Samsung QLED Q8C (2018) QE55Q8CNA | TEST | Zakrzywiony QLED LCD
- Słowem wstępu
- Wygląd
- Złącza i Akcesoria
- Testy syntetyczne
- Matryca, zalecane ustawienia
- Kalibracja, odwzorowanie barw (SD i Full HD)
- Skalowanie SD, obróbka cyfrowa
- Równomierność ekranu
- Kontrast i Czerń
- Obsługa Ultra HD / 4K
- Jakość efektu HDR
- Odwzorowanie obrazu z szeroką paletą barw (Rec 2020/DCI)
- Odwzorowanie ruchu
- Kąty widzenia
- Granie na konsoli i PC
- System i Smart TV
- Tryb Ambient – przezroczysty telewizor?
- Smart Pack 2018
- Jakość dźwięku
- Podsumowanie i ocena
Odwzorowanie obrazu z szeroką paletą barw (Rec 2020/DCI)
Skalibrowany tryb Film (HDR)
wynik | wynik | ||
Średnia deltaE barw ze standardowych | 1,2 | maksymalna | 2,3 |
Średnia deltaE barw ze wzornika | 1,3 | maksymalna | 3,1 |
Średnia deltaE palety szarości | 2,0 | maksymalna | 7,5 |
Odwzorowanie barw po kalibracji wypada nieźle, ale też z pewnymi mankamentami, czyli podobnie jak w trybie SDR. Niektóre odcienie kolorów są trochę wzmocnione, a inne osłabione. Kolory potrafią także zbaczać ze swoich pożądanych pozycji. Nie jest to raczej doskwierające przy oglądaniu, tym bardziej, że mało jest telewizorów na rynku, które idealnie radzą sobie z tonacją odcieni szerokiej palety barw, więc na brak 100% zgodności z monitorem referencyjnym przymyka się oko. Większym problemem jest natomiast oddanie poziomów jasności w zależności od filmu, więcej o tym poniżej:
Film masterowany do 1000/1100 nitów (połowa filmów na rynku) | Film masterowany do 4000 nitów (połowa filmów na rynku) |
Sztucznie wzmocnione jasności, obraz zbyt jaskrawy | Poprawna reprodukcja stopni jasności |
W przypadku filmów masterowanych do 1000 lub 1100 nitów Q8CNA ma bardzo brzydką manierę, którą zaobserwowałem w teście Q9FN – sztucznie podbija jasność obrazu, przez co efekty wydają się mocniejsze niż na innych telewizorach o takiej samej maksymalnej jaskrawości. Taki zabieg wydaje się kuszący z perspektywy producenta, ponieważ dzięki niemu ekran będzie bardziej krzykliwy i pozornie lepszy od innych. W praktyce zabiera to jednak wierność przekazu filmu, a czasami obraz jest po prostu wyraźnie za jasny, bo podbicie występuje także w “SDR-owej” części obrazu HDR. Filmów masterowanych w ten sposób jest ok. połowa w skali wszystkich tytułów wydanych w Ultra HD. Przykłady to np: “La La Land”, “The Revenant”, czy “The Martian”. Gdy jednak tylko zmienimy płytę na taką, masterowaną na monitorze Dolby Pulsar, np. “Furious 8”, czy “Pan” to krzywa jasności pokrywa się z pożądaną i obraz nie zabija jasnością.
(12261)