Słowem wstępu
W tym roku przetestowaliśmy dla Was wiele telewizorów od firmy LG. Kolejnym jakiemu chcieliśmy się przyjrzeć jest model z serii 850V. Jest to telewizor, który plasuje się w średniej klasie jak również w obrębie swojej serii dość znacznie różni się wyposażeniem. Do testów dostaliśmy model 55 calowy. Na rynku znajdują się jeszcze modele 49 oraz 60 i 65 cali. Dwa ostatnie wyposażone zostały w natywną matrycę 120Hz, natomiast testowany dzisiaj oraz 49 calowy w matryce 60Hz. To bardzo ważna uwaga w przypadku wyboru ekranu pod konkretne wymagania. O szczegółach dowiecie się z poniższego testu.
Wygląd
Telewizor jest bardzo dobrze wykonany. Użyte materiały nie budzą większych zastrzeżeń a wszystko jest doskonale spasowane. Pod dolną częścią ekranu znajduje się gustowna listwa, która jest delikatnie skierowana w stronę użytkownika. Bardzo oryginalnie prezentuje się natomiast podstawa. Z takim rozwiązaniem nie mieliśmy jeszcze do czynienia w przypadku dotychczasowych konstrukcji. Od przodu widzimy węższą część podstawy a od tyłu są to już nóżki, które leżą szerzej. Dlatego też to tył ekranu wyznacza szerokość szafki, która powinna znaleźć się pod telewizorem.
Szerokość podstawy to 109 cm.
Ramka otaczająca ekran to zaledwie kilka mm. Jednak sam obraz wyświetlany jest w odległości 1,8 cm od krawędzi ramki. To nadal bardzo mało i ekran robi ogromne wrażenie wisząc na ścianie. Grubość telewizora patrząc od dołu to około 4 cm. Jednak idąc w górę ekran się zwęża.
Rozstaw śrub jest standardowy
Wyposażenie i Złącza
Telewizor jak przystało na wyższą klasę jest dobrze wyposażony. Posiada wszystkie niezbędne złącza video oraz audio. Mamy tutaj do dyspozycji m.in trzy złącza HDMI 2.0, trzy złącza USB (jedno w wersji 3.0), złącze component, euro oraz ethernet. Do tego możliwość umieszczenia modułu dostępu CI Plus np. dla telewizji kablowej UPC czy satelitarnej nc+. Tutaj należy też wspomnieć o tunerze telewizji naziemnej oraz satelitarnej (pojedyncze wejście). Telewizor posiada oczywiście wbudowaną kartę WiFi.
Telewizor pozwala na odtwarzanie obrazów 3D (technologia pasywna) a w zestawie znajdziemy dwie pary okularów.
Dużą zmianę zaliczyliśmy w przypadku pilota multimedialnego. Firma słuchając głosów z rynku postanowiła go nieco rozbudować. Dostaliśmy zatem hybrydę pilota multimedialnego oraz zwykłego. Jakie to proste i logiczne. Jak widać nie trzeba dodawać do telewizora dwóch pilotów. LG pokazuje, że da się to zrobić w jednym, małym urządzeniu. Mamy zatem klawisze numeryczne jak również żyroskop czy rolkę do przewijania tekstu czy ekranu. Pilot jest dobrze wykonany i doskonale leży w dłoniach. Bardzo udana konstrukcja do której trzeba się przyzwyczajać nie dłużej niż 5-10 minut.
