Kontrast i Czerń
Matryca zastosowana w telewizorze cechuje się naturalnym kontrastem (bez wsparcia ze strony systemu wygaszania) na poziomie 3 000:1 po kalibracji i około 2500:1 fabrycznie. Są to wyniki plasujące telewizor w klasie średniej, jednak w telewizorze zastosowano jeden aczkolwiek bardzo ważny algorytm poprawy czerni. Mowa o „Diody Smart LED”, ulokowany w menu „opcje obrazu”. Włączenie tej funkcji zmienia stan rzeczy w sposób zasadniczy.
Kolorem pomarańczowym został zaznaczony tak zwany wybór redakcji, czyli tryb funkcji wygaszania ([obraz] -> [ustawienia opcji] -> [diody smart led]) , który moim zdaniem daje najlepsze rezultaty. Zalecam używać go nabywcom telewizora, oraz brać pod uwagę wartości zmierzone w kolumnie dotyczącej tego trybu (została ona zaakcentowana innym kolorem)
Scena
(kontrast między białym kołem, a środkiem białego okręgu) |
Opis sceny | Wynik pomiaru | |||
wygaszanie: WYŁ | wygaszanie: MINIMUM | wygaszanie: POŚREDNIE | wygaszanie: MAKSYMALNE | ||
Duża powierzchnia czerni bez sąsiadujących detali, przy niskim kontraście łatwo dostrzec świecenie czerni | 2 800:1 | 3 000:1 | 3 000:1 | 2 800:1 | |
Czerń otoczona z każdej strony detalami, wymagająca scena, poradzą z nią sobie jedynie najlepsze systemy wygaszania | 3 000:1 | 3 000:1 | 3 000:1 | 03 000:1 | |
Pas w filmie sąsiadujący z obrazem o średniej jasności, przy niskim kontraście wyraźnie odcina się od ramki telewizora | 3 900:1 | 4 300:1 | 4 300:1 | 4 300:1 | |
Duża powierzchnia czerni bez sąsiadujących detali, przy niskim kontraście łatwo dostrzec świecenie czerni | 3 500:1 | 6 200:1 | 6 200:1 | 5 000:1 | |
Skrawek czerni w pobliżu (ale nie bezpośrednim) złożonego obiektu geometrycznego, przy niskim kontraście widać świecenie czerni | 3 200:1 | 3 600:1 | 3 600:1 | 3 400:1 | |
Ta sama scena jednak bliżej jasnego obiektu. Spadek kontrastu w tej scenie można interpretować jako efekt halo (łuna świetlna wokół obiektu) | 3 500:1 | 3 900:1 | 3 900:1 | 3 600:1 |
Jak widać telewizor uzyskuje najlepsze wyniki na obrazach gdzie czerń przylega do ramki po lewej lub prawej stronie. To dlatego, że zastosowano w nim poziome strefy wygaszania. Włączenie systemu znacząco poprawia wyniki. Nie jest to jednak taki poziom, by mówić o zlewaniu się z ramką. Jest po prostu nieźle, szczególnie biorąc pod uwagę półkę cenową telewizora. W tabeli widzimy też ciekawostkę – ustawienie maksymalnego trybu działania systemu wypada gorzej niż dwa niższe ustawienia (minimalny i pośredni). Szczerze mówiąc nie mam pojęcia czemu.
Degradacja obrazu przez lokalne wygaszanie
Z reguły każda implementacja systemu lokalnego wygaszania połączona jest z mniejszą lub większą manipulacją kontrastu. To drugie zjawisko jest oczywiście niepożądana cechą ponieważ zaburza wierność przekazu obrazu. Jego konsekwencją jest przeważnie zlewanie się jasnych detali obrazu do kupy, bądź “spłaszczanie” jaskrawych obiektów. Poniższa tabelka przedstawia konsekwencje korzystania z danego trybu wygaszania:
Tryb funkcji wygaszania | Zdjęcie obrazu | Opis |
Wyłączone + wygaszanie pasów | Zdjęcie prezentuje obraz po kalibracji nie zaburzony przez manipulacje systemu lokalnego wygaszania. Do niego należy porównywać dalsze zdjęcia. | |
Minimum + wygaszanie pasów | W trybie tym nie następuje żadna widzialna degradacja obrazu | |
Pośrednie + wygaszanie pasów | W trybie tym nie następuje żadna widzialna degradacja obrazu | |
Maks + wygaszanie pasów | Degradacja obrazu jest bardzo mała, w zasadzie na pograniczu widzialności |
Jak widzimy na powyższych przykładach, oba algorytmy wygaszania w zasadzie przy dowolnej konfiguracji nie powodują jakiejkolwiek degradacji obrazu. To bardzo dobrze! Dzięki temu możemy cieszyć się poprawioną czernią bez poświęcania wiernego odwzorowania obrazu. Nie widać też specjalnie działania stref, czy efektu halo.