Obraz 2D

Jak już wspomnieliśmy seria W955 wyposażona została w matrycę typu IPS,  czyli tą z szerokimi kątami widzenia, ale mniejszym kontrastem i gorszą ostrością ruchomego obrazu. Po krótkim zwiedzaniu menu obrazu stwierdziłem, że jest ono identyczne jak w ubiegłorocznych telewizorach, pomimo tego, że reszta interfejsu została odświeżona. Podobnie jak w ubiegłym roku uzyskanie wierniejszego odwzorowania obrazu sprowadza się do ustawienia suwaka „temperatura barwowa” na pozycję „ciepłe-2” i wyłączeniu „poprawiaczy” (w menu zaawansowane). Alternatywnie można przełączyć tak zwaną scenę (czyli tryb obrazu) na „Kino”. W pierwszej chwili obraz może wydawać się rozmyty i mniej ciekawy, ale tak to już jest, gdy gwałtownie przejdziemy z obrazu przesadzonego na naturalniejszy i po kilku dniach użytkowania gwarantuję, że nie będzie się już chciało wracać. Robi się to wchodząc w następujące menu:
 
Wybór sceny -> Kinowy

Poprawność reprodukcji kolorów w trybie fabrycznym jest dobra. Można by nawet rzec bardzo dobra! Podkreślić trzeba, że już od pierwszej chwili obraz wygląda na niezwykle neutralny, pozbawiony jakichkolwiek dominant barwowych. To za sprawą balansu bieli, który został bardzo dobrze ustawiony już fabrycznie. Widoczność detali jest poprawna. Pogarsza się pod kątem, ale na wprost wszystko jest OK. Gamma waha się w przedziale 2.1 – 2.3. Nie jest tak dobra jak w seriach niższych (paradoksalnie) i nie daje takiej kontrastowości obrazu podczas nocnego seansu. Trzeba jednak nadmienić, że matryce IPS słabo nadają się do oglądania w nocy i uzyskanie na nich kontrastowego obrazu jest w zasadzie niemożliwe – wiązałoby się to z utratą widoczności detali w cieniach. Obróbka obrazu cyfrowego jest tak dobra jak w innych modelach Sony. Nie zostały też zastosowane jakiekolwiek tricki przy obróbce obrazu. Na krawędziach nie ma wyostrzeń, ziarno filmowe nie jest usuwane. Jednym słowem zachowany jest w zasadzie cały efekt artystyczny jaki został nadany treści wideo! 
 
 

Po kalibracji jak i przed większość scen budzi zachwyt.

 
W przypadku W955 trudno doszukać się ewidentnie złych stron jeśli chodzi o reprodukcję barw. Lekkie niedosycenie barwy niebieskiej jest chyba cechą wszystkich TV Sony w tym roku. W testowanym telewizorze jest jednak na tyle niewielkie, że jeśli ktoś nie ma kolorymetru w oku to raczej nie zauważy tego mankamentu wcale. Trochę gorzej mają się jednak czerwienie, który są nadmiernie nasycone. Na szczęście przekłamanie nie propaguje się w ważniejsze rejony odcieni skóry, także przesyt czerwieni da się zauważyć, ale tylko na tym co czerwonym miało być. Niewielkie ożywienie tych kolorów odbija się na poprawności reprodukcji obrazu, mierzonej w skali bezwzględnej, ale raczej nie jest to istotne z punktu widzenia użytkownika domowego. Zielenie są poprawne. Wspomnieć też trzeba, że W955 posiada system Triluminos. Nie ma on jednak normalnie większego wpływu na to jak obraz się prezentuje. Różnice może robić jedynie przy filmach Sony, brandowanych logo “mastered in 4k”.
 
Po pomiarach początkowych kalibracji wygląda na to, że różnica byłaby niezwykle subtelna. Ustawienia fabryczne były w testowanym egzemplarzu naprawdę dobre. Oczywiście nie każdy TV w sklepie będzie świecił tak poprawnie, bo między egzemplarzami występują różnice. Można jednak wysnuć wniosek, że kalibracja tego modelu to raczej ostatni szlif, a nie ewidentna zmiana obrazu. To jak zwykle pozostawiamy już Waszemu osądowi drodzy czytelnicy.
 

Skalowanie obrazu SD jest dobre, trochę gorzej ma się usuwanie przeplotu – na krawędziach okazjonalnie widać postrzępienia.

Sony W955 wykorzystuje procesor video X-Reality w dwurdzeniowej wersji PRO. Skalowanie obrazu i obróbka sygnału SD jest dzięki temu na wysokim poziomie. Krawędzie obiektów są gładkie, a artefakty skalowania (np. pierścienie) niewielkie. Bardzo dobrze radzą sobie także funkcje redukcji szumów, które swoim działaniem nie powodują zamazywania drobnych szczegółów. Na dzień dzisiejszy nie zalecam (przyp. Maciej Koper) jednak stosować tego typu „ulepszaczy”, bowiem cyfrowy sygnał telewizyjny nie jest już obarczony jakimkolwiek zaszumieniem na drodze transmisji. Charakterystyczne szumy w filmach oczywiście wciąż można spotkać i to bardzo często, jednak są przyczyną takiej a nie innej woli autora materiału, w którą moim zdaniem należy jak najmniej ingerować. Procesor X-Reality potrafi także poprawić mocno skompresowany sygnał video za pomocą funkcji redukcji zakłóceń mpeg i redukcji zakłóceń punktowych. Te dwie funkcje zachowują naturalne ziarno filmowe, znacząco ograniczając przy tym artefakty kompresji, których występuje dużo na słabszych programach telewizyjnych.
 
Z usuwaniem przeplotu telewizor radzi sobie akurat przeciętnie. Działanie jest adaptacyjne, więc statyczne partie obrazu są odzyskiwane w pełnej rozdzielczości. Ruchome obiekty są jednak trochę poszarpane i krawędzie nie są tak gładkie jak być powinny. Na sygnale telewizyjnym dosyć często zauważamy morę. Deinterlacer w 2 z 3 testów nie działa stabilnie przy rekonstrukcji przeplotu filmowego (pulldownu), jaki spotykamy w telewizji podczas transmisji filmów. Wobec tego najlepszym rozwiązaniem jest ustawienie wyjść HDMI urządzeń źródłowych (w szczególności odtwarzacza blu-ray, lub amplitunera) w tryb 1080p. Dzięki temu telewizor nie będzie musiał przeprowadzać deinterlacingu.
 

“Po kalibracji jak i przed większość scen filmowych budzi zachwyt”

Pomiary

Fabryczny tryb “Kino”

(1316)