|
|
Menu telewizora
Testy syntetyczne
Rozdzielczość i przekątna ekranu | 3840×2160, 55″ |
Typ matrycy | LCD z podświetleniem W-LED typ. IPS |
Odświeżanie matrycy: | 60Hz + upłynniacz |
Kontrast natywny (bez wygaszania): | 880:1 |
Kontrast w filmach: | średni: 1 250:1 max: 2 400:1 min: 800:1 |
Maksymalna jasność po kalibracji | 250cd/m2 |
Odbicia od ekranu: | średnie, ekran satynowy |
Błędy barw po kalibracji | średnia dE: 1,3 maks. dE: 2,4 |
Rozdzielczość ruchomego obrazu | 300 TVL |
Input Lag | 54ms w trybie gra, 60ms w trybie standardowym i PC |
Pełna rozdzielczość koloru (PC – 4:4:4) | tak, w trybie PC |
Poprawna obsługa klatkaży | 24Hz TAK, 50Hz TAK, 60Hz TAK |
Obsługa 10 bitowego koloru | Tak |
Matryca, zalecane ustawienia
|
LG UF850 wyposażony został w autorską matrycę IPS, która ma 60Hz (modele 60 i 65 cali posiadają 120Hz). Podświetlenie ekranu jest krawędziowe, a diody rozmieszczone są na górnej i dolnej krawędzi. W takim układzie tworzą strefy, które mogą być niezależnie gaszone w celu poprawy czerni, o czym tradycyjnie więcej napiszę w dedykowanym akapicie. Diody użyte do podświetlenia są zwykłymi białymi diodami LED. Oznacza to niewielki potencjał do wyświetlania barw z szerokiej palety, jaka będzie używana w filmach Ultra HD. Jak niewielki? Tym zajmiemy się w akapicie o Ultra HD
Zalecane ustawienia
Dostęp do menu trybów obrazu jest bardzo prosty. Wystarczy przycisnąć jedynie “zębatkę” na pilocie i od razu znajdziemy się na pozycji wyboru. Najlepszym trybem, w myśl idei odwzorowania tego, co widział reżyser na swoim studyjnym ekranie, jest ISF-Ekspert 1 lub ISF-Ekspert 2. Tryby te są ze sobą tożsame, zatem nie ma znaczenia, który wybierzemy do oglądania. Ich obecność świadczy o tym, że telewizor posiada certyfikat wystawiony przez organizację ISF. Gwoli przypomnienia co on daje:
Po wejściu w tryb ISF-Ekspert sugeruję też wprowadzić następujące zmiany w podstawowe ustawienia obrazu:
- Proporcje obrazu -> Skanuj, by obraz był poprawnie dopasowany do ekranu, bez przycinania krawędzi
- Opcje obrazu -> Redukcja szumów -> Wył, by obraz nie był rozmywany w miejscach gdzie telewizor samoczynnie stwierdzi, że wykrywa szum
- Opcje obrazu -> Redukcja szumów mpeg -> Wył, by obraz nie był rozmywany w miejscach gdzie telewizor samoczynnie stwierdzi, że wykrywa szum
Reprodukcja Obrazu
Fabrycznie
Fabryczny tryb Ekspert -1 wita nas nie najgorszą reprodukcją kolorów. Z grubsza można opisać obraz jako naturalny i stonowany, czyli zbliżony do tego co chcielibyśmy uzyskać. Wprawne oko zauważy jednak pewne uchybienia wynikające z kilku niedopracowanych charakterystyk. Po pierwsze obrazy mają trochę spłyconą głębię i kontrastowość przez zbyt niską gammę (pierwszy wykres). Po drugie odcień bieli jest zachwiany, przesunięty w stronę różu (magenty). Fałszuje to niektóre odcienie obrazu, a wraz z przekłamaniem gammy, zmniejsza też wyraźnie nasycenie czerwieni i zieleni.
Po kalibracji
Telewizory LG posiadają najbardziej rozbudowane ustawienia kalibracyjne jakie możemy spotkać pośród wszystkich telewizorów na rynku. Balans bieli i gammę regulować możemy aż w 20 punktach. Do tego dochodzi klasyczna 6 punktowa, 3 osiowa kontrola nad gamutem barw, oraz wszelkie inne standardowe regulatory. Łącznie daje to ponad 100 parametrów! Czy to raj dla specjalisty od kalibracji? Mogło by się tak wydawać, jednak ubiegłoroczne (i wcześniejsze) telewizory tegoż producenta miały poważny problem. Mianowicie wszystkie te suwaki robiły nie do końca to co powinny. Kalibracja nie była więc przyjemnością lecz katorgą. Jakże wielka była więc moja radość, gdy zweryfikowałem, że wszystkie problemy zostały rozwiązane i funkcje kalibracyjne robią dokładnie to do czego zostały stworzone! W obliczu tych faktów korekcja zachwianego odcienia obrazu przebiegła bezproblemowo.
