Słowem wstępu
Firma LG wprowadza właśnie na rynek najnowsze telewizory Super UHD oraz UHD (LCD). Linie 2016 to wiele nowości w tym wielce oczekiwane wsparcie dla technologii Ultra HD. Jak już wiecie z naszych poprzednich artykułów, firma jako praktycznie jedyna na rynku europejskim, wspiera obie wersje HDR (HDR10 i Dolby Vision). Daje to nadzieję, że telewizory te będą gotowe bardziej na przyszłość niż inne produkty dostępne w sklepach. Dodatkowo w tym roku, pojawia się odświeżona wersja doskonałego systemu WebOS w wersji 3.0.
Pełny spis nowych linii telewizorów LCD 2016
Pierwszym telewizorem jaki trafił do naszej redakcji jest model UH7707 w 55 calach, który zalicza się do gamy telewizorów Super UHDTV. Jest to najniższy model z najwyższych, jeżeli można tak to ująć. Dokładną hierarchię modelową możecie zobaczyć na powyższym zdjęciu.
Wygląd
LG UH7707 jest dobrze wykonany. Materiały i spasowanie nie budzą większych zastrzeżeń. Matrycę otacza ramka o grubości około 12mm. To niewiele. W związku z tym warto zawiesić tego typu ekran na ścianie. Tył telewizora jest ciemny i lakierowany. Sam sprzęt jest także dość smukły. Od góry to tylko 20mm. Idąc w dół w stronę elektroniki jego grubość zwiększa się do nieco ponad 50mm. Złącza najbardziej popularne czyli HDMI umieszczono z boku natomiast część portów (na szczęście tych rzadko używanych) posiada wejścia prostopadle do obudowy. Akurat to rozwiązanie jest średnio udane. Lepiej aby wszystkie porty szły z boku lub od dołu ze względu na komfortowe wieszanie telewizora na ścianie.
Podstawa to jeden element w kształcie półksiężyca. Została wykonana w tym samym kolorze co srebrna ramka. Ładnie współgra z całym telewizorem. Jej szerokość to 87cm a głębokość 26cm.
Szerokość podstawy to 87 cm a głębokość 26cm (wersja 55 cali)
Szerokość ramki otaczającej ekran to 12mm. Grubość ekranu schodzi z 20mm do nieco ponad 50mm.
Rozstaw śrub jest standardowy i wynosi 300 x 300 mm.
W tym przypadku polecamy np. uchwyt obrotowy firmy Vogel’s. Telewizor testowaliśmy z modelem W53080.
Wyposażenie i Złącza
Telewizor jak przystało na wyższą klasę jest dobrze wyposażony. Posiada wszystkie niezbędne złącza video oraz audio. Mamy tutaj do dyspozycji m.in trzy złącza HDMI 2.0a (4K 60/50p z technologią HDCP 2.2), trzy złącza USB (jedno w wersji 3.0), złącze component, ethernet, wyjście optyczne dźwięku oraz na słuchawki. Do tego możliwość umieszczenia modułu dostępu CI Plus np. dla telewizji kablowej UPC czy satelitarnej nc+. Tutaj należy też wspomnieć o tunerze telewizji naziemnej oraz satelitarnej (pojedyncze wejście). Telewizor posiada oczywiście wbudowaną kartę WiFi.
Kolejną zmianę zaliczył pilot czyli Magic Remote. Nie jest to jednak żadna rewolucja a raczej ewolucja polegająca na dodaniu kilku funkcji oraz zmianie umiejscowienia klawiszy funkcyjnych. Sam pilot umożliwia obsługiwanie każdej funkcji telewizora oraz tunera cyfrowego przy użyciu gestów oraz poleceń głosowych. Działa to doskonale i tutaj firma właściwie nie musi już nic zmieniać. Centralne miejsce zajął tym razem klawisz szukaj, który umożliwia wyszukiwanie interesujących nas rzeczy, także za pomocą głosu. W prawym dolnym rogu znajdziecie też nowy klawisz FOCUS pozwalający na zabawę w przybliżanie różnych partii oglądanego obrazu.
