LG 55 UH7707 TEST Super UHDTV HDR Dolby Vision

LG 55 UH7707 TEST Super UHDTV HDR Dolby Vision

3.29K
0

Słowem wstępu

Firma LG wprowadza właśnie na rynek najnowsze telewizory Super UHD oraz UHD (LCD). Linie 2016 to wiele nowości w tym wielce oczekiwane wsparcie dla technologii Ultra HD. Jak już wiecie z naszych poprzednich artykułów, firma jako praktycznie jedyna na rynku europejskim, wspiera obie wersje HDR (HDR10 i Dolby Vision). Daje to nadzieję, że telewizory te będą gotowe bardziej na przyszłość niż inne produkty dostępne w sklepach. Dodatkowo w tym roku, pojawia się odświeżona wersja doskonałego systemu WebOS w wersji 3.0.

7.jpg 8.jpg

Pełny spis nowych linii telewizorów LCD 2016

 

Pierwszym telewizorem jaki trafił do naszej redakcji jest model UH7707 w 55 calach, który zalicza się do gamy telewizorów Super UHDTV. Jest to najniższy model z najwyższych, jeżeli można tak to ująć. Dokładną hierarchię modelową możecie zobaczyć na powyższym zdjęciu.

1.jpg 2.jpg

 



Wygląd

 

LG UH7707 jest dobrze wykonany. Materiały i spasowanie nie budzą większych zastrzeżeń. Matrycę otacza ramka o grubości około 12mm. To niewiele. W związku z tym warto zawiesić tego typu ekran na ścianie. Tył telewizora jest ciemny i lakierowany. Sam sprzęt jest także dość smukły. Od góry to tylko 20mm. Idąc w dół w stronę elektroniki jego grubość zwiększa się do nieco ponad 50mm. Złącza najbardziej popularne czyli HDMI umieszczono z boku natomiast część portów (na szczęście tych rzadko używanych) posiada wejścia prostopadle do obudowy. Akurat to rozwiązanie jest średnio udane. Lepiej aby wszystkie porty szły z boku lub od dołu ze względu na komfortowe wieszanie telewizora na ścianie.

 

Podstawa to jeden element w kształcie półksiężyca. Została wykonana w tym samym kolorze co srebrna ramka. Ładnie współgra z całym telewizorem. Jej szerokość to 87cm a głębokość 26cm.

 

5.jpg 18.jpg

Szerokość podstawy to 87 cm a głębokość 26cm (wersja 55 cali)

15.jpg 16.jpg

Szerokość ramki otaczającej ekran to 12mm. Grubość ekranu schodzi z 20mm do nieco ponad 50mm.

20.jpg 19.jpg

Rozstaw śrub jest standardowy i wynosi 300 x 300 mm.

 

28.jpg 29.jpg

W tym przypadku polecamy np. uchwyt obrotowy firmy Vogel’s. Telewizor testowaliśmy z modelem W53080

 



Wyposażenie i Złącza

Telewizor jak przystało na wyższą klasę jest dobrze wyposażony. Posiada wszystkie niezbędne złącza video oraz audio. Mamy tutaj do dyspozycji m.in trzy złącza HDMI 2.0a (4K 60/50p z technologią HDCP 2.2), trzy złącza USB (jedno w wersji 3.0), złącze component, ethernet, wyjście optyczne dźwięku oraz na słuchawki. Do tego możliwość umieszczenia modułu dostępu CI Plus np. dla telewizji kablowej UPC czy satelitarnej nc+. Tutaj należy też wspomnieć o tunerze telewizji naziemnej oraz satelitarnej (pojedyncze wejście). Telewizor posiada oczywiście wbudowaną kartę WiFi.

21.jpg 22.jpg

 

Kolejną zmianę zaliczył pilot czyli Magic Remote. Nie jest to jednak żadna rewolucja a raczej ewolucja polegająca na dodaniu kilku funkcji oraz zmianie umiejscowienia klawiszy funkcyjnych. Sam pilot umożliwia obsługiwanie każdej funkcji telewizora oraz tunera cyfrowego przy użyciu gestów oraz poleceń głosowych. Działa to doskonale i tutaj firma właściwie nie musi już nic zmieniać. Centralne miejsce zajął tym razem klawisz szukaj, który umożliwia wyszukiwanie interesujących nas rzeczy, także za pomocą głosu. W prawym dolnym rogu znajdziecie też nowy klawisz FOCUS pozwalający na zabawę w przybliżanie różnych partii oglądanego obrazu.

26.jpg

27.jpg

17.jpg

Dla porównania pilot 2015

 

 



 



Testy syntetyczne

Rozdzielczość i przekątna ekranu 3840×2160, 55″
Typ matrycy LCD z podświetleniem W-LED typ. IPS
Odświeżanie matrycy: 120Hz
Kontrast natywny (bez wygaszania): 920:1
Kontrast w filmach: średni: 2 600:1 max: 6 550:1 min: 1 550:1
Maksymalna jasność po kalibracji 360cd/m2 (pełny ekran), 360 cd/m2 (HDR)
Odbicia od ekranu: średnie, ekran satynowy
Błędy barw po kalibracji średnia dE: 1,0 maks. dE: 3,4
Rozdzielczość ruchomego obrazu
Input Lag 57ms w trybie Gra
Pełna rozdzielczość koloru (PC – 4:4:4) tak, 2160p60 w trybie “PC” z włączonym HDMI UHD Color
Poprawna obsługa klatkaży 24Hz TAK, 50Hz TAK, 60Hz TAK
Obsługa 10 bitowego koloru Tak


Matryca, zalecane ustawienia

Koniecznie kliknij i przeczytaj też artykuł o matrycach:

“IPS vs VA czyli którą matrycę wybrać”

ipsva.png

 

LG UH7707 wyposażony został w autorską matrycę IPS, która posiada 120Hz odświeżanie i pełnoprawny system poprawy płynności i ostrości ruchu (tzw. upłynniacz). Od razu muszę powiedzieć jak bardzo cieszy mnie ta informacja, w świetle tego, że testuję dziś 55″ przekątną telewizora. W ubiegłorocznych modelach z serii “7” i “8” 120Hz upłynniacz (z dwoma suwakami “de judder” i “de blur”) występował dopiero od 65″ w obrębie tej samej serii. Nie jestem w stanie jeszcze zagwarantować, że w modelach oznaczonych UH (na 2016) upłynniacz znajdzie się we wszystkich rozmiarach wyświetlaczy, ale jego obecność w 55″ jest praktycznie wystarczająca. Kupowanie mniejszego telewizora Ultra HD w zasadzie i tak mija się z celem. Ponadto przy małych telewizorach różnica między 60, a 120 hercami nie jest tak mocno zauważalna jak przy większych.
 