Po sprowadzeniu charakterystyki obrazu do stanu bliskiego wzorcowego zniknęły w zasadzie wszystkie niedoskonałości, które opisałem przed kalibracją. Trudno było mieć jakiekolwiek zarzuty do odwzorowania kolorów. Obraz wyglądał po prostu bardzo podobnie do swojej źródłowej formy (powstałej w studio filmowym). Jeśli miałbym na siłę znaleźć jakieś gorsze cechy to może dotyczyłyby one ciemnych barw. Te są trochę mniej nasycone niż na przykład na wyższym modelu UF950V, jednak w testowanym dziś telewizorze nie ma tak zaawansowanego systemu podświetlenia, więc nie da się uzyskać niektórych walorów.
Więcej informacji zaczerpnąć można w: Wielkim teście kalibracji
Oraz w temacie: Czym jest PROFESJONALNA kalibracja telewizora/projektora
Pobierz pełny raport z kalibracji TV
Galeria przekłamań obrazu
- Tryb “Standard”
- Najlepszy fabryczny
- Obraz Skalibrowany
- Referencja (studio)
- 1
- 2
- 3
- 4
Skalowanie SD, obróbka cyfrowa
Skalowanie materiałów o niższej rozdzielczości, niż rozdzielczość matrycy przebiega sprawnie i nie ma na tym etapie żadnych niespodzianek.
Kontrast i Czerń
Jak już każdy powinien wiedzieć z artykułu o matrycach, kontrast i czerń nie są akurat najmocniejszą stroną matryc IPS. Bez wspomagania ze strony funkcji wygaszającej strefowo matrycę, są one w stanie osiągnąć kontrast na poziomie 800 – 1200:1, co generalnie nie zapewnia zbyt atrakcyjnej czerni w nocy. Widać wtedy jej świecenie. Testowany dziś LG UF850 na szczęście posiada ową funkcję, która może wspomóc czerń! Przejdźmy zatem do naszej sekwencji testowej.
Regulacja funkcji wygaszania strefowego znajduje się na samym dole menu [opcje obrazu]. Kolorem pomarańczowym został zaznaczony tak zwany wybór redakcji, czyli tryb działania jej, który moim zdaniem daje najlepsze rezultaty. Zalecam używać go nabywcom telewizora, oraz brać pod uwagę wartości zmierzone w kolumnie dotyczącej tego trybu (została ona zaakcentowana innym kolorem)
Scena
(kontrast między białym kołem, a środkiem białego okręgu) |
Opis sceny | Wynik pomiaru | |||
wygaszanie: WYŁ | wygaszanie: MINIMUM | wygaszanie: POŚREDNIE | wygaszanie: MAKSYMALNE | ||
Duża powierzchnia czerni bez sąsiadujących detali, przy niskim kontraście łatwo dostrzec świecenie czerni | 700:1 | 2 100:1 | 2 200:1 | 2 400:1 | |
Czerń otoczona z każdej strony detalami, wymagająca scena, poradzą z nią sobie jedynie najlepsze systemy wygaszania | 750:1 | 800:1 | 800:1 | 800:1 | |
Pas w filmie sąsiadujący z obrazem o średniej jasności, przy niskim kontraście wyraźnie odcina się od ramki telewizora | 900:1 | 900:1 | 900:1 | 950:1 | |
Duża powierzchnia czerni bez sąsiadujących detali, przy niskim kontraście łatwo dostrzec świecenie czerni | 1 100:1 | 1 600:1 | 1 700:1 | 1 800:1 | |
Skrawek czerni w pobliżu (ale nie bezpośrednim) złożonego obiektu geometrycznego, przy niskim kontraście widać świecenie czerni | 700:1 | 950:1 | 1 000:1 | 1 000:1 | |
Ta sama scena jednak bliżej jasnego obiektu. Spadek kontrastu w tej scenie można interpretować jako efekt halo (łuna świetlna wokół obiektu) | 800:1 | 900:1 | 950:1 | 1 000:1 |
Jak widzimy w sekwencji testowej, natywna czerń telewizora jest dosyć kiepska (typowa dla matryc IPS). Przy wyłączonym wygaszaniu widać zatem świecenie czerni, gdy w pokoju panują warunki kinowe. Funkcja wygaszania strefowego poprawia na szczęście ten stan rzeczy. Nie jest to niestety diametralna poprawa, jaką obserwowaliśmy w modelu UF950. W testowanym dziś telewizorze wzrost czerni jest na tyle znaczny, by obraz nabrał trochę więcej głębi, a czerń stała się mniej świecąca, jednak nadal widać, że odcina się ona dosyć mocno od ramki, w zasadzie w każdej scenie.