|
|
Dla porównania pilot 2015
Menu telewizora
Testy syntetyczne
Rozdzielczość i przekątna ekranu | 3840×2160, 55″ |
Typ matrycy | LCD z podświetleniem W-LED typ. IPS |
Odświeżanie matrycy: | 120Hz |
Kontrast natywny (bez wygaszania): | 920:1 |
Kontrast w filmach: | średni: 2 600:1 max: 6 550:1 min: 1 550:1 |
Maksymalna jasność po kalibracji | 360cd/m2 (pełny ekran), 360 cd/m2 (HDR) |
Odbicia od ekranu: | średnie, ekran satynowy |
Błędy barw po kalibracji | średnia dE: 1,0 maks. dE: 3,4 |
Rozdzielczość ruchomego obrazu | – |
Input Lag | 57ms w trybie Gra |
Pełna rozdzielczość koloru (PC – 4:4:4) | tak, 2160p60 w trybie “PC” z włączonym HDMI UHD Color |
Poprawna obsługa klatkaży | 24Hz TAK, 50Hz TAK, 60Hz TAK |
Obsługa 10 bitowego koloru | Tak |
Matryca, zalecane ustawienia
|
Zalecane ustawienia
Menu ustawień obrazu, w systemie WebOS, przeszło jak co roku lekki tuning. Standardowo dostajemy się do niego przytrzymując trochę dłużej “zębatkę” na pilocie. Przenosi na ona do głównego menu ustawień:
Główne menu ustawień telewizora
Omówmy teraz znajdujące się tam elementy. Na głównym polu wybieramy fabrycznie definiowany tryb obrazu. Najlepszym wśród dostępnych jest “Kino”. Ma on na celu wyświetlanie obrazu najbliższe normom studyjnym, do których kalibrowane są monitory referencyjne. Innymi słowy, działając w trybie “Kino” otrzymujemy obraz zbliżony do tego, który widział reżyser. Czy występują w nim jakieś błędy przekonamy się w kolejnym akapicie. Do dyspozycji są także inne tryby:
Wszystkie dostępne tryby obrazu – jest ich 10.
W stosunku do ubiegłego roku znajduje się tu nowa pozycja – “Efekt HDR”. Tryb ten symuluje w pewnym stopniu to co możemy zobaczyć na płytach Ultra HD Blu-ray. Jest to jednak forma sztucznego przetwarzania obrazu, która nie ma nic wspólnego z tym co widział autor na ekranie. Odradzam więc korzystanie z niego na co dzień, poza sprawdzeniem z ciekawości. Podobnie radziłem kilka lat temu w przypadku konwersji obrazu do 3D. Tego typu funkcje bywają ciekawe, jednak nie mają wiele wspólnego z wrażeniem jakie wywiera prawdziwy obraz HDR (lub analogicznie 3D).
W menu znajdują się także dwa tryby “Ekspert” przeznaczone do profesjonalnej kalibracji obrazu, które mają za zadanie wyeliminować wszystkie przekłamania obrazu. Opiszę je później. W starszych modelach LG tryby te nazywały się dokładniej “ISF Ekspert”, ponieważ telewizory były certyfikowane przez firmę ISF. Czy UH7707 posiada taki certyfikat nie jestem przekonany, jednak nie ma to najmniejszego znaczenia, ponieważ tryby Eksperckie pozwalają na dokładnie to samo co gwarantuje certyfikacja przez zewnętrzną firmę. Mianowicie:
Skupmy się jednak na dalszych ustawieniach trybu “Kino”, ponieważ to z niego powinien w pierwszej chwili korzystać nabywca telewizora. W 2016 roku telewizory nie obcinają już domyślnie krawędzi obrazu (jak było to w latach poprzednich). Zakładka proporcji przeszła lekki lifting. Warto do niej wejść i upewnić się, czy na pewno dla każdego źródła spełnione jest to co właśnie napisałem:
Zakładka “Proporcje ekranu”
Aby uzyskać poprawne mapowanie piksel-do-piksela należy wybrać format 16:9 i włączyć funkcję “Skanuj”. Odpowiada ona właśnie za overscan (a raczej za blokowanie jego). Ostatnim elementem jest weryfikacja, czy na pewno funkcje zbędnej obróbki obrazu zostały wyłączone:
- Obraz -> Opcje obrazu -> Korekcja MPEG -> Wyłączony
- Obraz -> Opcje obrazu -> Redukcja szumów -> Wyłączony
TruMotion, czyli upłynniacz zlokalizowany jest także w ustawieniach Opcji obrazu.
Ustawienie suwaka De-Blur na 10 minimalizuje smużenie, następnie możemy ustawić pożądaną płynność w filmach suwakiem De-Judder. Wedle własnych upodobań w zakresie od 0 do 10.