Podświetlenie ekranu, testowanego telewizora, jest krawędziowe, a diody rozmieszczone są na jednej poziomej lub obu poziomych krawędziach. W takim układzie tworzą strefy, które mogą być niezależnie gaszone w celu poprawy czerni, o czym tradycyjnie więcej napiszę w dedykowanym akapicie. Wspomnę tylko, że stref jest około dziesięciu, a diody użyte do podświetlenia są zwykłymi białymi diodami LED. Oznacza to niewielki potencjał do wyświetlania barw z szerokiej palety, jaka będzie używana w filmach Ultra HD, ale to dokładnie sprawdzę w adekwatnym akapicie. Uspokoję jednak – telewizor jest kompatybilny zarówno z szeroką paletą barw, jak i HDR’em i to także z tym o rozszerzonej specyfikacji (Dolby Vision), który będzie wykorzystywany w przyszłości.

 

 

 

Zalecane ustawienia

Menu ustawień obrazu, w systemie WebOS, przeszło jak co roku lekki tuning. Standardowo dostajemy się do niego przytrzymując trochę dłużej “zębatkę” na pilocie. Przenosi na ona do głównego menu ustawień:

 

menu5.jpg

Główne menu ustawień telewizora

 

Omówmy teraz znajdujące się tam elementy. Na głównym polu wybieramy fabrycznie definiowany tryb obrazu. Najlepszym wśród dostępnych jest “Kino”. Ma on na celu wyświetlanie obrazu najbliższe normom studyjnym, do których kalibrowane są monitory referencyjne. Innymi słowy, działając w trybie “Kino” otrzymujemy obraz zbliżony do tego, który widział reżyser. Czy występują w nim jakieś błędy przekonamy się w kolejnym akapicie. Do dyspozycji są także inne tryby:

 

menu3.jpg

Wszystkie dostępne tryby obrazu – jest ich 10.

 

W stosunku do ubiegłego roku znajduje się tu nowa pozycja – “Efekt HDR”. Tryb ten symuluje w pewnym stopniu to co możemy zobaczyć na płytach Ultra HD Blu-ray. Jest to jednak forma sztucznego przetwarzania obrazu, która nie ma nic wspólnego z tym co widział autor na ekranie. Odradzam więc korzystanie z niego na co dzień, poza sprawdzeniem z ciekawości. Podobnie radziłem kilka lat temu w przypadku konwersji obrazu do 3D. Tego typu funkcje bywają ciekawe, jednak nie mają wiele wspólnego z wrażeniem jakie wywiera prawdziwy obraz HDR (lub analogicznie 3D).

 

W menu znajdują się także dwa tryby “Ekspert” przeznaczone do profesjonalnej kalibracji obrazu, które mają za zadanie wyeliminować wszystkie przekłamania obrazu. Opiszę je później. W starszych modelach LG tryby te nazywały się dokładniej “ISF Ekspert”, ponieważ telewizory były certyfikowane przez firmę ISF. Czy UH7707 posiada taki certyfikat nie jestem przekonany, jednak nie ma to najmniejszego znaczenia, ponieważ tryby Eksperckie pozwalają na dokładnie to samo co gwarantuje certyfikacja przez zewnętrzną firmę. Mianowicie:

 

Certyfikat ISF gwarantuje, że telewizor posiada dwa banki pamięci (jeden do ustawień dziennych, drugi do nocnych), na których można przeprowadzić kalibrację oddzielnie dla każdego złącza. Po przeprowadzeniu profesjonalnej kalibracji, technik (lista certyfikowanych kalibratorów w Polsce) może zablokować te tryby specjalnym pinem i zmienić ich nazwę na ISF-Dzień oraz ISF-Noc (fabrycznie nazywają się one Profesjonalny-1 i -2).

 

Skupmy się jednak na dalszych ustawieniach trybu “Kino”, ponieważ to z niego powinien w pierwszej chwili korzystać nabywca telewizora. W 2016 roku telewizory nie obcinają już domyślnie krawędzi obrazu (jak było to w latach poprzednich). Zakładka proporcji przeszła lekki lifting. Warto do niej wejść i upewnić się, czy na pewno dla każdego źródła spełnione jest to co właśnie napisałem:

 

menu4.jpg

Zakładka “Proporcje ekranu”

 

Aby uzyskać poprawne mapowanie piksel-do-piksela należy wybrać format 16:9 i włączyć funkcję “Skanuj”. Odpowiada ona właśnie za overscan (a raczej za blokowanie jego). Ostatnim elementem jest weryfikacja, czy na pewno funkcje zbędnej obróbki obrazu zostały wyłączone:

  • Obraz -> Opcje obrazu -> Korekcja MPEG -> Wyłączony
  • Obraz -> Opcje obrazu -> Redukcja szumów -> Wyłączony
I czy wykorzystujemy potencjał upłynniacza (TruMotion). By zminimalizować smużenie obrazu musimy ustawić go dokładnie tak jak na poniższym obrazku. Znajduje się on także w ustawieniach “Opcji obrazu”:
 
menu1.jpg

TruMotion, czyli upłynniacz zlokalizowany jest także w ustawieniach Opcji obrazu.

 

Ustawienie suwaka De-Blur na 10 minimalizuje smużenie, następnie możemy ustawić pożądaną płynność w filmach suwakiem De-Judder. Wedle własnych upodobań w zakresie od 0 do 10.

 



Reprodukcja Obrazu – SD/Full HD

Fabrycznie

wb_f.png gamut_f.jpg
Średnia deltaE barw standardowych 3,0 maksymalna 6,2
Średnia deltaE barw ze wzornika 3,9 maksymalna 6,8
Średnia deltaE palety szarości 2,7 maksymalna 6,8
 

W przypadku LG UH7707, do całkowitej poprawności odwzorowania barw brakuje kilku elementów. W prawdzie nie ma żadnych “grubych” błędów. W fabrycznym trybie “Kino”, nie giną detale w cieniach, nie ma mocno przekontrastowanych, czy przesyconych elementów. Jest jednak kilka pomniejszych mankamentów, które są widoczne i godne uwagi. Jaśniejsze biele znacznie odbiegają w stronę żółci, nadając jaskrawym elementom nazbyt ocieplony odcień. Jest więc wrażenie nałożenia lekkiego filtru sepii. Obraz ma też spłyconą kontrastowość i nasycenia barw, a to głównie za sprawą gammy, która jest fabrycznie zbyt niska. To, wraz z ocieploną bielą, daje efekt nieco wypranego obrazu “a’la stare zdjęcie”. Oczywiście nie dosłownie, bo przekłamania te nie są bardzo duże. Warto jednak przejść do kalibracji, by zobaczyć na ile się je da wyeliminować.

