Test Philipsa PUS8818 Ambilight TV 120Hz – doskonały telewizor dla całej rodziny w dobrej cenie

Testy szczegółowe

Wszystkie kalibracje w naszych testach wykonywane są za pomocą oprogramowania Calman firmy Portrait Displays.

Tryb fabryczny “Filmmaker” SDR

Profesjonalna kalibracja Philips PUS8818

Najlepszym trybem fabrycznym w telewizorach marki Philips pozostaje “Filmmaker Mode”, i nie inaczej było w przypadku PUS8818. Niestety, tryb ten był bardzo daleki od wizji reżyserskiej, co można było już wywnioskować po przelotnym spojrzeniu na wykresy. Przyjrzyjmy się jednak dokładnie, co spowodowało taki stan rzeczy. Przede wszystkim zacznijmy od gammy, gdyż to właśnie jej wynik determinuje lwią część jakości obrazu. Przypomnijmy, że dla standardu REC.709 referencja wynosi 2.4, podczas gdy w testowanym telewizorze wynosiła ona średnio 2.2. Co to oznaczało? Mówiąc skrótowo, za duże rozjaśnienie oraz spadek kontrastu. Spójrzmy jednak na to, jak obniżona gamma przełożyła się na szereg przypadłości, takich jak: nadmiernie wyeksponowane detale w czerniach (lewa strona wykresu), nadmierne rozjaśnienie obrazu ogólnie (środek wykresu), oraz “przepalenie” najjaśniejszych detali. Teraz, gdy już omówiliśmy gammę, możemy przejść dalej, do balansu bieli. Mimo że wyglądał on dość poprawnie, to mocno dało się odczuć brak barwy niebieskiej. Przez ten mankament cały obraz stawał się zdecydowanie za ciepły, co powodowało zażółcenie się najjaśniejszych barw czy problemy z odwzorowaniem kolorów skóry. Błędy te spowodowały desynchronizację ze standardem REC.709, co możecie zaobserwować na diagramie chromatyczności w galerii poniżej.

Zanim przejdziemy do opisu po kalibracji, warto zaznaczyć pewien fakt. Philips PUS8818 nie został wyposażony w 20-punktowy balans bieli, oraz w suwak luminacji kolorów. Znajdziemy jedynie odcień i nasycenie RGBCMY oraz 2-punktowy balans bieli.

Mimo ograniczonych narzędzi wbudowanych w telewizor, proces kalibracji przeszedł bez utrudnień. Charakterystyka tej konkretnej testowanej sztuki uniemożliwiła nam głębszą ingerencję w gammę. Efektem tego będzie gubienie się detali w najjaśniejszych scenach. Lepiej wygląda w tym przypadku balans bieli. Mimo że nie jest równą linią, to w zupełności wystarczyło, by pozbyć się zażółcenia obrazu. Ekranu co prawda nie można nazwać referencją, aczkolwiek błędy barw na poziomie 1,3 są praktycznie nie do wychwycenia gołym okiem. Dowodem na słuszność kalibracji jest diagram chromatyczności, który potwierdza zgodność ze standardem Rec 709.

(61541)