Degradacja obrazu przez lokalne wygaszanie
Z reguły każda implementacja systemu lokalnego wygaszania połączona jest z mniejszą lub większą manipulacją kontrastu. To drugie zjawisko jest oczywiście niepożądana cechą ponieważ zaburza wierność przekazu obrazu. Jego konsekwencją jest przeważnie zlewanie się jasnych detali obrazu do kupy, bądź “spłaszczanie” jaskrawych obiektów. Poniższa tabelka przedstawia konsekwencje korzystania z danego trybu wygaszania:
Tryb funkcji wygaszania | Zdjęcie obrazu | Opis |
Wyłączony | Zdjęcie prezentuje obraz po kalibracji nie zaburzony przez manipulacje systemu lokalnego wygaszania. Do niego należy porównywać dalsze zdjęcia. | |
Minimum | Nieznaczna, nieistotna wizualnie degradacja | |
Pośrednie | Nieznaczna, nieistotna wizualnie degradacja | |
Maksymalne | Nieznaczna, nieistotna wizualnie degradacja |
Jak widzimy po powyższych scenach, korzystanie z funkcji lokalnego wygaszania nie niesie za sobą jakichkolwiek poważnych konsekwencji w postaci zlewania się detali w bielach, czy zmiany odcienia obrazu. Śmiało więc można włączyć funkcję na tryb maksymalny (zgodnie z resztą z zaleceniem).
Nie jest jednak też tak, że w ogóle nie ma negatywnych stron działania omawianej funkcji poprawiającej czerń. Jak wspomniałem we wstępie, diody podświetlające ekran rozmieszczone są na górnej i dolnej krawędzi, a strefy są pionowe. Wobec tego da się niekiedy zauważyć, że rozświetlona jest czerń powyżej i poniżej jakiegoś obiektu na ekranie. W niektórych scenach da się też dostrzec nagłe przyciemnianie się i rozjaśnianie całego ekranu. Tak było na przykład w Oblivionie w scenie, gdzie główny bohater siedzi w ciemnym pokoju i skierowane jest na niego punktowe źródło światła.
Seans w dzień
Telewizor posiada satynową matrycę na której odbicia są nieznacznie rozmyte, a czerń słabnie tylko trochę. W ciągu dnia możemy więc liczyć na niezłą czerń i redukcję dokuczliwych odbić.
Maksymalna jasność ekranu wynosi 250cd/m2. Ten wynik jest akurat przeciętny, być może nawet poniżej przeciętnej i w przypadku jasnego salonu może okazać się, że w godzinach około południowych ekran jest troszeczkę za ciemny.
Równomierność ekranu
W testowanym UF850 nie dało się zauważyć niepokojących zjawisk takich jak clouding na czerni, czy vertical banding (pasy) na bieli. Nie było więc nic co mogłoby irytować na co dzień. Równomierność odcienia ekranu była jednak niepokojąca. O ile nie jest niczym dziwnym to, że na brzegach ekranu powstaje pewne zabarwienie (w zasadzie każdy telewizor tak ma), to tu miało one inny odcień w dolnym narożniku (niebiesko-różowe), a inne w górnym (zielonkawe). Na białej planszy wyglądało to dziwnie, jednak podczas oglądania treści video raczej rzadko widać było konsekwencje tego problemu.