 

 

Po kalibracji

wb_c.png gamut_c.jpg
Średnia deltaE barw standardowych 1,3 maksymalna 3,5
Średnia deltaE barw ze wzornika 1,0 maksymalna 3,4
Średnia deltaE palety szarości 0,6 maksymalna 1,9

 

Zgodnie z przewidywaniami, bardzo bogate funkcje kalibracyjne w trybach Eksperckich, pozwalają umieścić kolory na swoich pożądanych pozycjach. Różnica jest duża. W prawdzie nie da się wszystkiego ustawić pod linijkę, jednak pozostałe błędy na poziomie 3,5 dE są niegroźne i widoczne tylko okazjonalnie dla bardzo wprawionych widzów. Można uznać, że UH7707 jest w stanie oddawać obraz tak jak chciał go reżyser, o czym można się samodzielnie przekonać w galerii przekłamań (w następnym akapicie).

 

movie2.jpg

Przykładowo w tego typu scenach nie zaobserwowałem jakichkolwiek przekłamań barw po kalibracji. Obraz wyglądał żywo i naturalnie.

 

 

Pamiętajmy, że opis kalibracji tyczy się egzemplarza, który trafił do naszych testów. Egzemplarze takich samych telewizorów różnią się między sobą, więc te nabyte przez czytelników mogą mieć inne błędy odwzorowania barw (mogą być one większe lub mniejsze – nie ma reguły). Z tego powodu nie publikuję ustawień kalibracyjnych, bowiem są one indywidualne dla każdego telewizora i toru wideo. Zachęcam natomiast do poczytania o profesjonalnej kalibracji.

 

Więcej informacji zaczerpnąć można w: Wielkim teście kalibracji

Oraz w temacie: Czym jest PROFESJONALNA kalibracja telewizora/projektora

 

Pobierz pełny raport z kalibracji TV download-icon.png

Galeria przekłamań obrazu

Wybierz ustawienia obrazu w telewizorze:

  • Tryb “Standard”
  • Najlepszy fabryczny
  • Obraz Skalibrowany
  • Referencja (studio)
Wybierz kadr z filmu:

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4

 

Co to jest galeria przekłamań i dlaczego nie są to zdjęcia wykonane aparatem fotograficznym? Wygenerowanie jej polega na zmierzeniu od kilkuset do kilku-tysięcy próbek barw, a następnie naniesienie przekłamań na wycięty kadr filmu. Technika ta wykorzystuje transformacje barw oparte o tablice 3D LUT i wykonywana jest oprogramowaniem Lightspace CMS. To co widać w powyższej galerii to nie byle jakie zdjęcia. To najwierniejsze na świecie odwzorowanie przekłamań kolorów w telewizorze.

 



Skalowanie SD, obróbka cyfrowa

Skalowanie materiałów o niższej rozdzielczości (niż rozdzielczość matrycy) przebiega sprawnie i nie ma na tym etapie żadnych niespodzianek. Nie ma także miejsca jakakolwiek wymuszona obróbka obrazu, o ile wyłączymy funkcje redukcji szumów, które opisałem we wstępie.
 
W tym miejscu będę do znudzenia powtarzał, że w dzisiejszych czasach rezultaty skalowania wyglądają niemal identycznie na wszystkich telewizorach. Twierdzenie to znalazło potwierdzenie w moim eksperymencie, którego wyniki znajdują się pod tym adresem.
 
Zwracam też uwagę, że skalowanie nie jest procesem podnoszącym jakość obrazu i materiał HD czy nawet SD generalnie wygląda bardzo podobnie czy to na wyświetlaczu Ultra HD, czy na Full HD. Dopiero treść natywna o wysokiej rozdzielczości pozwala odczuć wyraźną różnicę, jednak pod warunkiem, że widz znajduje się w odpowiedniej odległości od ekranu. Można ją wyliczyć z .
 
Jeśli chodzi o dodatkową obróbkę cyfrową, to w tej materii jest w zasadzie klasycznie – mamy dwa suwaki ostrości. Jeden z nich działa na krawędzie pionowe, drugi zaś na poziome. Ustawienie wartości większej niż 0 (przy 0 materiał ma swoją naturalną ostrość) następuje obróbka wyostrzająca. Rezultaty są szybko widoczne i można je określić korzystnymi, szczególnie przy gorszych źródłach sygnału, np. telewizji. Na niej sugeruję ustawić wartość rzędu 10/10 (pierwszy/drugi suwak), a obraz będzie wyglądał na tyle dobrze na ile się da i cała reszta jest już po stronie nadawcy.
 


Kontrast i Czerń

Jak już każdy powinien wiedzieć z artykułu o matrycach, kontrast i czerń nie są akurat najmocniejszą stroną matryc IPS. Bez wspomagania ze strony funkcji wygaszającej strefowo matrycę, są one w stanie osiągnąć kontrast na poziomie 800 – 1200:1, co generalnie nie zapewnia zbyt atrakcyjnej czerni w nocy. Widać wtedy jej świecenie. Testowany dziś LG UH7707 ma niezbyt tęgi kontrast – 920:1, ale na szczęście posiada ową funkcję, która może wspomóc czerń! Przejdźmy zatem do naszej sekwencji testowej.

 

Regulacja funkcji wygaszania strefowego znajduje się na samym dole menu “Opcje obrazu”. Kolorem pomarańczowym został zaznaczony tak zwany wybór redakcji, czyli tryb działania jej, który moim zdaniem daje najlepsze rezultaty. 

 

menu2.jpg

Funkcja lokalnego wygaszania znajduje się w Menu -> Obraz -> Opcje obrazu. Zalecam tryb “Średnia”.

 

Zalecam używać go nabywcom telewizora, oraz brać pod uwagę wartości zmierzone w kolumnie dotyczącej tego trybu (została ona zaakcentowana innym kolorem).

