli przeglądasz stronę na urządzeniu mobilnym, możesz przesuwać tabelę w lewo/prawo.

Jak widzimy na powyższych zdjęciach, LG OLED B9 bez użycia upłynniacza lekko smuży. W zasadzie podobnie do każdego telewizora bez użycia wspomagającej funkcji, ale jednak nieco mniej niż telewizory LCD. Po użyciu funkcji TruMotion sytuacja wygląda znacznie lepiej i obraz nawet przy szybkich ruchach jest ostry. Może nie tak idealnie ostry jak w najlepszych telewizorach LCD, ale na tyle, by oglądać wszystkie mecze z przyjemnością i nie tracić najważniejszego sprzed oczu. Regulacja płynności w filmach działa także perfekcyjnie – każdy znajdzie tu dla siebie złoty środek. W przypadku odwzorowania ruchu sytuacja nie uległa w zasadzie zmianie od samego początku istnienia telewizorów OLED.

Warto pochylić się także nad tym jak wygląda ilość rozmycia przy treści HDR. W tym przypadku, konkurencyjne telewizory LCD nie mogą korzystać ze wszystkich swoich technik wspomagania ruchu. W takich scenariuszach zaczyna się ponownie liczyć czas reakcji matrycy, który… jest bezkonkurencyjny w telewizorach OLED, takich jak LG OLED B9! Różnica nie jest miażdżąca, ale istotna:

Jeśli przeglądasz stronę na urządzeniu mobilnym, możesz przesuwać tabelę w lewo/prawo.

Obsługa Ultra HD / 4K

Wszystkie testy sygnału 4K Ultra HD w redakcji przeprowadzamy na sprawdzonych kablach HDMI firmy Magic Link 2.0

LG OLED B9, cechuje się świetną kompatybilnością z normami Ultra HD. Przyjmuje materiał tego typu każdą drogą – po HDMI (każdym porcie!), z wbudowanych tunerów, streamingu, nośników USB, a także YouTube. Może także pochwalić się wsparciem dla standardu premium HDR, jakim jest Dolby Vision. By uzyskać pełną kompatybilność z sygnałem Ultra HD przez HDMI (wszystkie gniazda), należy włączyć funkcję “HDMI UHD Color”, jednak nabywca telewizora nie musi sobie zawracać tym głowy, bo najnowsze wyświetlacze LG wykonują tę czynność automatycznie, po wykryciu źródła treści Ultra HD.

Jeśli przeglądasz stronę na urządzeniu mobilnym, możesz przesuwać tabelę w lewo/prawo.

Jakość efektu HDR

W celu pomiarów jasności HDR, użyjemy własnej sekwencji testowej, która jest znacznie bardziej wnikliwa niż np. testy UHD Alliance a co najważniejsze życiowa a nie czysto akademicka. Więcej w temacie: Jakość efektu HDR, jak ją ocenić? Wprowadzamy własny system testowy!

Jeśli przeglądasz stronę na urządzeniu mobilnym, możesz przesuwać tabelę w lewo/prawo.

Wyniki LG OLED B9 są porównywalne z wyświetlaczami OLED z przed kilku lat, co oznacza zauważalną stratę w stosunku do ekranów droższych – np. C9. Różnica w jaskrawości treści HDR jest główną różnicą pomiędzy tymi modelami. Telewizor oczywiście mimo to daje radę i różnica jest ogromna w stosunku do treści SDR widzianej np. w filmach Blu-ray czy na kanałach telewizyjnych HD/SD i 4K bez HDR HLG.

Odwzorowanie obrazu z szeroką paletą barw (Rec 2020/DCI)

Fabryczny tryb Kino (HDR)

Jeśli przeglądasz stronę na urządzeniu mobilnym, możesz przesuwać tabelę w lewo/prawo.

Jeśli przeglądasz stronę na urządzeniu mobilnym, możesz przesuwać tabelę w lewo/prawo.

Fabryczne oddanie barw LG OLED B9 w HDR jest niezłe, ale podobnie jak w SDR, odcień bieli zbacza w stronę żółto-zieloną. Da się też dostrzec efekt zbyt niskiego skontrastowania obrazu. Na szczęście możliwe do skorygowania funkcjami kalibracyjnymi. Po skalibrowaniu trybu HDR ciężko mieć jakiekolwiek zastrzeżenia co do oddania barw w telewizorze. Na wysoką notę zasługuje także gradacja obrazu. Przejścia tonalne są płynne nawet w wymagających scenach filmowych.

