Test telewizora laserowego Cine 1 legendarnej firmy Leica
Odwzorowanie obrazu z szeroką paletą barw (Rec 2020/DCI)
Tryb fabryczny “FILMMAKER”
 |
 |
| wynik | wynik | ||
| Średnia deltaE barw standardowych | 5,4 | maksymalna | 7,1 |
| Średnia deltaE barw ze wzornika | 3,9 | maksymalna | 6,6 |
| Średnia deltaE palety szarości | 4,3 | maksymalna | 7,1 |
Kalibracja Leica Cine 1
 |
 |
| wynik | wynik | ||
| Średnia deltaE barw standardowych | 3,7 | maksymalna | 6,2 |
| Średnia deltaE barw ze wzornika | 2,4 | maksymalna | 4,7 |
| Średnia deltaE palety szarości | 2,4 | maksymalna | 9,4 |
Przypominamy o tym, że w treściach HDR wykres gamma jest zastępowany przez jego odpowiednik – krzywą EOTF, która pokazuje, na ile poprawnie telewizor oddaje poszczególne poziomy jasności.
I tak jak akapit zaczął się od przypomnienia, tak kontynuujmy drogę przez krzywą EOTF. Jak możecie zauważyć, tak naprawdę od samego początku stanowiła słaby punkt materiałów HDR. A to wszystko przez to, że została ona dość znacząco wybita w górę, doprowadzając do ogólnego rozjaśnienia sceny, w konsekwencji czego do jeszcze większego spadku kontrastu. Słabszy występ zaliczyły zarówno detale będące w cieniach, jak i coraz jaśniejsza całość obrazu. Podobnie jak w przypadku materiałów SDR, balans bieli zachowywał się identycznie. Dominanta czerwonego koloru była mocno widoczna oraz zachwiała całością obrazu, przesuwając wszystkie kolory w swoje cieplejsze odpowiedniki. I ponownie przystąpiliśmy do procesu kalibracji. Tak jak balans bieli udało się wymodelować, tak krzywa EOTF pozostała z pewną ilością błędów.
