590
0
Jakość optyki
O ile umieścimy projektor prostopadle do ekranu, to jego dalsza instalacja będzie czystą przyjemnością. Bez problemu wycelujemy obrazem w ekran przy użyciu funkcji lens shift i pilota. Po ustawieniu obrazu w naszej redakcji okazało się, że, podobnie jak w modelu HW65, obraz jest nieco zbyt szeroki (nie trzyma idealnie proporcji w poziomie). Jest to jednak kwestia 2, może 2,5 cm. Innych dystorsji nie widać. Zero jakiegokolwiek łukowania krawędzi, czy podobnych zniekształceń.
W VW520 także pionowe krawędzie wystają nieznacznie poza ekran. Mowa tu o pionowych przerywanych liniach, NIE o zewnętrznym obrysie, bo ten ma inną rozdzielczość.
Osoby, które przeraziło powyższe zdjęcie od razu uspokajam – zewnętrzny obrys nie ma mieścić się w ekranie, ma za niego wystawać jak na zdjęciu. Obszar obrazowania dla rozdzielczości standardowych tj. Full HD (1920×1080), czy Ultra HD (3840×2160) zawiera się pomiędzy skrajną górną i dolną krawędzią obrazu testowego, oraz trzecim rzędem pionowych linii. Reszta to dodatkowy obszar zobrazowania aktywny wyłącznie gdy podamy rozdzielczość 4K (4096×2160). Taka jest bowiem natywna rozdzielczość przetwornika obrazu w projektorze. Jest on więc w stanie wyświetlić natywne, kinowe, 4K. Podczas podawania typowych, konsumenckich, rozdzielczości, dodatkowe piksele są wygaszone, co nie przeszkadza, bo czerń projektora jest tak dobra, że ich nie widać. Poza tym i tak trafiają na ramę ekranu.
Uzyskana ostrość obrazu była bardzo dobra. To także zaleta technologii SXRD, w której współczynnik wypełnienia piksela jest bardzo wysoki, a zatem obraz bardzo przypomina postać analogową w pozytywnym tego słowa znaczeniu (nie widać przerw pomiędzy pikselami). Przy projektorze UHD gładkość obrazu jest szczególnie odczuwalna! Ostrość spadała jednak nieznacznie na brzegach ekranu (widać na zdjęciach). Problemy z konwergencją nie były duże nawet bez regulacji, ale ta była zdecydowanie warta przeprowadzenia dla uzyskania optymalnego efektu. Poniżej prezentuję zdjęcia na środku i brzegach ekranu po zastosowaniu korekcji globalne, tj. przesuwania całej matrycy subpikseli czerwonych i niebieskich. Dostępna jest też opcja regulacji z podziałem na obszary, co na pewno przyczyniłoby się do poprawy wyglądu testowej siatki, jednak mogłoby wnieść dodatkowe artefakty. Na cele testu pominąłem więc strefową regulację zbieżności.
Konwergencja, po podstawowej regulacji (bez podziału na obszary) jest już całkiem niezła.
23
Zobacz więcej komentarzy na forum
23
Subskrybuj
0 komentarzy