LG HDR10 Pro

Technologia HDR10 Pro to autorska funkcja producenta, która sama tworzy metadane do filmów w HDR. Jak wiemy brakuje w nich precyzyjnego opisu co robić, gdy wyświetlacz ma niższą jasność niż ta zapisana w filmie. Informacji takich dostarczają technologie takie jak Dolby Vision, czy HDR10+. W przypadku “zwykłego” HDR10 pozostaje to w gestii wyświetlacza i tutaj wkracza funkcja LG, którą widzimy na miniaturze po prawo. Jej działanie możemy prześledzić na przykładzie filmu “Pan”:

Lub na materiale testowym z płyty “Spears & Munsil”:

Jak widzimy na przykładzie tego filmu, funkcja potrafi odzyskać część detali w światłach, które kodowane są w bardzo wysokim zakresie jasności (> 1 000 nitów). Potrafi także zwiększyć jaskrawość w scenach, które takich pików jasności nie posiadają. Wszystko po to, by obejść ograniczenia technologii. Udaje się to całkiem nieźle, choć bywają sceny w których efekt staje się sztucznie wzmocniony przez działanie funkcji.

Dolby Vision

Dolby Vision dostarcza dużo więcej informacji jak oddawać poszczególne tony jasności. Ponadto materiał kodowany jest 12, a nie 10 bitowo. W teorii standard powinien dostarczać dużo wyższą jakość obrazu. Z naszych testów wynika, że w konfrontacji z LG HDR10 Pro różnica nie jest aż tak znacząca, niemniej zauważalna. W LG OLED B9 nie występują problemy związane z podniesionym poziomem czerni na niektórych serialach w Netflix, co wcześniej powodowało, że miałem co do DV mieszane uczucia. Nie da się jednak dostrzec też jakichś szczególnych zalet treści w tym formacie. Innymi słowy DV robi robotę, ale jak wspomniałem, od HDR10 wspomaganego systemami LG się jakoś szczególnie nie odróżnia.

Kąty widzenia

Matryca LG OLED B9 wykazuje tylko minimalną wrażliwość na zejście z osi obrazu. Lekko zmienia się odcień obrazu, jednak są to jednak nieporównywalnie mniejsze straty niż w przypadku telewizorów LCD. Poza odcieniem jednak, wszystkie walory pozostają zachowane. Zarówno kontrast, jak i widoczność detali w czerniach pozostaje na tym samym poziomie. Patrząc więc na temat jakości obrazu z różnych kątów widzenia, plasuje to telewizor LG OLED B9 na nieporównywalnie wyższym poziomie, niż dowolny ekran LCD.

Granie na konsoli i PC

Wszystkie testy sygnału 4K Ultra HD w grach przeprowadzamy na sprawdzonych kablach HDMI firmy Magic Link 2.0

LG OLED B9 posiada dedykowane tryby “Gra” z krótkim input lag zarówno przy sygnale SDR jak i HDR. Gdybyśmy chcieli zastosować telewizor w roli monitora komputerowego, to powinniśmy oflagować złącze HDMI jako PC (przez przytrzymanie klawisza “input”). Zapewni nam to poprawną reprodukcję chroma 4:4:4, ale ma też swoje ograniczenia – matryca jest sterowana wtedy 8 bitowo, więc np. do HDR się nie nadaje.

Rodzaj sygnału	Opis	Ustawienia telewizora	Wynik
[GRY] 1080p	Lag przy konsolach obecnej generacji (PlayStation 4, Xbox One, Nintendo WiiU) pracujących w rozdzielczości Full HD	“Gra”	13 ms
[GRY] 1080p + HDR	Lag przy konsoli PlayStation 4, pracującej w rozdzielczości 1080p z szeroką paletą barw i HDR	“Gra”	13 ms
[PC] 4K / 1080p @ 4:4:4	Lag przy natywnej rozdzielczości np. z komputera i chęci uzyskania chromy 4:4:4 (wyraźne kolorowe czcionki)	“Gra”	13 ms
[GRY] 4K	Lag przy odświeżonych wersjach konsol obecnej generacji (Xbox One S, PlayStation 4 Pro) pracujących w 4K bez HDR	“Gra”	13 ms
[GRY] 4K + HDR	Lag przy odświeżonych wersjach konsol obecnej generacji (Xbox One S, PlayStation 4 Pro) pracujących w 4K z szeroką paletą barw i HDR	“Gra”	13 ms
[FILM] 4K / 1080p + upłynniacz	Lag w natywnej rozdzielczości, przy działającym upłynniaczu z interpolacją klatek	“Własne”	98 ms