Reprodukcja Obrazu – SD/Full HD
Fabrycznie
W przypadku LG UH7707, do całkowitej poprawności odwzorowania barw brakuje kilku elementów. W prawdzie nie ma żadnych “grubych” błędów. W fabrycznym trybie “Kino”, nie giną detale w cieniach, nie ma mocno przekontrastowanych, czy przesyconych elementów. Jest jednak kilka pomniejszych mankamentów, które są widoczne i godne uwagi. Jaśniejsze biele znacznie odbiegają w stronę żółci, nadając jaskrawym elementom nazbyt ocieplony odcień. Jest więc wrażenie nałożenia lekkiego filtru sepii. Obraz ma też spłyconą kontrastowość i nasycenia barw, a to głównie za sprawą gammy, która jest fabrycznie zbyt niska. To, wraz z ocieploną bielą, daje efekt nieco wypranego obrazu “a’la stare zdjęcie”. Oczywiście nie dosłownie, bo przekłamania te nie są bardzo duże. Warto jednak przejść do kalibracji, by zobaczyć na ile się je da wyeliminować.
Po kalibracji
Zgodnie z przewidywaniami, bardzo bogate funkcje kalibracyjne w trybach Eksperckich, pozwalają umieścić kolory na swoich pożądanych pozycjach. Różnica jest duża. W prawdzie nie da się wszystkiego ustawić pod linijkę, jednak pozostałe błędy na poziomie 3,5 dE są niegroźne i widoczne tylko okazjonalnie dla bardzo wprawionych widzów. Można uznać, że UH7707 jest w stanie oddawać obraz tak jak chciał go reżyser, o czym można się samodzielnie przekonać w galerii przekłamań (w następnym akapicie).
Przykładowo w tego typu scenach nie zaobserwowałem jakichkolwiek przekłamań barw po kalibracji. Obraz wyglądał żywo i naturalnie.
Więcej informacji zaczerpnąć można w: Wielkim teście kalibracji
Oraz w temacie: Czym jest PROFESJONALNA kalibracja telewizora/projektora
Pobierz pełny raport z kalibracji TV
Galeria przekłamań obrazu
- Tryb “Standard”
- Najlepszy fabryczny
- Obraz Skalibrowany
- Referencja (studio)
- 1
- 2
- 3
- 4
Skalowanie SD, obróbka cyfrowa
Kontrast i Czerń
Jak już każdy powinien wiedzieć z artykułu o matrycach, kontrast i czerń nie są akurat najmocniejszą stroną matryc IPS. Bez wspomagania ze strony funkcji wygaszającej strefowo matrycę, są one w stanie osiągnąć kontrast na poziomie 800 – 1200:1, co generalnie nie zapewnia zbyt atrakcyjnej czerni w nocy. Widać wtedy jej świecenie. Testowany dziś LG UH7707 ma niezbyt tęgi kontrast – 920:1, ale na szczęście posiada ową funkcję, która może wspomóc czerń! Przejdźmy zatem do naszej sekwencji testowej.
Regulacja funkcji wygaszania strefowego znajduje się na samym dole menu “Opcje obrazu”. Kolorem pomarańczowym został zaznaczony tak zwany wybór redakcji, czyli tryb działania jej, który moim zdaniem daje najlepsze rezultaty.
Funkcja lokalnego wygaszania znajduje się w Menu -> Obraz -> Opcje obrazu. Zalecam tryb “Średnia”.
Zalecam używać go nabywcom telewizora, oraz brać pod uwagę wartości zmierzone w kolumnie dotyczącej tego trybu (została ona zaakcentowana innym kolorem).
Scena
(kontrast między białym kołem, a środkiem białego okręgu) |
Opis sceny | Wynik pomiaru | |||
wygaszanie: WYŁ | wygaszanie: NISKA | wygaszanie: ŚREDNIA | wygaszanie: WYSOKA | ||
Duża powierzchnia czerni bez sąsiadujących detali, przy niskim kontraście łatwo dostrzec świecenie czerni | 930:1 | 5 500:1 | 5 700:1 | 6 500:1 | |
Czerń otoczona z każdej strony detalami, wymagająca scena, poradzą z nią sobie jedynie najlepsze systemy wygaszania | 1 000:1 | 1 300:1 | 1 500:1 | 1 800:1 | |
Pas w filmie sąsiadujący z obrazem o średniej jasności, przy niskim kontraście wyraźnie odcina się od ramki telewizora | 1 500:1 | 1 500:1 | 1 500:1 | 1 600:1 | |
Duża powierzchnia czerni bez sąsiadujących detali, przy niskim kontraście łatwo dostrzec świecenie czerni | 1 100:1 | 1 400:1 | 1 600:1 | 1 700:1 | |
Skrawek czerni w pobliżu (ale nie bezpośrednim) złożonego obiektu geometrycznego, przy niskim kontraście widać świecenie czerni | 1 200:1 | 1 500:1 | 1 700:1 | 2 200:1 | |
Ta sama scena jednak bliżej jasnego obiektu. Spadek kontrastu w tej scenie można interpretować jako efekt halo (łuna świetlna wokół obiektu) | 1 300:1 | 1 400:1 | 1 500:1 | 1 700:1 |
Seans w dzień
Telewizor posiada satynową matrycę na której odbicia są nieznacznie rozmyte, a czerń słabnie tylko trochę. W ciągu dnia możemy więc liczyć na niezłą czerń i redukcję dokuczliwych odbić.
