Kontrast i czerń

Powłoka matrycy nie jest całkowicie matowa, ani całkowicie błyszcząca. Nie jest to jednak też typowy półmat, bardziej, modna ostatnimi czasy, tzw. satyna. Powłoka tego typu ma w sobie pewien połysk, ale odbicie otoczenia jest do pewnego stopnia rozmyte. To oznacza, że czerń w dzień jest smoliście głęboka, a przy tym telewizor nie jest jak lustro. Przy dużym naświetleniu pomieszczenia w którym oglądamy nie można zatem życzyć sobie lepszego kontrastu, bo ten wydaje się wręcz idealny. Dodatkowo jasność matrycy można podnieść aż do 420cd/m2 (po kalibracji), co jest bardzo istotną zaletą, jaką nie może się pochwalić zbyt wiele telewizorów. Tak wysoka luminancja pozwala na bardzo komfortowy odbiór nawet w pełnym słońcu.
 

Struktura ekranu Sony X9005B – jest to matryca typu VA

 
Jeśli mówimy jednak o seansach w nocy to sytuacja całkowicie się zmienia, bowiem postrzegana czerń zależy wtedy od ilości emitowanego światła z czerni telewizora. Na szczęście Sony X9005B wyposażony został w matrycę typu VA, która cechuje się dużym, jak na telewizor LCD kontrastem i nie byłem rozczarowany, gdy przeszedłem do testów w warunkach kinowych. Zmierzona wartość - 3300:1 była następnie poprawiona dzięki funkcji lokalnego wygaszania. X9005B nie jest w prawdzie “direct led’em”, czy jak kto woli “full led’em”, zatem nie ma dużej ilości stref niezależnego przyciemniania, ale ma ich wystarczająco by działało to skutecznie na materiałach filmowych. Po testach organoleptycznych mogę śmiało powiedzieć, że pod względem czerni, testowany telewizor, pokonuje swojego rywala – Samsunga HU8500, ale znów nie jakoś bardzo wyraźnie. Trochę szkoda, że zastosowano strefy pionowe, a nie poziome (jak w W905). Można by wtedy oczekiwać lepszego zlewania się czerni z ramką telewizora w filmach z pasami góra-dół. 
 

https://www.youtube.com/watch?v=6Kb-PqJ9Hks

Czerń jest dosyć głęboka i jednorodna. Clouding w testowanym modelu był niewielki.

(1527)