 

Scena

(kontrast między białym kołem, a środkiem białego okręgu)

Opis sceny Wynik pomiaru
wygaszanie: WYŁ wygaszanie: NISKA wygaszanie: ŚREDNIA wygaszanie: WYSOKA
scena1.jpg Duża powierzchnia czerni bez sąsiadujących detali, przy niskim kontraście łatwo dostrzec świecenie czerni 930:1 5 500:1 5 700:1 6 500:1
scena2.jpg Czerń otoczona z każdej strony detalami, wymagająca scena, poradzą z nią sobie jedynie najlepsze systemy wygaszania 1 000:1 1 300:1 1 500:1 1 800:1
scena3.jpg Pas w filmie sąsiadujący z obrazem o średniej jasności, przy niskim kontraście wyraźnie odcina się od ramki telewizora 1 500:1 1 500:1 1 500:1 1 600:1
scena4.jpg Duża powierzchnia czerni bez sąsiadujących detali, przy niskim kontraście łatwo dostrzec świecenie czerni 1 100:1 1 400:1 1 600:1 1 700:1
scena5.jpg Skrawek czerni w pobliżu (ale nie bezpośrednim) złożonego obiektu geometrycznego, przy niskim kontraście widać świecenie czerni 1 200:1 1 500:1 1 700:1 2 200:1
scena6.jpg Ta sama scena jednak bliżej jasnego obiektu. Spadek kontrastu w tej scenie można interpretować jako efekt halo (łuna świetlna wokół obiektu) 1 300:1 1 400:1 1 500:1 1 700:1
 
Z poczynionych, przeze mnie, wcześniej obserwacji jasno wynikało, że telewizor posiada pionowe strefy wygaszania, których jest około dziesięciu. Widać to także po wynikach kontrastu w różnych scenach testowych. Generalnie tam, gdzie ilość czerni jest duża i nie zakłóca jej nic z dołu, czy z góry, telewizor może wygenerować dosyć głęboką czerń. W innych sytuacjach zachwytu nie ma. Kontrast rzędu 1500:1 oznacza, że widać jak czerń odcina się od ramki. Oczywiście jest to akceptowalne, nawet przy nocnych seansach, jeśli oświetlimy tło za telewizorem lekkim, zimnym, światłem. Wyniki nie zapewniają jednak dużej głębi i plastyki obrazu. Jeżeli szukacie głębokiej i niesamowitej czerni to wiecie za jakie produkty LG macie się zabrać. To oczywiście OLED.
 
Osobiście wybrałbym średni tryb wygaszania, aczkolwiek nawet najwyższy nie powoduje zlewania się detali w bielach, ani innych negatywnych skutków. Na mój gust, maksymalny tryb działania powoduje jednak nadmierne przyciemnianie całości obrazu w niektórych scenach. Wszystkie warianty ustawień są jednak dopuszczalne.

 



Seans w dzień

Telewizor posiada satynową matrycę na której odbicia są nieznacznie rozmyte, a czerń słabnie tylko trochę. W ciągu dnia możemy więc liczyć na niezłą czerń i redukcję dokuczliwych odbić.

 

Maksymalna jasność ekranu wynosi 360cd/m2. Wynik ten nie jest ponadprzeciętny i w przypadku jasnego salonu może okazać się, że w godzinach około południowych ekran jest nieco za ciemny.

 



Równomierność ekranu

uniformity.png

Równomierność barwy – da się dostrzec lekką nierównomierność barw i przyciemniania na dolnej krawędzi.

 

Jeśli chodzi o równomierność koloru, to była ona również przeciętna. Poszczególne fragmenty ekranu miały pewne przebarwienia, widoczne głównie na jednolitych tłach. Podczas oglądania filmów nie rzucały się one raczej w oczy.

 

 

No dolnych brzegach ekranu dało się też dostrzec spadek jasności. Na szczęście przy oglądaniu filmów są w tych miejscach zazwyczaj czarne pasy, więc przekłamania nie widać. Przy innych treściach dało się zaobserwować uszczerbek, jeśli użytkownik wiedziałby czego szukać.

 

luminanceUniformity2.png luminanceUniformity.png

 



Ultra HD – kompatybilność

Koniecznie kliknij i przeczytaj też artykuł o Ultra HD:

“UHD? 4K? Czym jest technologia, która podbija rynek”

uhd4k.png

LG UH7707 może pochwalić się rozszerzoną kompatybilnością ze standardem Ultra HD. Ekran posiada oczywiście rozdzielczość Ultra HD (3840×2160) i pozwala na odbiór treści o takich parametrach zarówno z wbudowanych tunerów, przez złącza HDMI 2.0a, jak i z nośników USB. To z resztą powinno być już oczywiste. Telewizor obsługuje także szeroką paletę barw (Rec 2020), oraz HDR i to właśnie w przypadku HDR’a specyfikacja przekracza standardową, ponieważ UH7707 jest kompatybilny z rozszerzoną normą – Dolby Vision. Standard Dolby nie jest jeszcze stosowany na nośnikach fizycznych, wykorzystuje go wyłącznie Netflix w niektórych produkcjach. Wszystko wskazuje jednak na to, że za jakiś czas płyty Blu-ray zostaną wzbogacone o ten standard. Nastąpi to jednak nie prędzej niż w czasie wprowadzenia zaktualizowanego złącza HDMI 2.1. Czy UH7707 otrzyma wtedy stosowną aktualizację? Prawdopodobnie tak, na tę chwilę nie ma jeszcze potwierdzenia ze strony producenta. Równie ważnym pytaniem jest też jakie korzyści niesie ze sobą Dolby Vision. Te można jedynie wywróżyć z fusów na tą chwilę. Norma Dolby dokładniej opisuje przejścia tonalne obrazu, oraz sposób ich odtwarzania na danym wyświetlaczu. To potencjalna przewaga, która zapewne nie da jakieś dużej różnicy wizualnej. Potraktujmy ją na ten moment w ramach ciekawostki, którą warto mieć, ponieważ za jakiś czas może oznaczać kompatybilność z niektórymi wydaniami filmów.

 

Certyfikat Ultra HD Premium NIE
Obsługa rozdzielczości 3840×2160@60Hz 4:2:0 TAK
Obsługa rozdzielczości 3840×2160@24Hz 4:4:4 TAK
Obsługa rozdzielczości 3840×2160@60Hz 4:4:4 TAK
Poprawne odtwarzanie testowego kanału SAT UHD TAK
Wsparcie dla plików UHD z kodekiem HEVC TAK
Obsługa YouTube w 4K TAK
Kompatybilność z HDCP 2.2 TAK – wszystkie złącza

 

Obsługa HDR i szerokiej palety barw

 

Skoro powiedzieliśmy już sobie o kompatybilności, to przejdźmy teraz do jakości odtwarzania efektów Ultra HD. Zacznijmy od palety barw. Podświetlenie zastosowane w telewizorze, jak już wspomniałem na wstępie, to białe diody led, które nie mają dużego potencjału do wyświetlania szerokiej palety barw. Z tego względu UH7707 wyświetla jedynie trochę ponad normę Rec 709 (do filmów HD). 