UltraHD / 4K
|
Telewizor świetnie poradził sobie z wyświetlaniem testowych transmisji Ultra High Definition zarówno z anteny satelitarnej jak i DVB-T (ostatnimi czasy pojawił się tam testowy kanał UHD od TVP). Przez złącze HDMI przyjął oczywiście wszystkie warianty rozdzielczości włącznie z kinowym formatem 4096×2160 (został on przeskalowany do rozdzielczości matrycy). Pliki HEVC podane z pendrive nie stanowiły żadnego problemu dla LG UF850V. Odtwarzał je płynnie, bez zająknięcia.
Obsługa rozdzielczości 3840×2160@60Hz 4:2:0 | TAK |
Obsługa rozdzielczości 3840×2160@24Hz 4:4:4 | TAK |
Obsługa rozdzielczości 3840×2160@60Hz 4:4:4 | b.d. |
Poprawne odtwarzanie testowego kanału SAT UHD | TAK |
Wsparcie dla plików UHD z kodekiem HEVC | TAK |
Obsługa YouTube w 4K | TAK |
Kompatybilność z HDCP 2.2 | TAK – wszystkie złącza |
Niestety zabrakło wsparcia dla elementów takich jak HDR, czy szeroka paleta barw. Brak specjalnych diod lub kwantowych kropek, pozwala uzyskać niewiele ponad wąską paletę kolorów, stosowaną w materiałach HD. Wobec tego, gdy w przyszłości włączymy film Ultra HD, to wykorzystamy jednie jego jeden walor – rozdzielczość.
DCI P3 | Rec 2020 |
---|---|
Pokrycie palety: 81% | Pokrycie palety: 61% |
Odwzorowanie ruchu
|
LG UF850 wyposażono w 60Hz matrycę IPS dla wersji 49 i 55 calowej. Ten ostatni dostaliśmy do testów dlatego skupiamy się w teście na tym wariancie. Jeżeli ktoś planuje zakup modelu 60 lub 65 calowego będzie mógł cieszyć się wersją 120Hz. W praktyce da nam to pełne wspomagania płynności ruchu – zarówno dla filmów jak i sportu (więcej o tym w teście model 950V). Wracamy więc do modelu testowego. Wyświetlacz poprawnie przyjmuje i wyświetla wszystkie klatkaże obrazu – 24p, 50p i 60p. To dobra wiadomość, ponieważ telewizory z 60Hz matrycą mają często problem z materiałami 24p i dodatkowo pogarszają ich płynność. Niestety użycie takiej matrycy nie pozwala uzyskać wyraźnego, pozbawionego artefaktów szybkiego ruchu, jaki możemy głównie spotkać przy transmisjach sportowych. 60Hz panel pozwoliłby jedynie na regulacje płynności przy materiałach filmowych (tak, by pozbyć się charakterystycznego, kinowego, szarpania). Tak też zrobiono w UF850V i jest to zarazem jedyny element odróżniający go od bliźniaczego modelu – UF8507. Da się zatem uzyskać lepszą płynność w filmach (zmniejszyć skokowość obrazu).
Nazwa trybu | Informacje | Obraz postrzegany w ruchu | |
TruMotion: Własne
Podświetlenie “100” |
Smużenie:
bardzo duże
Maksymalna jasność: 250cd/m2 |
Powielenie krawędzi:
brak (krawędzie rozmyte)
Poprawa płynności filmów (24p): tak – płynna regulacja w 10 stopniowej skali |
|
TruMotion: Własne
Podświetlenie “25” |
Smużenie:
nieznaczne
Maksymalna jasność: 120cd/m2 |
Powielenie krawędzi:
bardzo duże
Poprawa płynności filmów (24p): tak – płynna regulacja w 10 stopniowej skali |
Kąty widzenia
Jak zobaczycie na poniższym wideo, UF850 jest jednym z tych wyświetlaczy, które nadają się do oglądania pod kątem. Nawet przy dużym zejściu z osi nasycenie barw i kontrastowość obrazu pozostaje stała. Dla osób siedzących na wprost telewizora jest to również istotne, choć często niedocenianie. Siedząc w optymalnych odległościach, które można wyliczyć z naszego kalkulatora. Znaczący kąt tworzy się nawet podczas patrzenia w róg ekranu i kontrastowość spada na matrycach VA. Matryce IPS wolne są od tego zjawiska! Jedyne negatywnej cechy można dopatrzeć się obserwując czerń pod kątem, szczególnie pionowym. Widać wtedy tak zwane srebrzenie, czyli zabarwienie czerni barwą szaro-srebrną.