Maksymalna jasność ekranu wynosi 360cd/m2. Wynik ten nie jest ponadprzeciętny i w przypadku jasnego salonu może okazać się, że w godzinach około południowych ekran jest nieco za ciemny.
Równomierność ekranu
Równomierność barwy – da się dostrzec lekką nierównomierność barw i przyciemniania na dolnej krawędzi.
Jeśli chodzi o równomierność koloru, to była ona również przeciętna. Poszczególne fragmenty ekranu miały pewne przebarwienia, widoczne głównie na jednolitych tłach. Podczas oglądania filmów nie rzucały się one raczej w oczy.
No dolnych brzegach ekranu dało się też dostrzec spadek jasności. Na szczęście przy oglądaniu filmów są w tych miejscach zazwyczaj czarne pasy, więc przekłamania nie widać. Przy innych treściach dało się zaobserwować uszczerbek, jeśli użytkownik wiedziałby czego szukać.
Ultra HD – kompatybilność
|
LG UH7707 może pochwalić się rozszerzoną kompatybilnością ze standardem Ultra HD. Ekran posiada oczywiście rozdzielczość Ultra HD (3840×2160) i pozwala na odbiór treści o takich parametrach zarówno z wbudowanych tunerów, przez złącza HDMI 2.0a, jak i z nośników USB. To z resztą powinno być już oczywiste. Telewizor obsługuje także szeroką paletę barw (Rec 2020), oraz HDR i to właśnie w przypadku HDR’a specyfikacja przekracza standardową, ponieważ UH7707 jest kompatybilny z rozszerzoną normą – Dolby Vision. Standard Dolby nie jest jeszcze stosowany na nośnikach fizycznych, wykorzystuje go wyłącznie Netflix w niektórych produkcjach. Wszystko wskazuje jednak na to, że za jakiś czas płyty Blu-ray zostaną wzbogacone o ten standard. Nastąpi to jednak nie prędzej niż w czasie wprowadzenia zaktualizowanego złącza HDMI 2.1. Czy UH7707 otrzyma wtedy stosowną aktualizację? Prawdopodobnie tak, na tę chwilę nie ma jeszcze potwierdzenia ze strony producenta. Równie ważnym pytaniem jest też jakie korzyści niesie ze sobą Dolby Vision. Te można jedynie wywróżyć z fusów na tą chwilę. Norma Dolby dokładniej opisuje przejścia tonalne obrazu, oraz sposób ich odtwarzania na danym wyświetlaczu. To potencjalna przewaga, która zapewne nie da jakieś dużej różnicy wizualnej. Potraktujmy ją na ten moment w ramach ciekawostki, którą warto mieć, ponieważ za jakiś czas może oznaczać kompatybilność z niektórymi wydaniami filmów.
Certyfikat Ultra HD Premium | NIE |
Obsługa rozdzielczości 3840×2160@60Hz 4:2:0 | TAK |
Obsługa rozdzielczości 3840×2160@24Hz 4:4:4 | TAK |
Obsługa rozdzielczości 3840×2160@60Hz 4:4:4 | TAK |
Poprawne odtwarzanie testowego kanału SAT UHD | TAK |
Wsparcie dla plików UHD z kodekiem HEVC | TAK |
Obsługa YouTube w 4K | TAK |
Kompatybilność z HDCP 2.2 | TAK – wszystkie złącza |
Obsługa HDR i szerokiej palety barw
Skoro powiedzieliśmy już sobie o kompatybilności, to przejdźmy teraz do jakości odtwarzania efektów Ultra HD. Zacznijmy od palety barw. Podświetlenie zastosowane w telewizorze, jak już wspomniałem na wstępie, to białe diody led, które nie mają dużego potencjału do wyświetlania szerokiej palety barw. Z tego względu UH7707 wyświetla jedynie trochę ponad normę Rec 709 (do filmów HD).