 

DCI P3 Rec 2020
dci.jpg rec2020.jpg
Pokrycie palety: 84% Pokrycie palety: 64%

 

Nie znaczy to jednak, że barwy na wyświetlaczu będą wyprane. Oznacza tylko to, że nie zobaczymy najbardziej nasyconych kolorów, jakie mogą okazjonalnie występować w filmach Ultra HD, wykorzystujących paletę barw Rec 2020.

 

W kwestii HDR’a także jest przeciętnie. Osobiście byłem bardzo ciekawy jak ten efekt sprawdzi się na telewizorach z niższej półki z obsługą HDR. Okazuje się, że maksymalna jasność, jaką jest w stanie uzyskać ekran to 360cd/m2, bez względu, czy na skrawku ekranu (przy tak zwanym pomiarze L20, który został w międzyczasie ustandaryzowany), czy na całym ekranie jednocześnie. Taka jasność nie pozwala telewizorowi reprodukować jasnych efektownych świateł, z dużą intensywnością. Ponownie, nie znaczy to, że obraz jest za ciemny jako całość, a jedynie, że efekty, które miały być jaskrawe są przygaszone i zawierają mniej detali. Z uwagi na ograniczony potencjał wyświetlacz nie otrzymał certyfikatu Ultra HD Premium. Należy też pamiętać, że przed sobą mamy jeszcze kilka wyższych modeli a tzw. HDR Lite (moja nazwa własna ;) ) jest obecny u wszystkich producentów telewizorów na rynku. Ale tego dokładnie spodziewaliśmy się w 2016 roku.

 


Reprodukcja obrazu UHD (Rec 2020 i HDR)

Niestety w czasie testu nie udało mi się wymusić trybu ST2084/Rec2020 za pomocą generatora obrazów testowych, co uniemożliwiło mi dokonanie pomiarów i obiektywną ocenę reprodukcji obrazu. Na szczęście odtwarzacz UHD Blu-ray (Samsung K8500) działał z telewizorem bez problemu, a za pomocą splittera HD Fury Integral, udało się rozdzielić sygnał UHD na dwa wyświetlacze jednocześnie z zachowaniem szerokiej palety barw i HDR’a. Porównanie było ciekawsze tym bardziej, że drugi telewizor był skalibrowany (co dało obiektywny pogląd na kolory), oraz generował maksymalną jasność ok 1000cd/m2. Mogłem więc ocenić ile brakuje treści HDR na wyświetlaczu o niższej jasności.

 

hdr1000vs300_2.jpg

Smerfy 2 w HDR na dwóch wyświetlaczach. LG UH7707 z lewej. Zdjęcie poglądowe nieoddające realnych możliwości technologii HDR.

 

30.jpg 31.jpg
32.jpg 33.jpg

 

Porównując oddanie barw, pierwsze co rzuciło się w oczy to przyciemniony (jako całość) obraz na LG UH7707. Detale w czerniach były trochę mniej widoczne i miejscami miały tendencję do zlewania się. Efekt ten nie wynikał raczej z ograniczonej jasności ekranu. To bardziej przekłamanie kalibracyjne, którego niestety nie ma jak skorygować. Całe menu ustawień balansu bieli i gamma jest niestety niedostępne, gdy telewizor wchodzi w dedykowany tryb “HDR Standardowy”.

 

hdrmode.jpg

Po otrzymaniu treści HDR wyświetlacz przełącza się w dedykowany tryb, niestety większość ustawień jest w nim zablokowana.

 

Powyższe zdjęcie ze sceną i smerfem, jak i drugie, które pojawi się zaraz nie obrazuje realnie tych różnic, ponieważ zdecydowałem się przestawić nieco obraz na drugim wyświetlaczu, by uzyskać lepszą zgodność. To pozwala skupić się lepiej na różnicy w efektach – jasnych światłach. Wracając do różnic w barwach, to sprowadzają się one głównie do tej ciemniejszej tonacji. Kolory były dosyć podobne na obu telewizorach, co dobrze świadczy o fabrycznych ustawieniach LG UH7707 i sugeruje, że za znacznie poszerzoną paletą barw nie ma co tak tęsknić, ponieważ braki z nią związane da się dostrzec bardzo rzadko. 

 

Jak widzimy na zdjęciach, efekty są ciemniejsze na LG z uwagi na jego mniejszą jasność. Poniższe zdjęcie jest jeszcze ciekawszym przykładem, ponieważ następuje tu wycięcie części detali z jaskrawych bieli. Jest ono nieuniknione przy mapowaniu obrazu HDR do jasności telewizora.

 

hdr1000vs300.jpg

Smerfy 2 w HDR na dwóch wyświetlaczach. LG UH7707 z lewej.

 

Choć utrata detali jest minimalna, to w tej scenie rzucała się w oczy wyraźnie niższa skuteczność odtwarzania efektu na UH7707. Na wyświetlaczu zdolnym do wyświetlania 1 000 cd/m2 obraz był zwyczajnie ciekawszy przy tego typu ujęciach. Są to jednak wybrane momenty w filmach, a tak naprawdę najważniejszym wnioskiem płynącym z testów HDR jest:

 

Pomimo gorszego oddawania efektów, LG UH7707, zdolny do wyświetlania maks. 360cd/m2 jasności, wciąż ukazywał znaczną przewagę treści HDR w stosunku do SDR (zwykłej płyty Blu-ray). Większość scen zyskiwała wiele na możliwości wyświetlania wyższej jasności punktowo. Ujęcia w filmach były bardziej zróżnicowane pod względem oddania różnych tonów.

 

Dobrym przykładem sceny, w której HDR wnosił znaczną zmianę, w stosunku do wersji SDR tego samego filmu, było na przykład nocne ujęcie na most:

 

movie1.jpg

Mimo ograniczonej jasności LG UH7707, wciąż widać bardzo dużą różnice HDR vs SDR. Na przykład w takich ujęciach jak powyżej.

 

W scenie tej światła na linach mostu, choć nie były tak jaskrawe jak być powinny, to wciąż miały znacznie wyższą ekspresję niż w wersji blu-ray tego samego filmu. HDR pozwolił bardziej zróżnicować przejścia tonalne. Nie jest więc tak, że przy 360cd/m2 nie ma on sensu. Faktem jest jednak, że jest to dosyć niska jasność, nie pozwalająca oddać aż tak dobrze efektów jak byśmy chcieli. Na dzień dzisiejszy myślę, że próg około 300cd/m2 jest granicą od której HDR ma sens.

