Filmy i ich odbiór to strasznie subiektywna sprawa. Czasami mogą przypaść one do gustu krytykom, ale niekoniecznie widzom, lub też zupełnie na odwrót. Warto może przyjrzeć się 20 filmom, które zebrały najgorszą ocenę F na Cinemascore.
Dla niewtajemniczonych: Cinemascore to firma zajmująca się ankietowaniem widzów w 25 największych miastach w Ameryce tuż po seansach kinowych. Każdy film otrzymuje następnie w rankingu Cinemascore ocenę od A (najlepsza) do F (najgorsza), która oczywiście uzależniona jest od reakcji publiczności. Przeciętnie do Cinemascore trafia 400 wypełnionych ankiet / film, a margines błędu wynosi 6%. Cinemascore istnieje od 1979, lecz najstarsze zarchiwizowane dane pochodzą z 1986.
Niedawno informowaliśmy o tym, że najnowszy film Darrena Aronofsky’ego, mother! otrzymał notę F jako jeden z 12 filmów w latach 2004-2017. Warto może przyjrzeć się, jakie jeszcze inne filmy były tak skrajnie źle przez amerykańską widownię odbierane. W zestawieniu znajdziemy zarówno filmy reżyserów uznawanych za wybitnych w historii kinematografii, jak również odwrotnie – za jednych z najgorszych. Niektóre z obrazów były uniwersalnie znienawidzone (tj. przez widzów i krytyków), a niektóre zbierały skrajnie różne opinie.
- Oczy Szeroko Zamknięte (1999, reż. Stanley Kubrick, wyst. Tom Cruise, Nicole Kidman)
- Mother! (2017, reż. Darren Aronofsky, wyst. Jennifer Lawrence, Javier Bardem)
- The Wicker Man (2006, reż. Neil LaBute, wyst. Nicolas Cage)
- Wolf Creek (2005, reż. Greg McLean)
- Zabić, jak to łatwo powiedzieć (2012, reż. Andrew Dominick, wyst. Brad Pitt)
- Alone in the Dark (2005, reż. Uwe Boll, wyst. Christian Slater, Stephen Dorff)
- Robak (2007, reż. William Friedkin, wyst.)
- The Box. Pułapka (2009, reż. Richard Kelly, wyst. Cameron Diaz, James Marsden)
- www.strach (2002, reż. William Malone, wyst. Stephen Dorff, Stephen Rea)
- Oko Obserwatora (1999, reż. Stephan Elliott, wyst. Ewan McGregor, Ashley Judd)
- Numer stulecia (2000, reż. Nora Ephron, wyst. John Travolta, Lisa Kudrow)
- Stracone dusze (2000, reż. Janusz Kamiński, wyst. Winona Ryder, Ben Chaplin)
- Tatuaż (2003, reż. Jane Campion, wyst. Meg Ryan, Mark Ruffalo, Jennifer Jason Leigh)
- Dr T i kobiety (2000, reż. Robert Altman, wyst. Richard Gere, Helen Hunt)
- Ciemność (2002, reż. Jaume Balaguero, wyst. Anna Paquin, Lena Olin)
- Solaris (2002, reż. Steven Soderbergh, wyst. George Clooney, Natascha McElhone)
- Cichy dom (2011, reż. Chris Kentis, wyst. Elizabeth Olsen)
- Demony (2012, reż. William Brent Bell, wyst. Fernanda Andrade)
- Totalny kataklizm (2008, reż. J. Friedberg, A. Seltzer, wyst. Matt Lanter)
- Wiem, kto mnie zabił (2007, reż. Chris Sivertson, wyst. Lindsay Lohan, Julia Ormond)
Jak widać, niejednokrotnie mamy tutaj do czynienia z filmami uznanych reżyserów, takich jak np. Stanley Kubrick, Robert Altman, William Friedkin, Jane Campion czy też Andrew Dominick. Czasami były to filmy, które cieszyły się (względnym) uznaniem wśród krytyków, jak np. Oczy szeroko zamknięte czy Zabić, jak to łatwo powiedzieć, czy też od biedy Solaris i Robak. Z drugiej strony mamy obrazy, takie jak Alone in the Dark Uwe Bolla ze średnią ocen 1,6/10 z Rotten Tomatoes. Powyższe zestawienie pokazuje jak bardzo przyjęcie krytyków i widzów może się od siebie różnić. Dla przykładu Oczy szeroko zamknięte mają wśród krytyków na Rotten Tomatoes uznanie na poziomie 74% (tyle pozytywnych recenzji wypłynęło). Zabić, jak to łatwo powiedzieć – również. Mother! Darena Aronofsky’ego niewiele mniej, bo 68%.
Temu ostatniemu filmowi niedługo szansę będziemy mogli dać także my, gdyż ukaże się w polskich kinach 3 listopada. A czy wam przydarzyło się skrajnie inaczej odebrać film od krytyków? Który obraz z ostatnich 15 lat wrył się najbardziej negatywnie w pamięć?