DCI P3 | Rec 2020 |
---|---|
Pokrycie palety: 84% | Pokrycie palety: 64% |
Nie znaczy to jednak, że barwy na wyświetlaczu będą wyprane. Oznacza tylko to, że nie zobaczymy najbardziej nasyconych kolorów, jakie mogą okazjonalnie występować w filmach Ultra HD, wykorzystujących paletę barw Rec 2020.
W kwestii HDR’a także jest przeciętnie. Osobiście byłem bardzo ciekawy jak ten efekt sprawdzi się na telewizorach z niższej półki z obsługą HDR. Okazuje się, że maksymalna jasność, jaką jest w stanie uzyskać ekran to 360cd/m2, bez względu, czy na skrawku ekranu (przy tak zwanym pomiarze L20, który został w międzyczasie ustandaryzowany), czy na całym ekranie jednocześnie. Taka jasność nie pozwala telewizorowi reprodukować jasnych efektownych świateł, z dużą intensywnością. Ponownie, nie znaczy to, że obraz jest za ciemny jako całość, a jedynie, że efekty, które miały być jaskrawe są przygaszone i zawierają mniej detali. Z uwagi na ograniczony potencjał wyświetlacz nie otrzymał certyfikatu Ultra HD Premium. Należy też pamiętać, że przed sobą mamy jeszcze kilka wyższych modeli a tzw. HDR Lite (moja nazwa własna
Reprodukcja obrazu UHD (Rec 2020 i HDR)
Niestety w czasie testu nie udało mi się wymusić trybu ST2084/Rec2020 za pomocą generatora obrazów testowych, co uniemożliwiło mi dokonanie pomiarów i obiektywną ocenę reprodukcji obrazu. Na szczęście odtwarzacz UHD Blu-ray (Samsung K8500) działał z telewizorem bez problemu, a za pomocą splittera HD Fury Integral, udało się rozdzielić sygnał UHD na dwa wyświetlacze jednocześnie z zachowaniem szerokiej palety barw i HDR’a. Porównanie było ciekawsze tym bardziej, że drugi telewizor był skalibrowany (co dało obiektywny pogląd na kolory), oraz generował maksymalną jasność ok 1000cd/m2. Mogłem więc ocenić ile brakuje treści HDR na wyświetlaczu o niższej jasności.
Smerfy 2 w HDR na dwóch wyświetlaczach. LG UH7707 z lewej. Zdjęcie poglądowe nieoddające realnych możliwości technologii HDR.
Porównując oddanie barw, pierwsze co rzuciło się w oczy to przyciemniony (jako całość) obraz na LG UH7707. Detale w czerniach były trochę mniej widoczne i miejscami miały tendencję do zlewania się. Efekt ten nie wynikał raczej z ograniczonej jasności ekranu. To bardziej przekłamanie kalibracyjne, którego niestety nie ma jak skorygować. Całe menu ustawień balansu bieli i gamma jest niestety niedostępne, gdy telewizor wchodzi w dedykowany tryb “HDR Standardowy”.
Po otrzymaniu treści HDR wyświetlacz przełącza się w dedykowany tryb, niestety większość ustawień jest w nim zablokowana.
Powyższe zdjęcie ze sceną i smerfem, jak i drugie, które pojawi się zaraz nie obrazuje realnie tych różnic, ponieważ zdecydowałem się przestawić nieco obraz na drugim wyświetlaczu, by uzyskać lepszą zgodność. To pozwala skupić się lepiej na różnicy w efektach – jasnych światłach. Wracając do różnic w barwach, to sprowadzają się one głównie do tej ciemniejszej tonacji. Kolory były dosyć podobne na obu telewizorach, co dobrze świadczy o fabrycznych ustawieniach LG UH7707 i sugeruje, że za znacznie poszerzoną paletą barw nie ma co tak tęsknić, ponieważ braki z nią związane da się dostrzec bardzo rzadko.
Jak widzimy na zdjęciach, efekty są ciemniejsze na LG z uwagi na jego mniejszą jasność. Poniższe zdjęcie jest jeszcze ciekawszym przykładem, ponieważ następuje tu wycięcie części detali z jaskrawych bieli. Jest ono nieuniknione przy mapowaniu obrazu HDR do jasności telewizora.
Smerfy 2 w HDR na dwóch wyświetlaczach. LG UH7707 z lewej.
