Reprodukcja obrazu UHD (Rec 2020 i HDR)

Szeroka paleta barw

Potencjał telewizora do generowania bardziej nasyconych barw, jakie mogą być kodowane w filmach UHD, jest duży. DX700 chwali się następującym pokryciem:

DCI P3	Rec 2020
Pokrycie palety: 94%	Pokrycie palety: 74%

Prawie 95% pokrycie palety DCI to rewelacyjny wynik. Sprawdzam ją jednak tylko w celach informacyjnych (bazuje także na niej certyfikacja Ultra HD Premium). Filmy są jednak ostatecznie kodowane w Rec. 2020, czyli ultra-szerokiej palecie, której 100% pokrycie prawdopodobnie nie zostanie nigdy osiągnięte. Wynik w granicach 75% jest zatem bardzo dobry, szczególnie jak na obecne czasy, gdy artyści w studiach filmowych pracują co najwyżej na paletach DCI P3.

W obecnej chwili, gdy na rynku są już filmy Ultra HD, a wyświetlacz jest z nimi kompatybilny, badanie samego pokrycia jest bardzo wybiórcze. Podstawą jest, tak jak w przypadku treści Full HD, ocena przekłamań kolorów, podczas pracy paletą Rec 2020. Wpierw sprawdźmy jednak działanie HDR.

“Prawdziwe Kino” (Rec 2020 / HDR) ustawienia fabryczne

Wybaczcie niedopracowane wykresy np. gamutu, jestem dopiero w trakcie przygotowywania tych elementów dla normy Rec 2020.

Pewne odstępstwa od normy da się także zauważyć w charakterystyce jasności (EOTF). Jak widzimy zmierzona charakterystyka nie pokrywa się w bielach z linią docelową i słusznie. Przypominam, że maksymalna jasność wyświetlacza to 350cd/m2 i dlatego tak, a nie inaczej ułożyła się linia docelowa. Standard HDR zakłada, że jasność jest zawsze taka sama, aż do pewnego poziomu obcięcia. Problem w tym, że obcięcie następujące na tak niskim poziomie jasności nie wyglądało by korzystnie. Dlatego telewizor robi lekkie odstępstwo i kompresuje detale w bielach. Jest też widoczne nieznaczne odstępstwo w czerniach – są rozjaśnione. Nie jestem jednak w stanie ocenić na ile to wpływa na obraz.

Po kalibracji (do Rec. 2020/HDR)

Uzyskanie wzorcowego balansu bieli nie było większym wyzwaniem, aczkolwiek konieczne było skalibrowanie innego trybu. Używany wcześniej “Prawdziwe Kino” trzymał bowiem ustawienia dla Full HD i nie zmieniały się one po wprowadzeniu sygnału UHD z HDR i szeroką paletą barw. Na szczęście kalibrować można także profil “Ustawienia Własne”. Prawidłowe ustawienie bieli bez dwóch zdań poprawiło neutralność barw. Przesyceń w rejonach czerwieni niestety nie udało się usunąć do końca, więc okazyjnie dawało się zauważyć, że kolory skóry na filmach Ultra HD były trochę za bardzo nasycone. Dało się to jednak bez problemu zaakceptować.

Wrażenia subiektywne

Obejrzałem kilka filmów z Ultra HD Blu-Ray i przyznać muszę, że efektu HDR nie dało się wyraźnie odczuć na tym telewizorze. Był tylko pewien przedsmak. Filmy wyglądały lepiej niż ze zwykłego Blu-ray, ale nie powodowały niestety takich doznań jak w przypadku telewizorów z najwyższej półki typu DX900. Jasność 350cd/m2 jest zwyczajnie zbyt niska by oddać jaskrawe efekty, które chcielibyśmy widzieć na ekranie. Na przykład takie świeczki w filmie “Smerfy 2”:

Świeczki w tej scenie były wyraźnie mocniejsze niż w wersji Full HD Blu-ray, ale nie aż tak mocne by imitować prawdziwy ogień.

W scenie tej dało się odczuć, że nie oglądamy zwykłego Blu-ray’a, tylko wersję Ultra HD z HDR, jednak efekt nie był porywający i adekwatny do ceny za jaką kupujemy ten telewizor. Zmierzyłem jasność płomienia punktowo na ekranie, wynik wyniósł . Niestety niecałe 300cd/m2 to przynajmniej dwukrotnie niższa jasność niż to co powinniśmy faktycznie widzieć w tej scenie. Podsumowując więc, efekt HDR widać, ale nie w pełnej krasie. Ponieważ telewizor nie jest w stanie dać więcej jasności, najjaśniejsze tony ulegają kompresji. Scena z latarniami jest dobrym przykładem. Wnętrze lamp nie uległo zlaniu w jednolitą biel, jednak jest trochę gorzej widoczne niż na ekranach o wyższej jasności (no i jest ogólnie za ciemne):

Detale w jasnych światłach latarni są kompresowane – dzięki temu nie giną.

(6699)