Zarówno przy sygnale Ultra HD 4K (czy to z HDR, czy bez), jak i Full HD, a także w kombinacji Full HD + HDR (np. z klasycznej konsoli PS4) opóźnienie było bardzo niskie. Powinno to ucieszyć wszystkich graczy, ponieważ wartość ta mieści się w najbardziej rygorystycznej grupie – placebo. Oznacza to, że laga za żadne skarby nie idzie wyczuć.

LG OLED B9 posiada porty HDMI 2.1 a co za tym idzie wiele udogodnień skierowanych w stronę graczy. Chodzi o możliwość podania sygnału 120Hz w 4K, Variable Refresh Rate (VRR) czy Auto Low Latency Mod (ALLM). Funkcja ALLM (tryb automatycznego włączania trybu gry przy przełączeniu na sygnał z konsoli) aktywuje się poprzez ustawienie HDMI ULTRA HD Deep Colour na “On” jak poniżej:

Telewizor posiada także wsparcie dla NVIDIA G-Sync, które zostało nie dawno dodane w formie aktualizacji oprogramowania.

Nasz redakcyjny sprzęt wyposażony jest w kartę GeForce RTX 2080 Ti powered by NVIDIA. Drugi komputer to ASUS GeForce GTX 1080 Ti. Komponenty od firm Nvidia, ASUS, Gigabyte, Intel, HyperX. Gry dostarcza nam m.in Eletronics Arts Polska, CDP.PL, Wydawnictwo Techland, Cenega oraz PlayStation Polska i Microsoft Polska.

System webOS z technologią sztucznej inteligencji ThinQ AI

Od kilku lat firma LG rozwija swoją koncepcję systemu operacyjnego, zwanego webOS. Dotychczas platforma nosiła numery. W najnowszej odsłonie, jaką znajdziemy w B9, system nazywa się webOS ThinQ AI. AI to skrót od sztucznej inteligencji (artificial inteligence), która już od zeszłego roku, zapowiadana jest jako największa systemowa innowacja. Zanim jednak przejdziemy do omawiania tej funkcji, zacznijmy od ogólnego spojrzenia na platformę webOS. Jest to jeden z naszych ulubionych systemów operacyjnych, który dzięki zamkniętej budowie działa bardzo stabilnie , a możliwości które oferuje są bardzo duże. O samym systemie pisaliśmy już dużo, więc wystarczy odszukać na portalu. Poniżej trzy najważniejsze linki na ten moment dla tych, którzy chcą dokładnie zgłębić możliwości webOS. Test całego systemu na rok 2018 oraz prezentacja wideo wybranych funkcji. Następnie omówimy funkcje, które pojawiły się w tym roku.

• Test systemu multimedialnego webOS z technologią sztucznej inteligencji ThinQ AI
• Test asystenta głosowego w języku polskim w systemie webOS ThinQ AI

Co nowego w 2019 roku?

Główne menu webOS jest na ten moment dopracowane do granic możliwości. Pod ręką mamy wszystkie aplikacje i funkcje dostępne w belce w formie kolorowych zakładek. Zmianą na ten rok jest możliwość całkowitej ich personalizacji. Możemy już nawet dodawać konkretne kanały z YouTube czy inne ulubione treści. Poniżej przykład jak ułożyliśmy sobie nasz portal oraz inne związane z testami telewizorów:

Każdy telewizor z webOS zyskał nowy ekran o nazwie “Panel domowy”. To miejsce gdzie zagregowano wszystkie potrzebne informacje na temat podłączonych urządzeń zarówno do telewizora jak i tych w całym domu (IoT). Chodzi np. o lodówkę, pralkę czy oczyszczacz powietrza. Z poziomu telewizora możemy nimi sterować na ile pozwala oczywiście system i funkcje danego urządzenia:

System obsługuje oczywiście dźwięk w Dolby Atmos oraz DTS:X. Dzięki HDMI 2.1 pojawiły się stosowne opcje:

Na koniec warto wspomnieć, że choć interfejs B9 nie różni się od swoich starszych braci, to działa nieco wolniej, ze względu na mniejszą ilość pamięci RAM w procesorze Alpha 7 niż w Alpha 9 (model C9 i wyższe).