Choć utrata detali jest minimalna, to w tej scenie rzucała się w oczy wyraźnie niższa skuteczność odtwarzania efektu na UH7707. Na wyświetlaczu zdolnym do wyświetlania 1 000 cd/m2 obraz był zwyczajnie ciekawszy przy tego typu ujęciach. Są to jednak wybrane momenty w filmach, a tak naprawdę najważniejszym wnioskiem płynącym z testów HDR jest:
Dobrym przykładem sceny, w której HDR wnosił znaczną zmianę, w stosunku do wersji SDR tego samego filmu, było na przykład nocne ujęcie na most:
Mimo ograniczonej jasności LG UH7707, wciąż widać bardzo dużą różnice HDR vs SDR. Na przykład w takich ujęciach jak powyżej.
W scenie tej światła na linach mostu, choć nie były tak jaskrawe jak być powinny, to wciąż miały znacznie wyższą ekspresję niż w wersji blu-ray tego samego filmu. HDR pozwolił bardziej zróżnicować przejścia tonalne. Nie jest więc tak, że przy 360cd/m2 nie ma on sensu. Faktem jest jednak, że jest to dosyć niska jasność, nie pozwalająca oddać aż tak dobrze efektów jak byśmy chcieli. Na dzień dzisiejszy myślę, że próg około 300cd/m2 jest granicą od której HDR ma sens.
Odwzorowanie ruchu
- De-Judder – do regulacji płynności w materiałach filmowych. Przy ustawieniu 4 lub 5 uzyskujemy złoty środek, czyli polepszoną płynność filmu, ale nie do tego stopnia by była ona teatralnie sztuczna.
- De-Blur – do redukcji rozmycia w materiałach wideo takich jak na przykład transmisje sportowe. By uzyskać najwyraźniejszy obraz sugeruję użyć ustawienia 10. Wtedy też będzie należycie działać technologia “scanning backlight”.
|
Nazwa trybu | Informacje | Obraz postrzegany w ruchu | |
TruMotion: Wyłączony | Smużenie:
bardzo duże
Maksymalna jasność: 360cd/m2 |
Powielenie krawędzi:
brak (krawędzie rozmyte)
Poprawa płynności filmów (24p): brak |
|
De-Judder: dowolnie
De-Blur: 10 |
Smużenie:
duże
Maksymalna jasność: 360cd/m2 |
Powielenie krawędzi:
brak (krawędzie rozmyte)
Poprawa płynności filmów (24p): płynna regulacja suwakiem “De-Blur” |
|
De-Judder: dowolnie
De-Blur: 10 |
Smużenie:
średnie
Maksymalna jasność: 120cd/m2 (przy obniżeniu podświetlenia dla lepszej ostrości) |
Powielenie krawędzi:
lekki ghosting
Poprawa płynności filmów (24p): płynna regulacja suwakiem “De-Blur” |
Regulacja płynności w filmach działa świetnie i to zarówno w przypadku materiałów Ultra HD, jak i Full HD. Dziesięcio-stopniowa skala pozwala wyregulować ruch dokładnie tak jak chcemy i ograniczyć tym samym szarpanie (judder), ale tak by nie powodować efektu opery mydlanej (o ile sobie nie życzymy). Sprawność odwzorowania ruchu przy materiałach typu sport jest jednak ograniczona. Jak widzimy na zdjęciach rozmycie jest niestety dosyć spore, nawet przy użyciu upłynniacza. Wynika to na pewno w dużej mierze z dłuższego czasu reakcji matrycy IPS, a także z faktu, że podświetlenie telewizora nie jest zbyt jasne i nie pozwala wygaszać matrycy na zbyt długo, by nie przyciemnić nadmiernie obrazu. W konsekwencji na ekranie da się zaobserwować pewną dozę smużenia, szczególnie przy dynamicznych materiałach w telewizji.
Kąty widzenia
Jak zobaczycie na poniższym wideo, UH7707 jest jednym z tych wyświetlaczy, które nadają się do oglądania pod kątem. Nawet przy dużym zejściu z osi nasycenie barw i kontrastowość obrazu pozostaje stała. Dla osób siedzących na wprost telewizora jest to również istotne, choć często niedocenianie. Siedząc w optymalnych odległościach, które można wyliczyć z naszego kalkulatora. Znaczący kąt tworzy się nawet podczas patrzenia w róg ekranu i kontrastowość spada na matrycach VA. Matryce IPS wolne są od tego zjawiska! Jedyne negatywnej cechy można dopatrzeć się obserwując czerń pod kątem, szczególnie pionowym. Widać wtedy tak zwane srebrzenie, czyli zabarwienie czerni barwą szaro-srebrną.