Technologia 3D
Telewizor jak to w przypadku LG korzysta z pasywnej technologii 3D. W zestawie znajdziemy dwie pary okularów. Jak doskonale wiecie technologia ta charakteryzuje się bardzo lekkimi okularami bez potrzeby ich zasilania a sam komfort oglądania jest dużo lepszy niż w przypadku aktywnych okularów bateryjnych. O ile przy telewizorach Full HD mamy problem z wycinaniem linii w technologii pasywnej o tyle przy ekranach 4K zazwyczaj widzimy obraz z rozdzielczością ponad Full HD (3840×1080). Czy tak jest w przypadku 850V? Otóż tak! Tutaj nie było żadnej wpadki i mamy do czynienia z idealnym 3D czyli maksymalną rozdzielczością dla tej technologii oraz obsługą jej za pomocą okularów w technologii pasywnej. Brawo dla LG.
Granie na konsoli i PC
|
By aktywować tryb gra lub tryb PC należy zmienić odpowiednio nazwę danego złącza HDMI. Robimy to przez przytrzymania klawisza “input” na pilocie. Input lag testowanego telewizora w trybie przeznaczonym do gier wynosi 54 [msec]. Jest zatem na granicy odczuwalności po podłączeniu konsoli czy komputera. Jeśli chcemy jednak uzyskać pełną rozdzielczość barw (przy podaniu sygnału YCbCr 4:4:4 / RGB) musimy zmienić nazwę trybu na PC co powoduje wzrost laga do 60 [msec]. Nie jest to czołówka rynkowa ale dzięki temu uzyskujemy wyraźne małe, kolorowe, czcionki (przy podłączeniu do komputera, w przypadku konsoli nie ma to żadnego wpływu).
WebOS 2.0
Muszę przyznać, że pierwsza wersja systemu WebOS była niezła ale niestety cierpiała na pewne problemy. Główne narzekania skupiały się wokół wydajności. Najzwyczajniej w świecie system był wolny i przeładowany. Firma wzięła do siebie wszelkie uwagi i stworzyła na 2015 rok nową wersję systemu o oznaczeniu 2.0. I co? I naprawdę jestem pod ogromnym wrażeniem tego co zastałem na ekranie telewizora. Już samo jego włączenie, które trwa kilka sekund pokazuje jak bardzo zmienił się system.
Gmeru i jego wrażenia z obcowania z nową wersją systemu WebOS 2.0
Obcowanie z WebOS 2.0 rozpoczynamy od głównej belki startowej, która nie jest przeładowana w żaden sposób a oferuje nam wszystkie podstawowe funkcje TV. Możemy z niej dotrzeć m.in do sklepu LG z aplikacjami, ulubionych kanałów telewizyjnych, plików z pamięci masowych i DLNA, przeglądarki internetowej czy najważniejszych aplikacji video jak YouTube, Player oraz Ipla. Tutaj należy zaznaczyć, że WebOS jest systemem wielowątkowym co oznacza, że przy przełączaniu się zarówno między telewizją a różnymi aplikacjami zawsze po ich uruchomieniu zastaniemy moment kiedy zakończyliśmy z nimi działania. Czyli np. przeglądarka internetowa będzie na tej samej stronie a na YouTube będzie leciał ten sam film, który przerwaliśmy i wyłączyliśmy aplikację. Wszystko działa w tym samym czasie. Bez żadnych zwolnień czy zawieszania się systemu. Aby ułatwić dostęp do podstawowych funkcji ekranu, zastosowano boczne menu “na skróty”, z którego możemy się bardzo szybko dostać do klasycznego już menu obrazu czy dźwięku.
|
|
Dwa kluczowe miejsca w WebOS 2.0. Jedno podstawowe menu oraz drugie podręczne. Dzięki nim dotrzecie w każdy zakątek swojego telewizora w mgnieniu oka.