Sztuczna inteligencja ThinQ

Technologia sztucznej inteligencji LG ThinQ to możliwość komunikacji z telewizorem za pomocą języka naturalnego. Zamiast wydawać konkretne komendy, możemy liczyć na rozumienie normalnej mowy. System webOS ThinQ AI posiada zdolność maszynowego uczenia się, więc z czasem coraz lepiej rozumie wydawane mu polecenia. Listę predefiniowanych komend znajdziemy od razu w systemie:

Jak widzimy są wśród nich polecenia, których wykonanie pilotem byłoby dużo bardziej skomplikowane i zajęło więcej czasu, a to tylko wierzchołek góry lodowej. W przyszłości planowana jest integracja z Asystentem Google, która pozwoli na sterowanie urządzeniami w otoczeniu (IoT).

Nie omieszkałem przetestować jak sprawdza się w chwili obecnej AI i jeśli chodzi o rozpoznawanie języka polskiego to szło mu naprawdę dobrze, choć czasem za bardzo starał się spolszczać wyrazy. Mam wrażenie, że technologia Google jest w tej chwili lepsza pod tym względem. Jednak na telewizorach w języku polskim póki co jej nie znajdziemy. Być może w momencie integracji sprawa ulegnie poprawie.

Niemniej polecenia były wykonywane bardzo sprawnie i szybko. Jeśli rozważyć same wstępnie zaprogramowane komendy to myślę, że można by powiedzieć, że technologia działa idealnie, ale… to już było wcześniej. Sprawdźmy, czy TV radzi sobie z nieco udziwnioną wymową. Zacznijmy od “Dawaj Netflix!”

I to nie stanowiło dla telewizora problemu. Poprawnie rozpoznał zdanie i włączył aplikację Netflix. Efekt fajny, aczkolwiek w tym przypadku prościej pewnie byłoby wcisnąć po prostu klawisz na pilocie. Z użytkowego punktu widzenia dużo ciekawsze byłoby, gdyby AI potrafiło np. uruchomić konkretny serial w Netflixie, ale niestety tak złożonej komendy TV nie jest jeszcze w stanie przetworzyć.

W 2019 roku doszła dość ważna funkcja a mianowicie… telewizor w końcu do nas przemówił. Jeżeli więc zapytamy o godzinę czy pogodę to nie musimy już czytać ale możemy wysłuchać informacji robiąc np. jakąś czynność w kuchni.

A zatem czy technologia AI jest przełomem w obsłudze telewizora? Nie wiem czy posunąłbym się do aż tak śmiałego stwierdzenia. Z pewnością jest to krok w bardzo dobrą stronę, jednak brakuje lepszej integracji z aplikacjami dostępnymi w telewizorze (jak chociażby z Netflix’em). Najprawdopodobniej wiele w tym temacie zostanie uzupełnione, gdy system zostanie zintegrowany z asystentem Google. Jednak firmie LG należą się gromkie brawa za to, że jako jedyna w Polsce wprowadziła na start własny pomysł na AI, który działa w języku polskim. Domyślam się jaki to musiał być wyczyn patrząc na to co zrobiła konkurencja czyli nic na ten moment ;-).

---

ZOBACZ TAKŻE:LG TV AI ThinQ | TEST | Jak działa sztuczna inteligencja po polsku w LG?

---

Oglądanie telewizji i plików z USB

Telewizor posiada komplet tunerów (DVB-S/S2/T/C). Pozwalają one także na odbiór treści Ultra HD. Instalacja anteny jest bardzo prosta, jak wszystko inne w systemie webOS. Menu EPG, ma bardzo ładny design, aczkolwiek wejście w nie przerywa na chwilę seans. Wbudowany odtwarzacz plików „łyka” dosłownie wszystko i ma bardzo ergonomiczny interfejs:

LG bez zająknięcia współpracował także z serwerem DLNA zlokalizowanym w tej samej sieci lan. Bez problemu odtwarzał też filmy z dźwiękiem DTS.