Granie na konsoli i PC
|
LG UH7707 sprawdza się w roli telewizora do konsoli, jednak nie jest na tym polu szczególnie mocny. Input lag o wartości 57ms może potencjalnie przeszkadzać szczególnie uważnym graczom FPP. Dla lwiej większości weekendowych graczy pozostanie jednak bez znaczenia.
Input Lag nie jest alarmująco wysoki, jednak mógłby być niższy.
W trybie Gra oczywiście nie można użyć upłynniacza, ponieważ podnosi on znacząco Input lag. Jak więc rozmycie obrazu w takim ustawieniu? Rzekłbym, że standardowe:
Nazwa trybu | Informacje | Obraz postrzegany w ruchu | |
Tryb “Gra”, sygnał 2160p60 (z komputera) | Smużenie:
bardzo duże
Maksymalna jasność: 360cd/m2 |
Powielenie krawędzi:
brak (krawędzie rozmyte)
Poprawa płynności filmów (24p): brak |
|
Reprodukcja chrominancji w pełnej rozdzielczości (4:4:4 / RGB) jest bezproblemowa i włączenie jej nie wpływa negatywnie na input lag. By uzyskać wyraźne czcionki przy sygnale Ultra HD musimy wejść w ustawienia opcji i włączyć tryb HDMI UHD Color, a następnie oflagować złącze HDMI jako PC. Robimy to przytrzymując przycisk “input” na pilocie, a następnie zmieniając “ikonę wejścia” na “PC”
Chroma 4:4:4 z włączonym HDMI UHD Color.
W trybie HDMI UHD Color i podłączonym komputerze. Opóźnienie wyniosło 54ms. Pomiar został wykonany taką samą metodą jak w przypadku monitora dla graczy - BenQ XL2730Z. W jego teście znajduje się dokładny opis procedury.
Klatka nr. N |
Klatka nr. N+54[msec] |
Miło, że przy sygnale UHD opóźnienie nie tylko nie wzrasta, ale wręcz maleje w stosunku do Full HD (na przykład z konsoli)! Opóźnienia tego rzędu nie odczuwa się bardzo mocno na myszy.
A jak się gra na takim ekranie w gry w rozdzielczości 4K? Co tu dużo pisać: jest to dużo większy rozmiar niż typowy monitor, nawet 32″. Wrażenia są niesamowite a granie na telewizorze w pełni przygotowanym na współpracę z PC to czysta przyjemność.
Nasz redakcyjny sprzęt wyposażony jest w dwie karty GeForce GTX 980 Ti SLI powered by NVIDIA. Drugi komputer to ASUS GeForce GTX 980 przygotowany we współpracy z firmą HyperCube Stacje Graficzne. Komponenty od firm Nvidia, ASUS, Intel, HyperX. Gry dostarcza nam m.in Eletronics Arts Polska oraz PlayStation Polska
WebOS 3.0
System WebOS 2.0 sprawiał, że telewizor zmieniał się w multimedialne centrum rozrywki. Trudno było spodziewać się by najnowsza wersja przyniosła jakieś druzgocące zmiany. Po prostu ciężko jest poprawiać coś co jest doskonałe. Firma postanowiła zatem zrobić mały tuning i dodać kilka ciekawych funkcjonalności. Jakich? Wszystkiego dowiecie się z poniższego wywiadu.
Wywiad z Panem Wiesławem Kowalczykiem z LG Electronic Polska
Obcowanie z WebOS 3.0 rozpoczynamy od głównej belki startowej, która nie jest przeładowana w żaden sposób a oferuje nam wszystkie podstawowe funkcje TV. Możemy z niej dotrzeć m.in do sklepu LG z aplikacjami, ulubionych kanałów telewizyjnych, plików z pamięci masowych i DLNA, przeglądarki internetowej czy najważniejszych aplikacji video jak YouTube, Player oraz Ipla. Tutaj należy zaznaczyć, że WebOS jest systemem wielowątkowym co oznacza, że przy przełączaniu się zarówno między telewizją a różnymi aplikacjami zawsze po ich uruchomieniu zastaniemy moment kiedy zakończyliśmy z nimi działania. Czyli np. przeglądarka internetowa będzie na tej samej stronie a na YouTube będzie leciał ten sam film, który przerwaliśmy i wyłączyliśmy aplikację. Wszystko działa w tym samym czasie. Bez żadnych zwolnień czy zawieszania się systemu. Aby ułatwić dostęp do podstawowych funkcji ekranu, zastosowano boczne menu “na skróty”, z którego możemy się bardzo szybko dostać do klasycznego już menu obrazu czy dźwięku.
|
|
Dwa kluczowe miejsca w WebOS 3.0. Jedno podstawowe menu oraz drugie podręczne. Dzięki nim dotrzecie w każdy zakątek swojego telewizora w mgnieniu oka.