 



Odwzorowanie ruchu

LG UH7707, wyposażono w 120Hz matrycę IPS. Wyświetlacz poprawnie przyjmuje i wyświetla wszystkie klatkaże obrazu – 24p, 50p i 60p, oraz oferuje upłynniacz – system TruMotion, który powiela ilość klatek do maksymalnych możliwości matrycy. Dodatkowym wsparciem dla jakości odwzorowania ruchu jest system “scanning backlight” czyli technologia synchronizacji modulacji podświetlenia z odświeżaniem matrycy. Mówiąc bardziej ludzkimi słowami matryca wygasza się gdy następuje moment odświeżenia obrazu i zapala dopiero gdy następna klatka jest już gotowa do przedstawienia na ekranie. Ta fenomenalna funkcja zapewnia dużo ostrzejszy i wyraźniejszy obraz, szczególnie przy transmisjach sportowych jak zaraz zobaczycie w tabeli. Nie trzeba jej nigdzie włączać – wystarczy zmniejszyć jasność obrazu suwakiem “podświetlenie” by funkcja zaczęła przynosić efekty w postaci znacznie ostrzejszego obrazu w ruchu.
 
System TruMotion, który zapewnia powielenie ilości klatek obrazu (do tych 100/120Hz, bo jak wiadomo treści mogą mieć 24,50 lub 60 klatek maksymalnie) jest fenomenalny w regulacji. Po ustawieniu TruMotion -> Własny dostajemy dostęp do dwóch suwaków regulacyjnych:
  • De-Judder – do regulacji płynności w materiałach filmowych. Przy ustawieniu 4 lub 5 uzyskujemy złoty środek, czyli polepszoną płynność filmu, ale nie do tego stopnia by była ona teatralnie sztuczna.
  • De-Blur – do redukcji rozmycia w materiałach wideo takich jak na przykład transmisje sportowe. By uzyskać najwyraźniejszy obraz sugeruję użyć ustawienia 10. Wtedy też będzie należycie działać technologia “scanning backlight”.

Koniecznie kliknij i przeczytaj artykuł o fotografiach ruchu:
“Śledząca Kamera – najlepsze kryterium odwzorowania ruchu”
trackingcamera.png

 

Nazwa trybu Informacje Obraz postrzegany w ruchu
TruMotion: Wyłączony Smużenie:

bardzo duże

 

 

Maksymalna jasność:

360cd/m2

Powielenie krawędzi:

brak (krawędzie rozmyte)

 

 

Poprawa płynności filmów (24p):

brak

m_3.jpg
De-Judder: dowolnie

De-Blur: 10

Smużenie:

duże

 

 

Maksymalna jasność:

360cd/m2

Powielenie krawędzi:

brak (krawędzie rozmyte)

 

 

Poprawa płynności filmów (24p):

płynna regulacja suwakiem “De-Blur”

m_2.jpg
De-Judder: dowolnie

De-Blur: 10

Smużenie:

średnie

 

 

Maksymalna jasność:

120cd/m2 (przy obniżeniu podświetlenia dla lepszej ostrości)

Powielenie krawędzi:

lekki ghosting

 

 

Poprawa płynności filmów (24p):

płynna regulacja suwakiem “De-Blur”

m_1.jpg

 

Regulacja płynności w filmach działa świetnie i to zarówno w przypadku materiałów Ultra HD, jak i Full HD. Dziesięcio-stopniowa skala pozwala wyregulować ruch dokładnie tak jak chcemy i ograniczyć tym samym szarpanie (judder), ale tak by nie powodować efektu opery mydlanej (o ile sobie nie życzymy). Sprawność odwzorowania ruchu przy materiałach typu sport jest jednak ograniczona. Jak widzimy na zdjęciach rozmycie jest niestety dosyć spore, nawet przy użyciu upłynniacza. Wynika to na pewno w dużej mierze z dłuższego czasu reakcji matrycy IPS, a także z faktu, że podświetlenie telewizora nie jest zbyt jasne i nie pozwala wygaszać matrycy na zbyt długo, by nie przyciemnić nadmiernie obrazu. W konsekwencji na ekranie da się zaobserwować pewną dozę smużenia, szczególnie przy dynamicznych materiałach w telewizji.

 



Kąty widzenia

Jak zobaczycie na poniższym wideo, UH7707 jest jednym z tych wyświetlaczy, które nadają się do oglądania pod kątem. Nawet przy dużym zejściu z osi nasycenie barw i kontrastowość obrazu pozostaje stała. Dla osób siedzących na wprost telewizora jest to również istotne, choć często niedocenianie. Siedząc w optymalnych odległościach, które można wyliczyć z naszego kalkulatora. Znaczący kąt tworzy się nawet podczas patrzenia w róg ekranu i kontrastowość spada na matrycach VA. Matryce IPS wolne są od tego zjawiska! Jedyne negatywnej cechy można dopatrzeć się obserwując czerń pod kątem, szczególnie pionowym. Widać wtedy tak zwane srebrzenie, czyli zabarwienie czerni barwą szaro-srebrną.

 

 



Granie na konsoli i PC

Koniecznie kliknij i przeczytaj artykuł o dwóch sprawach:

“Input Lag, chroma 4:4:4 – czy są istotne?”

lag.png

 

LG UH7707 sprawdza się w roli telewizora do konsoli, jednak nie jest na tym polu szczególnie mocny. Input lag o wartości 57ms może potencjalnie przeszkadzać szczególnie uważnym graczom FPP. Dla lwiej większości weekendowych graczy pozostanie jednak bez znaczenia. 

lag.jpg

Input Lag nie jest alarmująco wysoki, jednak mógłby być niższy.

 

W trybie Gra oczywiście nie można użyć upłynniacza, ponieważ podnosi on znacząco Input lag. Jak więc rozmycie obrazu w takim ustawieniu? Rzekłbym, że standardowe:

 

Nazwa trybu Informacje Obraz postrzegany w ruchu
Tryb “Gra”, sygnał 2160p60 (z komputera) Smużenie:

bardzo duże

 

 

Maksymalna jasność:

360cd/m2

Powielenie krawędzi:

brak (krawędzie rozmyte)

 

 

Poprawa płynności filmów (24p):

brak

 m_4.jpg 

 

Reprodukcja chrominancji w pełnej rozdzielczości (4:4:4 / RGB) jest bezproblemowa i włączenie jej nie wpływa negatywnie na input lag. By uzyskać wyraźne czcionki przy sygnale Ultra HD musimy wejść w ustawienia opcji i włączyć tryb HDMI UHD Color, a następnie oflagować złącze HDMI jako PC. Robimy to przytrzymując przycisk “input” na pilocie, a następnie zmieniając “ikonę wejścia” na “PC”

 

chroma444.jpg

Chroma 4:4:4 z włączonym HDMI UHD Color.

