Uncharted: Zaginione Dziedzictwo | RECENZJA | 4K HDR
Minęła dekada od wydania pierwszej części Uncharted. W tym czasie posiadacze konsol PlayStation zdążyli się niesamowicie zżyć z głównym bohaterem, czarującym łotrzykiem Nathanem Drake’em. Właśnie dzisiaj ma miejsce polska premiera dodatku Zaginione Dziedzictwo, w którym Nate’a ogólnie nie znajdziemy. Jak, w obliczu odejścia od ikony serii, poradziła sobie ekipa Naughty Dog? Aby się tego dowiedzieć, zapraszam do lektury.
Uncharted jest kwintesencją współczesnych przygodówek-akcji i choć od samego początku gra silnie była inspirowana między innym Tomb Raiderem, to od tamtego czasu historia zatoczyła koło i to Uncharted inspirował najnowsze odsłony przygód Lary Croft. Tym razem główna drużyna deweloperska uznanego studia first-party Sony, pod wodzą Neilla Druckmanna, zajęta jest przygotowywaniem The Last of Us Part II, a obowiązki reżyserskie przejęli mniej doświadczeni Shaun Escayg i Kurt Margenau. Stworzyli oni historię przedstawioną z całkowicie odmiennego punktu widzenia niż dotychczasowy, choć posłużyli się w tym celu dobrze znanymi fundamentami rozgrywki i struktury gry.
Emocjonalnie wyboista droga do Indii
Zaginione Dziedzictwo jest skromniejszym projektem w swojej skali i rozmachu, dlatego też ściśle skupia się na interakcjach i relacjach Chloe Frazer i Nadine Ross w skali „mikro” . Klimat opowieści jest więc nieco inny od przygód Nate’a, choć wcale to nie znaczy, że w stosownych momentach mniej spektakularny. Chloe i Nadine mają sporo głębi i niekoniecznie we wszystkim się ze sobą zgadzają, aczkolwiek sceny dialogów z nimi są na tyle rozbudowane, że nigdy ich relacje nie są jednowymiarowymi konfliktami, czy „tanimi” scenami humorystycznej ulgi po ciężkich bojach. Definitywnie udowadniają one, że uniwersum Uncharted jest pełne barwnych postaci, które mogłyby pociągnąć serię dalej, o ile Sony zechce ją kontynuować. A może właśnie Zaginione Dziedzictwo jest taką zakamuflowaną próbą zbadania rynku?
