Konkretny, oryginalny i krótki – film “Szpiedzy” za chwilę w kinach! Nasza recenzja
Czekacie na coś oryginalnego, innego, krótkiego i konkretnego? “Szpiedzy” wejdą niebawem do kin. Jak oceniamy potencjalny hicior?
Film “Szpiedzy” od piątku 9 maja w polskich kinach. Nasza recenzja!
Film “Szpiedzy” Stevena Soderbergha, choć oryginalnie zatytułowany “Black Bag”, wciąga widza w misterną sieć intryg i podejrzeń w świecie brytyjskiego wywiadu. Soderbergh po raz kolejny łączy siły ze scenarzystą Davidem Koeppem, z którym współpracował już przy “Presence” i “KIMI”, tworząc dzieło balansujące na granicy dramatu, thrillera szpiegowskiego i momentami nawet komedii.
Fabuła “Szpiegów” koncentruje się na małżeństwie szpiegów, George’u i Kathryn, pracujących dla jednej z brytyjskich agencji wywiadowczych – w zależności od źródeł określanej jako Government Communications Headquarters (GCHQ), Secret Intelligence Service (SIS) czy National Cyber Security Centre (NCSC). George otrzymuje zadanie zidentyfikowania “kreta” wewnątrz organizacji, odpowiedzialnego za wyciek niezwykle niebezpiecznego złośliwego oprogramowania o nazwie Severus. Ironią losu, na liście pięciu podejrzanych znajduje się jego własna żona, Kathryn.
Od tego momentu George zostaje zmuszony do szpiegowania swojej partnerki, co staje się osią napędową filmu. Kluczowym elementem fabuły jest kolacja wydana przez George’a i Kathryn dla grona podejrzanych współpracowników, podczas której napięcie sięga zenitu. Wyciek Severusa ma potencjał zniszczenia karier i spowodowania śmierci dziesiątek tysięcy ludzi, co dodaje historii ogromnej stawki. Tytuł “Black Bag”, jak wyjaśnia fabuła, jest slangowym określeniem na miejsce, w którym skrywane są tajemnice, a małżonkowie mogą odkryć prawdę o sobie nawzajem, co idealnie oddaje dynamikę relacji głównych bohaterów.
Obsada “Szpiegów” to plejada gwiazd. Cate Blanchett jako Kathryn i Michael Fassbender jako George tworzą ekranowy duet, od którego trudno oderwać wzrok. Ich interpretacje są subtelne, pełne niedopowiedzeń i elegancji, idealnie wpisujące się w wizerunek wytrawnych szpiegów. Chemia między nimi jest niczym tango – płynna, ale momentami ostra i pełna wzajemnej obserwacji. Potrafią bez zbędnego patosu przekazać, jak wiele jest w grze. W rolach drugoplanowych błyszczą Regé-Jean Page, Naomie Harris (znana wcześniej z roli Moneypenny w filmach o Bondzie), Tom Burke, Marisa Abela i Pierce Brosnan. Brosnan, wcielający się w szefa organizacji wywiadowczej, Arthura Steiglitza, dodaje filmowi metapoziomu i jest bardzo trafny w takim kontekście. Szczególnie chwalone są interakcje między Fassbenderem a Abelą, które mimo platonicznego charakteru iskrzą, oraz mocna scena terapii między Kathryn i Zoe (Blanchett i Harris).
Reżyseria Soderbergha jest niezwykle sprawna i charakteryzuje się wizualną klarownością oraz dynamicznym montażem, za który również odpowiada, ukrywając się pod pseudonimem swojej matki (kameruje jako Peter Andrews, montuje jako Mary Ann Bernard). Jego preferencja dla cyfrowej technologii filmowania jest widoczna w estetyce filmu. Soderbergh bawi się konwencjami gatunku, momentami flirtując z romantyzmem i przepychem znanym z klasycznych filmów szpiegowskich, ale robi to z przymrużeniem oka. Przemoc jest szybka i efektywna, nie odciągając uwagi od psychologicznej gry między postaciami, które pozostają nieskazitelne i eleganckie nawet w najbardziej napiętych sytuacjach.
Oglądając “Szpiegów”, mieliśmy wrażenie, że Soderbergh i Koepp stworzyli coś, co błyszczy, ale niekoniecznie wciska nas w fotel. Film momentami ociera się o groteskę, brakuje mu tej surowości i autentyczności, którą cenię w szpiegowskich historiach, jak choćby w “Slow Horses”. “Szpiedzy” jawią się bardziej jako wyrafinowana igraszka niż opowieść z krwi i kości. Scenariusz Koeppa, choć pełen smaczków, ostatecznie pozostawił nas z uczuciem delikatnego niedosytu. Zawiłości fabuły nie zawsze przekładały się na logiczne działania bohaterów. Nie można zaprzeczyć, że Cate Blanchett i Michael Fassbender hipnotyzują na ekranie, a wizualna strona filmu jest dopracowana do perfekcji, jednak te elementy nie zdołały w pełni zamaskować pewnych niedociągnięć w samej historii. Nawet nienachalna, lecz stylowa muzyka Holmesa nie zdołała dodać głębi tam, gdzie jej zabrakło.
Mieliśmy też mieszane uczucia co do dialogów. Choć tempo rozmów było zawrotne i momentami przypominało zabawne potyczki słowne, brakowało im iskry i głębi, na którą liczyliśmy. Film sprawiał wrażenie chłodnej, ironicznej zabawy konwencją szpiegowską, gdzie momenty absurdu wymagały od nas sporej dozy wyrozumiałości. Zastanawialiśmy się, czy mamy uwierzyć w żarliwą miłość George’a i Kathryn, czy raczej potraktować ich relację jako kolejny element tej przewrotnej gry. Postacie drugoplanowe wydawały się jedynie pionkami popychającymi akcję do przodu, a sam motyw wyciekających danych nie był zbyt oryginalny i wydawał się raczej pretekstem niż kluczowym elementem intrygi.
“Szpiedzy” to stylowy i wciągający thriller szpiegowski, który bawi się konwencjami gatunku i oferuje znakomite kreacje aktorskie. Soderbergh po raz kolejny udowadnia swoją reżyserską sprawność, tworząc film o eleganckiej oprawie wizualnej i dynamicznym tempie. Jednak pewne braki w scenariuszu i odczuwalna nieobecność większego realizmu mogą sprawić, że niektórzy widzowie poczują niedosyt. Film pozostaje intrygującą i nieprzewidywalną opowieścią o lojalności, zdradzie i tajemnicach skrywanych w małżeństwie szpiegów, przypominając, że w świecie wywiadu nic nie jest tym, czym się wydaje.
Film w kinach od 9 maja.
Zobacz więcej:
- Mega nowość od Prime Video! Idealny serial na wieczór
- Nie płacisz – oglądasz! Max udostępnia swój animowany HIT całemu światu
- SkyShowtime szykuje coś wielkiego! Zwiastun nowego polskiego serialu to petarda!
- TVP VOD dostanie KLUCZOWĄ funkcję. Widzowie wreszcie się doczekają!
- Polsat właśnie włączył 3 nowe kanały! Gdzie je oglądać?