 

W trybie HDMI UHD Color i podłączonym komputerze. Opóźnienie wyniosło 54ms. Pomiar został wykonany taką samą metodą jak w przypadku monitora dla graczy - BenQ XL2730Z. W jego teście znajduje się dokładny opis procedury.

Klatka nr. N

lagpc0.JPG

Klatka nr. N+54[msec]

lagpc54.JPG

 

Miło, że przy sygnale UHD opóźnienie nie tylko nie wzrasta, ale wręcz maleje w stosunku do Full HD (na przykład z konsoli)! Opóźnienia tego rzędu nie odczuwa się bardzo mocno na myszy.

 

A jak się gra na takim ekranie w gry w rozdzielczości 4K? Co tu dużo pisać: jest to dużo większy rozmiar niż typowy monitor, nawet 32″. Wrażenia są niesamowite a granie na telewizorze w pełni przygotowanym na współpracę z PC to czysta przyjemność.

44.jpg

Nasz redakcyjny sprzęt wyposażony jest w dwie karty GeForce GTX 980 Ti SLI powered by NVIDIA. Drugi komputer to ASUS GeForce GTX 980 przygotowany we współpracy z firmą HyperCube Stacje Graficzne. Komponenty od firm Nvidia, ASUS, Intel, HyperX. Gry dostarcza nam m.in Eletronics Arts Polska oraz PlayStation Polska

36.jpg 37.jpg

 



WebOS 3.0

System WebOS 2.0 sprawiał, że telewizor zmieniał się w multimedialne centrum rozrywki. Trudno było spodziewać się by najnowsza wersja przyniosła jakieś druzgocące zmiany. Po prostu ciężko jest poprawiać coś co jest doskonałe. Firma postanowiła zatem zrobić mały tuning i dodać kilka ciekawych funkcjonalności. Jakich? Wszystkiego dowiecie się z poniższego wywiadu.

 

Wywiad z Panem Wiesławem Kowalczykiem z LG Electronic Polska

 

Obcowanie z WebOS 3.0 rozpoczynamy od głównej belki startowej, która nie jest przeładowana w żaden sposób a oferuje nam wszystkie podstawowe funkcje TV. Możemy z niej dotrzeć m.in do sklepu LG z aplikacjami, ulubionych kanałów telewizyjnych, plików z pamięci masowych i DLNA, przeglądarki internetowej czy najważniejszych aplikacji video jak YouTube, Player oraz Ipla. Tutaj należy zaznaczyć, że WebOS jest systemem wielowątkowym co oznacza, że przy przełączaniu się zarówno między telewizją a różnymi aplikacjami zawsze po ich uruchomieniu zastaniemy moment kiedy zakończyliśmy z nimi działania. Czyli np. przeglądarka internetowa będzie na tej samej stronie a na YouTube będzie leciał ten sam film, który przerwaliśmy i wyłączyliśmy aplikację. Wszystko działa w tym samym czasie. Bez żadnych zwolnień czy zawieszania się systemu. Aby ułatwić dostęp do podstawowych funkcji ekranu, zastosowano boczne menu “na skróty”, z którego możemy się bardzo szybko dostać do klasycznego już menu obrazu czy dźwięku.

39.jpg

105.jpg

Dwa kluczowe miejsca w WebOS 3.0. Jedno podstawowe menu oraz drugie podręczne. Dzięki nim dotrzecie w każdy zakątek swojego telewizora w mgnieniu oka.

 

Jak już wspomniałem telewizor posiada dostęp do szeregu aplikacji takich jak video, gry i inne. Z polskich aplikacji mamy wszystkie najbardziej popularne.

 

40.jpg

 

Całym systemem sterujemy za pomocą pilota multimedialnego, którego opisałem we wstępie. Używamy albo strzałek kierunkowych co jest raczej wątpliwe albo kursora co jest oczywiście najlepszym wyjściem. Dzięki temu, że jest on dopracowany do perfekcji sterowanie jest proste i szybkie. Wystarczą małe ruchy nadgarstka by wybrać to co nas akurat najbardziej interesuje.

 

Wbudowana przeglądarka to kolejny pokaz mocy WebOSa. Jest tak dobra, że spokojnie może zastąpić nam komputer czy urządzenie mobilne. Szybka, stabilna z możliwością zapamiętywania zakładek.

41.jpg

42.jpg

 

Ekran wspiera także łączenie się z urządzeniami mobilnymi poprzez Miracast oraz nową funkcję Magic Mobile Connection. Dzięki niej na ekranie telewizora można łatwo wyświetlać treści ze smartfona. Wystarczy tylko jednorazowe sparowanie telefonu z telewizorem a ponowna taka akcja z naszej strony nie będzie już potrzebna. Do telewizora można też oczywiście wydawać komendy głosowe.

43.jpg

 

Na koniec warto wspomnieć o fajnym bajerze w postaci funkcji Magic Zoom. Dzięki niej możemy bawić się w przybliżanie różnych fragmentów obrazu bez potrzeby zatrzymywania go.

 

44.jpg

 



Obsługa multimediów

Testowy model jest niemalże idealnym telewizorem jeżeli chodzi o odtwarzanie wszelkiej maści multimediów. Prostota i szybkość WebOS 3.0 dała także znać w przypadku tego jakże ważnego aspektu funkcjonalności TV. Mamy bardzo dobrze skonstruowane ekrany wyboru konkretnych nośników jak dyski twarde, peny czy też dostęp sieciowy do sprzętów przez DLNA. Wszystko proste i przejrzyste.

 

45.jpg

 

Telewizor doskonale radzi sobie zarówno z plikami wideo jak również zdjęciami oraz muzyką. Ostanie dwa typy są oczywiste i wspomnę tylko, że zdjęciom można dodawać różne efekty specjalne i je edytować. W 4K wygląda to rewelacyjnie.

 

Natomiast dużo więcej dzieje się w przypadku odtwarzania wideo. Oczywiście chodzą właściwie wszystkie typy plików filmowych oraz wszelkiej maści napisy txt czy srt. Ale ilość opcji dodatkowych jest zaskakująca i np. możliwość zabawy z napisami jest ogromna. To już jest poziom najlepszych odtwarzaczy sieciowych. Można ustawiać ich kolor (!!), synchronizację, wielkość. Zaskakujące było też czytanie plików wyjętych z płyty Blu-ray wraz z napisami oraz ścieżkami zaszytymi w pliku. Jeżeli chodzi o 4K nie było zaskoczenia. Każdy plik zakodowany w HEVC HDR szedł jak burza. Podsumowując to najlepszy odtwarzacz multimediów z jakim miałem do czynienia do tej pory.

