Sony VPL-HW45 – Test najtańszego projektora SXRD 2016
Odwzorowanie ruchu
Sony HW45 poprawnie przyjmuje i wyświetla trzy główne klatkaże (24p, 50p i 60p), w których rejestrowany jest obraz. Oznacza to, że klatki obrazu są wyświetlane z równymi odstępami czasu, a więc nie są wprowadzane jakiekolwiek zaburzenia płynności w postaci mikroprzycięć. Technologia LCoS na której bazują przetworniki Sony SXRD ma bardzo krótki czas reakcji, który jest de facto nie powoduje smużenia sam w sobie. Podobnie jednak jak projektory, czy telewizory LCD lub OLED bazuje on na zasadzie działania sample-and-hold, która sama z siebie wywołuje smużenie ruchomego obrazu. Sposobem na poprawę ostrości ruchu (np. przy transmisjach sportowych), oraz płynności (w filmach) jest system Motionflow. Ma on pięć ustawień:
- Off
- True Cinema
- Smooth Low
- Smooth High
- Combination
- Impulse
Tryb wyłączony w zasadzie nie różni się w ogóle od ustawienia true cinema. Trudno mi powiedzieć po co zostało ono stworzone, jednak dokładnie to samo jest w telewizorach tegoż producenta. Użycie Smooth Low oraz High dodaje klasyczną interpolację klatek, konwertując 50Hz na 100Hz, 60Hz na 120Hz, a 24Hz na 96Hz. Dodatkowe klatki wyliczane są na podstawie kierunku ruchów obiektów i wstawiane pomiędzy oryginalne. To dwukrotnie zmniejsza efekt S&H i pozwala uzyskać znacznie lepszą ostrość ruchomych obiektów. W przypadku materiałów 50p i 60p warianty Smooth Low, oraz Smooth High nie różnią się działaniem, jednak w przypadku materiału 24p (filmowego) różnica jest zasadnicza. Wariant minimalny poprawia płynność filmu całkiem mocno, ale nie na tyle by powodować irytującą, teatralną, nadpłynność. Ustawienie High przerabia materiał filmowy już na tyle, że mi się efekt osobiście nie podoba, ale na pewno są wśród nas osoby, które będą zadowolone i z takiego ustawienia. Ja zostaję przy Low i chwała producentowi, że to ustawienie daje taką samą ostrość ruchu przy materiałach video 50 i 60p. Dzięki temu nie będziemy zmuszeni wchodzić do menu i przyłączać w zależności o treści.
Ustawienia Combination, oraz Impulse dostępne są jedynie gdy podajemy na projektor sygnał 50/60Hz. Combination powoduje, że co druga klatka obrazu po interpolacji jest przygaszona. Jest to zatem forma systemu BFI (black frame insertion). Dzięki niej nie zyskujemy dodatkowej płynności, ale ostrość obrazu w ruchu wzrasta jeszcze bardziej. W trybie tym odwzorowanie szybkiego ruchu jest naprawdę na wysokim poziomie. Niestety, w przeciwieństwie do HW65, przy takim ustawieniu doskwiera nam migotanie, które jest naprawdę mocne. W trybie Impulse i migotanie i spadek jasności są jeszcze większe. Z uwagi na te problemy, oba ustawienia są w zasadzie tylko ciekawostką.
| Ustawienia telewizora | Informacje | Obraz postrzegany w ruchu | |
| Motionflow: Off | Smużenie:
duże Maksymalna jasność: 75cd/m2 (ECO) |
Powielenie krawędzi:
brak (krawędzie rozmyte) Poprawa płynności filmów: brak |
 |
| Motionflow: Smooth Low / High | Smużenie:
umiarkowane Maksymalna jasność: 75cd/m2 (ECO) |
Powielenie krawędzi:
brak (krawędzie rozmyte) Poprawa płynności filmów: umiarkowana (low) / bardzo silna (high) |
 |
| Motionflow: Combination | Smużenie:
nieznaczne Maksymalna jasność: 55cd/m2 (ECO), obraz migocze |
Powielenie krawędzi:
minimalny duszek za obiektem Poprawa płynności filmów: nie można użyć przy filmie (24p) |
 |
| Motionflow: Impulse | Smużenie:
nieznaczne Maksymalna jasność: 34cd/m2 (ECO), obraz migocze |
Powielenie krawędzi:
wyraźny duszek za obiektem Poprawa płynności filmów: nie można użyć przy filmie (24p) |
 |
Jak zatem widzimy, Sony oferuje więcej w dziedzinie odwzorowania ruchu, aniżeli inni producenci. Szkoda tylko, że tryb Combination skutkuje migotaniem obrazu. Implementacja systemu w HW65 jest lepsza pod tym kątem.