Jak już wspomniałem telewizor posiada dostęp do szeregu aplikacji takich jak video, gry i inne. Z polskich aplikacji mamy wszystkie najbardziej popularne. System jest prosty w programowaniu zatem bardzo szybko pojawiło się wszystko co ważne na wersję 2.0.
Całym systemem sterujemy za pomocą pilota multimedialnego, którego opisałem we wstępie. Używamy albo strzałek kierunkowych co jest raczej wątpliwe albo kursora co jest oczywiście najlepszym wyjściem. Dzięki temu, że jest on dopracowany do perfekcji sterowanie jest proste i szybkie. Wystarczą małe ruchy nadgarstka by wybrać to co nas akurat najbardziej interesuje.
Wbudowana przeglądarka to kolejny pokaz mocy WebOSa. Jest tak dobra, że spokojnie może zastąpić nam komputer czy urządzenie mobilne. Szybka, stabilna z możliwością zapamiętywania zakładek.
|
|
Ekran wspiera także łączenie się z urządzeniami mobilnymi poprzez Miracast oraz Inte WiDi. Do telewizora można też oczywiście wydawać komendy głosowe. W dalszej części testu zobaczycie kolejne jego zalety jak chociażby w przypadku multimediów czy oglądania telewizji.
Obsługa multimediów
Testowy model jest niemalże idealnym telewizorem jeżeli chodzi o odtwarzanie wszelkiej maści multimediów. Prostota i szybkość WebOS 2.0 dała także znać w przypadku tego jakże ważnego aspektu funkcjonalności TV. Mamy bardzo dobrze skonstruowane ekrany wyboru konkretnych nośników jak dyski twarde, peny czy też dostęp sieciowy do sprzętów przez DLNA. Wszystko proste i przejrzyste.
Telewizor doskonale radzi sobie zarówno z plikami wideo jak również zdjęciami oraz muzyką. Ostanie dwa typy są oczywiste i wspomnę tylko, że zdjęciom można dodawać różne efekty specjalne i je edytować (do dyspozycji mieliśmy najnowszy smartfon LG G4, który robił niesamowite zdjęcia a na panelu 4K powalały jakością) czyli coś więcej niż samo przeglądanie natomiast muzycznie telewizor czyta takie pliki jak FLAC.
Natomiast dużo więcej dzieje się w przypadku odtwarzania wideo. Oczywiście chodzą właściwie wszystkie typy plików filmowych oraz wszelkiej maści napisy txt czy srt. Ale ilość opcji dodatkowych jest zaskakująca i np. możliwość zabawy z napisami jest ogromna. To już jest poziom najlepszych odtwarzaczy sieciowych. Można ustawiać ich kolor (!!), synchronizację, wielkość. Zaskakujące było też czytanie plików wyjętych z płyty Blu-ray wraz z napisami oraz ścieżkami zaszytymi w pliku. Jeżeli chodzi o 4K nie było zaskoczenia. Każdy plik zakodowany w HEVC szedł jak burza. Podsumowując to najlepszy odtwarzacz multimediów z jakim miałem do czynienia do tej pory.
Filmy:
Zdjęcia:
Muzyka:
Jakość dźwięku
Telewizor posiada wbudowane dwa pełno zakresowe głośniki o łącznej mocy: 20 W (10 W x 2). Trzeba przyznać, że gra to bardzo przyzwoicie i do codziennego oglądania będzie w zupełności wystarczające. Głównie ze względu na dobrze brzmiące dialogi. Jednak jeżeli chcemy oglądać na nim filmy czy koncerty to warto będzie zaopatrzyć się np. w soundbar czy kino domowe.