Jakość dźwięku

W podstawowym telewizorze LG OLED zastosowano podstawowe głośniki, typowe dla tej technologii wyświetlaczy. Jest to układ 2.2 o mocy 40W, gdzie 20W to moc samych głośników niskotonowych. Czy dźwięk jest dobry? I tak i nie. Zdecydowanie telewizor nie brzmi jak tanie ekrany. Równie zdecydowanie można jednak powiedzieć, że wiele brakuje do wysokiej jakości dźwięku, ale to jest raczej oczywiste. Zintegrowane w telewizorze głośniki nigdy nie dostarczą soczystego basu, czy niezwykłej przestrzeni dźwięku. Co innego jeśli telewizor posiada wbudowany soundbar. W B9 takowego nie uświadczymy, ale w każdej chwili możemy zakupić. W tym wypadku nietrudno będzie dołączyć zewnętrzne głośniki, ponieważ urządzenie posiada certyfikat WiSA, a więc potrafi bezprzewodowo komunikować się z kolumnami dowolnego producenta wspierającymi tę samą technologię. Może się okazać, że do zbudowania systemu 5.1 nie będziemy wcale potrzebować amplitunera!

Podsumowanie i ocena

Młodszy brat z serii LG OLED nie okazał się kolejnym bratem bliźniakiem (jak było na przykład z C9 vs E9). LG OLED55B9, bo to on jest bohaterem dzisiejszego testu, ma nieco mniej zalet, ale jest też zauważalnie tańszy. Trochę niższa jasność w HDR, nieznacznie gorsza reprodukcja barw i gradacja w czerniach, czy też wolniej działający system operacyjny to rzeczy z którymi musimy się pogodzić decydując się na ten telewizor względem modeli C9 i wyższych. Na ten moment, w kieszeni zostanie nam jednak ponad 500zł w przypadku 55″, oraz prawie 1000zł w przypadku 65″. Czy warto niech każdy odpowie sobie sam, sprawdzając zasobność swojego portfela a być może sam telewizor na żywo w sklepie. Bez względu na te sprawy, w kwestii jakości obrazu, znajdziemy kilka udoskonaleń w stosunku do ekranów ubiegłorocznych w tym B8. Pierwsza z nich to funkcja “Płynnej gradacji”, która bardzo skutecznie maskuje niedoskonałości słabej jakości materiałów wideo i nie powoduje jednocześnie rozmycia obrazu. Druga to obecność portów HDMI 2.1 obsługujących pełną specyfikację tego standardu. Możemy więc liczyć na obsługę rozdzielczości 4K 120Hz z komputerów PC i konsol w przyszłości, a także funkcje NVIDIA G-Sync, Variable Refresh Rate (VRR) czy Auto Low Latency Mode (ALLM), które są przydatne dla graczy. Wsparcie dla standardu WiSA audio to krok milowy w kierunku prostoty budowy domowego kina domowego. Na tym generalnie zamykają się różnice w temacie zmian w jakości audio i wideo telewizora. W stosunku do B8 z 2018 roku zauważymy także usprawniony system operacyjny webOS ThinQ z technologią AI, o którym możecie przeczytać w powyższych akapitach. Posiada on asystenta głosowego, który rozumie w języku naturalnym, a w przyszłości nastąpi integracja z asystentem Google. Nowa odsłona systemu przyniosła także ekran do sterowania urządzeniami w otoczeniu (IoT), oraz wygodniejsza obsługę urządzeń peryferyjnych za pomocą pilota od telewizora.

Poza tym warto wspomnieć prawdy, które są uniwersalne od czasu istnienia tej technologii na rynku – bezwzględnie dobra czerń i kontrast, który daje niezapomniane seanse w warunkach kinowych, oraz rewelacyjne kąty widzenia. Ekrany OLED są jedynymi oferującymi te walory na tak wysokim poziomie. Oprócz tego mają bardzo dobrą sprawność w grach, filmach, serialach, a także sporcie. W zasadzie dla każdego coś dobrego. Warto tutaj zaznaczyć też, że telewizory organiczne LG są najlepszymi do zastosowania w mocno naświetlonych pomieszczeniach (ze względu na stabilność swojego poziomu jasności). Kwestie OLED vs LCD każdy musi rozważyć osobno, biorąc pod uwagę całą zawartość testu, a nie samo podsumowanie, dlatego nie poruszę tutaj tego wątku.