46.jpg 47.jpg

 



Jakość dźwięku

Telewizor posiada wbudowane dwa pełno zakresowe głośniki o łącznej mocy: 20 W (10 W x 2). Trzeba przyznać, że gra to bardzo przyzwoicie i do codziennego oglądania będzie w zupełności wystarczające. Jednak jeżeli chcemy oglądać na nim filmy czy koncerty to warto będzie zaopatrzyć się np. w soundbar czy kino domowe.

 

25.jpg

 



Oglądanie telewizji DVB-T / DVB-S / DVB-C

Na pokładzie mamy wszystkie możliwe tunery telewizyjne. Jak już czytaliście wyżej telewizor radzi sobie doskonale z 4K HEVC. Oznacza to, że bez problemu obejrzeliśmy na nim kanał satelitarny w rozdzielczości 4K. Ekran jest zatem gotowy na wszystko pod względem oglądania telewizji UHD. Samo menu oraz ekrany są oczywiście bardzo dopieszczone graficznie i funkcjonalnie. Z głównego menu WebOS możemy dodać swoje ulubione kanały i mieć je pod ręką. Gdy do ekranu podłączymy dysk twardy możliwym staje się nagrywanie kanałów także tych w 4K. Działa też funkcja time-shift. Bez problemu obejrzeliśmy także materiały z HbbTV (także testowe w 4K HEVC od TVP). Jedyny minus w tym wszystkim jest taki, że ekran ma tylko jedno złącze anteny satelitarnej.

48.jpg 49.jpg
50.jpg 51.jpg

 



Podsumowanie i ocena

Super UHD LG UH7707 to dobry produkt, który w każdej kategorii testów ma coś do powiedzenia. Choć nie bije rekordów i nie wprowadza przełomu to wypada poprawnie zarówno w kwestii odwzorowania fabrycznych barw (po kalibracji jest na szkolną piątkę), ruchu, jak i kontrastu (w kategorii matryc IPS). Tu widać wyraźny postęp w stosunku do ubiegłorocznego UF7707, który był telewizorem 60Hz. Nowy model posiada ponadprzeciętną kompatybilność z Ultra HD, w postaci zgodności z Dolby Vision. W przyszłości może to zaprocentować – gdy jeden ze standardów bardziej opanuje rynek. Wybierając telewizor LG teraz, prawdopodobnie nie rozczarujemy się kiedyś brakiem wsparcia dla filmów Ultra HD w nowej specyfikacji. W kwestii obsługi efektów Ultra HD trzeba jednak przyznać, że nie jest wzorcowo względem modeli z HDR z najwyższej półki. Jasność przy HDR mogłaby być wyższa. 360cd/m2 pozwala jedynie trochę posmakować nowej jakości, a paleta barw nie jest prawie w ogóle poszerzona, więc na bardziej nasycone odcienie kolorów nie możemy specjalnie liczyć. Mimo wszystko miejmy na uwadze, że UH7707 jest podstawowym modelem Super UHD w ofercie koreańskiego producenta. Ogólnie rzecz biorąc tak będą prezentowały się telewizory z podstawową obsługą HDR na ten rok – także w przypadku innych producentów. Odrębną sprawą jest WebOS 3.0. Jest to naprawdę dobrze przemyślany system zamieniający nasz telewizor w domowe centrum rozrywki. Szybki, prosty i stabilny. Posiadający ogromne możliwości multimedialne. Osoby, które chcą więcej w temacie Ultra HD zapraszamy do testów wyższych modeli już niebawem. (testował Gmeru Maciej Koper)

polecamy.png

PLUSY

  • Idealne kąty widzenia
  • Natywna matryca 120Hz
  • System WebOS 3.0
  • Doskonały pilot multimedialny Magic Remote 2in1
  • Ponadprzeciętna kompatybilność z Ultra HD (m.in. HDR od Dolby Vision)
  • Poprawne odwzorowanie fabryczne kolorów oraz świetne po profesjonalnej kalibracji
  • Perfekcyjna obsługa plików multimedialnych
  • Bezproblemowa współpraca z PC 4K
  • Dobry kontrast w kategorii matryc IPS
  • Doskonale przemyślany upłynniacz obrazu (duże pole do regulacji obrazu)
  • Bogata Ilość złączy
  • Doskonale przystosowany do zaawansowanej profesjonalnej kalibracji
  • Dźwięk
  • Pełna obsługa HEVC 4K – pliki, telewizja naziemna i satelitarna
  • Bardzo dobre wykonanie

MINUSY

  • Brak poszerzonej palety barw
  • Jasność ekranu mogłaby być większa w przypadku nasłonecznionych pokoi
  • Przy szybkich ruchach może trochę smużyć (w zależności od wprawnego oka)
  • Input lag na granicy odczucia w przypadku sygnału Full HD

 
Cena: LG 55 UH7707 około 6 999 zł
 
Sprzęt do testów dostarczyła firma LG
 
 
Przeczytaj artykuł odnośnie ocen oraz wyróżnień na HDTVPolska.com: 

Jak testujemy wyświetlacze na HDTVPolska.com? Czemu testy wyświetlaczy są najbardziej profesjonalne w Polsce i jedne z najlepszych na świecie?
 
 

                                                                                  logo600skalibruj.png Ekrany biorące udział w naszych testach są profesjonalnie skalibrowane i przygotowane przez http://skalibrujtv.pl/. To daje nam pewność, że wyciągnęliśmy z nich maksimum możliwości! Jak kalibrujemy? Przeczytaj Czym jest PROFESJONALNA kalibracja telewizora / projektora / monitora?” oraz “Test kalibracji”.                                                                                  

(3291)

0 0 głos
Article Rating
Maciej Koper Szef działu testów na HDTVPolska. Posiadacz certyfikatów ISF oraz THX. Zapraszam studia filmowe oraz osoby prywatne do profesjonalnej kalibracji swoich wyświetlaczy: www.skalibrujtv.pl

21
Zobacz więcej komentarzy na forum

Subskrybuj
Powiadom o
guest

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

0 komentarzy
Informacje zwrotne
Zobacz wszystkie komentarze
0
Chcielibyśmy poznać twoje zdanie na ten tematx
()
x