Test Samsung OLED S90C – telewizor dla pasjonatów filmów i gier

Kontrast i Czerń

Najważniejszym kryterium przy ocenie jakości obrazu jest kontrast i czerń. Te dwa parametry wpływają bezpośrednio na prawie każdy z pozostałych aspektów obrazu. Telewizor bez dobrego kontrastu i czerni można porównać do samolotu bez skrzydeł.

Dlatego najlepszą matrycą w tej kategorii pozostaje zwykły OLED WRGB oraz QD-OLED. Matryca OLED/QD-OLED charakteryzuje się brakiem podświetlenia. By otrzymać kolor, przez pixel przepuszczany jest impuls elektryczny. Dlatego jeśli nie będzie on zasilony nie zaświeci się. Dzięki takiemu zabiegowi otrzymujemy niesamowicie głęboki i wciągający obraz, którego na próżno szukać w matrycach LCD. Różnica bowiem jest tak duża, że zauważymy ją gołym okiem, nawet na półce sklepowej.

Jeśli przeglądasz stronę na urządzeniu mobilnym, możesz przesuwać tabelę w lewo/prawo.

SCENA (kontrast między białym kołem, a środkiem białego okręgu)	Opis sceny	Wynik pomiaru
	DUŻA POWIERZCHNIA CZERNI BEZ SĄSIADUJĄCYCH DETALI, PRZY NISKIM KONTRAŚCIE ŁATWO DOSTRZEC ŚWIECENIE CZERNI	∞:1
	CZERŃ OTOCZONA Z KAŻDEJ STRONY DETALAMI, WYMAGAJĄCA SCENA, PORADZĄ Z NIĄ SOBIE JEDYNIE NAJLEPSZE SYSTEMY WYGASZANIA	∞:1
	PAS W FILMIE SĄSIADUJĄCY Z OBRAZEM O ŚREDNIEJ JASNOŚCI, PRZY NISKIM KONTRAŚCIE WYRAŹNIE ODCINA SIĘ OD RAMKI TELEWIZORA	∞:1
	DUŻA POWIERZCHNIA CZERNI BEZ SĄSIADUJĄCYCH DETALI, PRZY NISKIM KONTRAŚCIE ŁATWO DOSTRZEC ŚWIECENIE CZERNI	∞:1

Czerń absorpcyjna

Czerń absorpcyjna to ta, którą postrzegamy przy zapalonym świetle. W najprostszym teście porównywać możemy dwa wyłączone telewizory. Wyniki w tej kategorii zależą od powłoki matrycy (ta może lepiej lub gorzej pochłaniać światło). W prawdzie każdy producent może zastosować inne wykończenie ekranu, jednak jedna kwestia pozostanie najprawdopodobniej niezmienna – matryca QD-OLED nie posiada dodatkowych powłok polaryzacyjnych, które nie pozwalałyby światłu “wydostać” się z powrotem na zewnątrz. Niewykluczone także, że światło zewnętrzne wzbudza kwantowe kropki stąd gorsza czerń matrycy przy wyłączonym telewizorze.

Nie wiadomo, czy kwestia ta zostanie zaadresowana w przyszłości. W chwili obecnej jednak widać, że czerń podczas oglądania w dzień jest znacznie bardziej szara, aczkolwiek bezpośrednie refleksy są nadal dobrze tłumione!

Jasność, praca w warunkach dziennych

Samsung OLED S90C na tle konkurencji może pochwalić się bardzo dobrą jasnością na poziomie 507 cd/m². Jasność ta, w zupełności wystarcza do korzystania telewizora za dnia. Mitem jest, więc, że telewizory OLED bądź QD-OLED nie są do tego przystosowane. Warto jednak zaznaczyć, że spadek jasności jest dość gwałtowny. Odczujemy to przede wszystkim na materiałach z dużą ilością bieli np. sportach zimowych. Jak widać, na zdjęciu poniżej, matryca jest szklista, aczkolwiek z powłoką, która mocno tłumi refleksy świetlne.

Reprodukcja detali w czerni

Zagadnieniem pokrewnym do poziomu czerni jest kwestia tego, czy najciemniejsze detale obrazu są widoczne, czy się z nim zlewają. Bardzo częstym terminem odnoszącym się do tego zjawiska, który możemy spotkać za granicą jest “Black Crush”. Pod tym względem właściwie nie ma telewizora idealnego. Każda z technologii posiada swoje mankamenty, mniejsze bądź większe. W telewizorach LCD detale mogą być nazbyt przyciemnione (na skutek działania algorytmu lokalnego wygaszania), lub mieć granatowy zafarb ze względu na ograniczony kontrast matryc. Na Samsung OLED S90C uświadczymy jedynie dwóch pomniejszych mankamentów. Jednym z nich jest spadek nasycenia najciemniejszych barw. Podobną przypadłość zarejestrowaliśmy w zeszłorocznym modelu, którego porównaliśmy z referencyjnym monitorem studyjnym (Eizo CG3146). Drugim jest lekkie rozjaśnienie przy wyjściu z czerni. Skutkuje to lekko rozjaśnionymi ciemnymi szarościami. Spowodowane było to podbiciem detali w cieniach na poziom +1, zabieg ten podyktowany był chęcią zachowania detali w okołoczerniach.

Samsung OLED S90C w kwestii detali w czerniach zachowywał się bardzo podobnie do zeszłorocznego S95B. W ustawieniach fabrycznych (FILMMAKER MODE) ciemne detale były też nadmiernie skompresowane i zbyt mało widoczne. Zjawisko udało się do pewnego stopnia zniwelować poprzez kalibrację, aczkolwiek monitor referencyjny nadal pozostał nieco jaśniejszy w czerniach.

Tę niedoskonałość można jednak rozpatrywać jedynie w kategorii drobnego niedociągnięcia technologicznego. Nie jest to duży problem, który powodowałby na przykład brak widoczności detali w czerni.

(54869)