Oglądanie telewizji DVB-T / DVB-S / DVB-C
Na pokładzie mamy wszystkie możliwe tunery telewizyjne. Jak już czytaliście wyżej telewizor radzi sobie doskonale z 4K HEVC. Oznacza to, że bez problemu obejrzeliśmy na nim kanał satelitarny w rozdzielczości 4K czy testowy kanał 4K od TVP w DVB-T2. Ekran jest zatem gotowy na wszystko pod względem oglądania telewizji UHD. Samo menu oraz ekrany są oczywiście bardzo dopieszczone graficznie i funkcjonalnie co też już wyżej było opisywane. Z głównego menu WebOS możemy dodać swoje ulubione kanały i mieć je pod ręką. Gdy do ekranu podłączymy dysk twardy możliwym staje się nagrywanie kanałów także tych w 4K. Działa też funkcja time-shift. Bez problemu obejrzeliśmy także materiały z HbbTV (także testowe w 4K HEVC od TVP). Jedyny minus w tym wszystkim jest taki, że ekran ma tylko jedno złącze anteny satelitarnej.
Podsumowanie i ocena
Testowany dziś telewizor marki LG jest bliźniaczą konstrukcją do, testowanego wcześniej, UF8507 i podobnie jak tamten ma kilka mocnych stron – należą do nich bardzo dobre kąty widzenia, co jest główną zaletą matrycy IPS. Widzowie siedzący po bokach ekranu, jak i ci siedzący na wprost ale w niewielkiej odległości od wyświetlacza nie doznają więc spadku kontrastowości obrazu, czy nasycenia kolorów. Telewizor chwali się też świetnym odwzorowaniem barw po kalibracji. Tutaj firma wykonała ogromną pracę względem zeszłego roku – ustawienia kalibracyjne są na najwyższym możliwym poziomie. Kontrast jak na matrycę IPS jest niezły i choć może nie powala na kolana to mimo wszystko może się podobać w związku z wygaszaniem strefowym. Nieco gorzej wypada ruch ze względu na 60Hz matrycę (ale tylko w modelach 49 i 55 cali – 60 i 65 posiadają pełne wsparcie dla poprawy płynności ruchu). Jednak tu firma postarała się i dodała upłynniacz, którym możemy wyregulować sobie płynność w materiałach filmowych. Tej funkcji nie znajdziemy w UF8507. Kompatybilność z Ultra HD jest podstawowa. Brakuje pokrycia szerokiej palety barw oraz HDR jednak mamy poprawny odbiór testowego kanału UHD z satelity i telewizji naziemnej w rozdzielczości 4K.
Odrębną sprawą jest system WebOS 2.0. Z tak dobrze przemyślanym systemem nie miałem już dawno styczności. Oczywiście konkurencyjne rozwiązania są bardzo blisko ale jednak to WebOS wygrywa starcie. Możliwościami może mu oczywiście zagrozić Android TV ale na pewno nie prostotą i stabilnością. Patrząc na całokształt jest to bardzo ciekawa propozycja w tym przedziale cenowym. (testował Gmeru & Maciej Koper) |
PLUSY
- Bardzo dobre wykonanie
- Bogata ilość złącz oraz wyposażenie
- Doskonały pilot multimedialny 2in1
- System WebOS 2.0
- Świetne odwzorowanie barw po kalibracji
- Idealne kąty widzenia
- Mimo matrycy 60Hz możliwość regulacji płynności obrazu w filmach (49 i 55 cali)
- Natywna matryca 120Hz w modelach 60 i 65 cali
- Dźwięk
- Perfekcyjna obsługa plików multimedialnych
- Doskonale przystosowany do zaawansowanej profesjonalnej kalibracji
- Technologia 3D na panelu 4K
- Pełna obsługa HEVC 4K – pliki, telewizja naziemna i satelitarna
MINUSY
- Brak wsparcia szerokiej palety barw oraz HDR (Ultra HD)
- Jasność ekranu mogłaby być większa
- Brak pełnego upłynniacza obrazu w modelach 49 i 55 cali
Cena: LG 55 UF850V około 4 990 zł
Sprzęt do testów dostarczyła firma LG
Przeczytaj artykuł odnośnie ocen oraz wyróżnień na HDTVPolska.com:
Ekrany biorące udział w naszych testach są profesjonalnie skalibrowane i przygotowane przez http://skalibrujtv.pl/. To daje nam pewność, że wyciągnęliśmy z nich maksimum możliwości! Jak kalibrujemy? Przeczytaj “Czym jest PROFESJONALNA kalibracja telewizora / projektora / monitora?” oraz “Test kalibracji”. |
(1689)