Patrząc na ten telewizor względem nie modeli wyższych LG ale innych firm, w tym większości LCD w cenie 4000 – 5000 zł, mamy tutaj prawdziwego kilera i ciężko konfrontować jakikolwiek telewizor LCD z tej półki cenowej pod względem obrazu np. w filmach czy serialach. Jeżeli chcecie poczuć nową jakość obrazu a do tej pory korzystaliście ze średniej lub niższej półki telewizora LCD, zdecydowanie polecam spróbować technologii organicznej. Będziecie zachwyceni tym, co zobaczycie.

Nie wiesz jaki kabel HDMI 4K wybrać? Przeczytaj nasz test

PLUSY

• Perfekcyjna czerń i kontrast nieosiągalna dla telewizorów LCD oraz Plazm
• Doskonałe kąty widzenia
• Porty HDMI 2.1 w pełnej specyfikacji: 4K w 120Hz, ALLM, VRR
• Bogate możliwości kalibracji kolorów, świetna sprawność “po”
• Technologia ThinQ AI rozumiejąca komendy w języku naturalnym – polskim!
• Bogate pokrycie szerokiej palety barw (100% DCI)
• Funkcja “płynna gradacja” maskująca wady mocno skompresowanych materiałów
• Wsparcie dla technologii Dolby Atmos
• Wsparcie dla technologii WiSA
• Obsługa formatów HDR: HDR10, HLG, Dolby Vision
• Matryca 120Hz z doskonałym upłynniaczem (TruMotion) – idealna do sportu np. na EURO 2020 w 4K
• System webOS ThinQ AI
• Wysoka jasność w SDR dostępna aż do 70% wypełnienia ekranu – bardzo dobry telewizor do oglądania w dzień
• Pełna obsługa HEVC 4K – pliki, telewizja naziemna i satelitarna
• Niewielki input lag dla graczy zarówno w 4K HDR jak i Full HD
• Wsparcie dla NVIDIA G-Sync
• Nowoczesny wygląd, ultra smukły ekran
• Wygodny pilot z wbudowanym żyroskopem
• Rewelacyjna żywotność panelu OLED (100 000 godzin)

MINUSY

• Brak wyraźnego postępu jakościowego w technologii OLED względem poprzednich lat
• Brak obsługi formatu HDR10+

RÓŻNICE WZGLĘDEM MODELI C9 / E9 / W9

• Wolniejsze działanie interfejsu niż w modelach z procesorem Alpha 9 (C9, E9)
• Niższa jasność w HDR niż w modelach C9 i E9
• Kalibracja barw z bardzo wysoką precyzją, choć nie aż taką jak w modelu C9, czy E9. Widać tutaj nieznaczną różnicę pomiędzy procesorem Alpha 7, a Alpha 9.

Telewizor LG OLED B9 można zakupić w sieci sklepów RTV Media Expert

Sprzęt do testów dostarczyła firma LG

---

Przeczytaj artykuł odnośnie ocen oraz wyróżnień na HDTVPolska.com:

Jak testujemy wyświetlacze na HDTVPolska.com? Czemu testy wyświetlaczy są najbardziej profesjonalne w Polsce i jedne z najlepszych na świecie?

---

Ekrany biorące udział w naszych testach są profesjonalnie skalibrowane i przygotowane przez http://skalibrujtv.pl/. To daje nam pewność, że wyciągnęliśmy z nich maksimum możliwości! Jak kalibrujemy? Przeczytaj “Czym jest PROFESJONALNA kalibracja telewizora / projektora / monitora?” oraz “Test kalibracji”.

Więcej o telewizorach LG:

• LG OLED C9 | TEST | Nowy telewizor premium na 2019 rok
• LG OLED E9 | TEST | Designerski TV ze sztuczną inteligencją
• Oglądałem Wiedźmina na OLED: to kolejny przykład, że OLED to kinowy telewizor
• Sprawdzamy efekt HDR w TV LG OLED C9 / E9
• Najlepszy flagowy NanoCell TV 4K LG SM9800 | TEST |
• Telewizor NanoCell 4K LG SM9000 / SM9010 | TEST | Najlepszy Smart Home w tym roku EISA 2019-2020
• Już testujemy najnowszy LG NanoCell TV!
• Znamy modele i polskie ceny LG NanoCell LCD 2019
• LG: wiemy kiedy NVIDIA G-Sync trafi na OLED TV

(117778)