Jak już wspomniałem telewizor posiada dostęp do szeregu aplikacji takich jak video, gry i inne. Z polskich aplikacji mamy wszystkie najbardziej popularne.
Całym systemem sterujemy za pomocą pilota multimedialnego, którego opisałem we wstępie. Używamy albo strzałek kierunkowych co jest raczej wątpliwe albo kursora co jest oczywiście najlepszym wyjściem. Dzięki temu, że jest on dopracowany do perfekcji sterowanie jest proste i szybkie. Wystarczą małe ruchy nadgarstka by wybrać to co nas akurat najbardziej interesuje.
Wbudowana przeglądarka to kolejny pokaz mocy WebOSa. Jest tak dobra, że spokojnie może zastąpić nam komputer czy urządzenie mobilne. Szybka, stabilna z możliwością zapamiętywania zakładek.
|
|
Ekran wspiera także łączenie się z urządzeniami mobilnymi poprzez Miracast oraz nową funkcję Magic Mobile Connection. Dzięki niej na ekranie telewizora można łatwo wyświetlać treści ze smartfona. Wystarczy tylko jednorazowe sparowanie telefonu z telewizorem a ponowna taka akcja z naszej strony nie będzie już potrzebna. Do telewizora można też oczywiście wydawać komendy głosowe.
Na koniec warto wspomnieć o fajnym bajerze w postaci funkcji Magic Zoom. Dzięki niej możemy bawić się w przybliżanie różnych fragmentów obrazu bez potrzeby zatrzymywania go.
Obsługa multimediów
Testowy model jest niemalże idealnym telewizorem jeżeli chodzi o odtwarzanie wszelkiej maści multimediów. Prostota i szybkość WebOS 3.0 dała także znać w przypadku tego jakże ważnego aspektu funkcjonalności TV. Mamy bardzo dobrze skonstruowane ekrany wyboru konkretnych nośników jak dyski twarde, peny czy też dostęp sieciowy do sprzętów przez DLNA. Wszystko proste i przejrzyste.
Telewizor doskonale radzi sobie zarówno z plikami wideo jak również zdjęciami oraz muzyką. Ostanie dwa typy są oczywiste i wspomnę tylko, że zdjęciom można dodawać różne efekty specjalne i je edytować. W 4K wygląda to rewelacyjnie.
Natomiast dużo więcej dzieje się w przypadku odtwarzania wideo. Oczywiście chodzą właściwie wszystkie typy plików filmowych oraz wszelkiej maści napisy txt czy srt. Ale ilość opcji dodatkowych jest zaskakująca i np. możliwość zabawy z napisami jest ogromna. To już jest poziom najlepszych odtwarzaczy sieciowych. Można ustawiać ich kolor (!!), synchronizację, wielkość. Zaskakujące było też czytanie plików wyjętych z płyty Blu-ray wraz z napisami oraz ścieżkami zaszytymi w pliku. Jeżeli chodzi o 4K nie było zaskoczenia. Każdy plik zakodowany w HEVC HDR szedł jak burza. Podsumowując to najlepszy odtwarzacz multimediów z jakim miałem do czynienia do tej pory.
Jakość dźwięku
Telewizor posiada wbudowane dwa pełno zakresowe głośniki o łącznej mocy: 20 W (10 W x 2). Trzeba przyznać, że gra to bardzo przyzwoicie i do codziennego oglądania będzie w zupełności wystarczające. Jednak jeżeli chcemy oglądać na nim filmy czy koncerty to warto będzie zaopatrzyć się np. w soundbar czy kino domowe.
Oglądanie telewizji DVB-T / DVB-S / DVB-C
Na pokładzie mamy wszystkie możliwe tunery telewizyjne. Jak już czytaliście wyżej telewizor radzi sobie doskonale z 4K HEVC. Oznacza to, że bez problemu obejrzeliśmy na nim kanał satelitarny w rozdzielczości 4K. Ekran jest zatem gotowy na wszystko pod względem oglądania telewizji UHD. Samo menu oraz ekrany są oczywiście bardzo dopieszczone graficznie i funkcjonalnie. Z głównego menu WebOS możemy dodać swoje ulubione kanały i mieć je pod ręką. Gdy do ekranu podłączymy dysk twardy możliwym staje się nagrywanie kanałów także tych w 4K. Działa też funkcja time-shift. Bez problemu obejrzeliśmy także materiały z HbbTV (także testowe w 4K HEVC od TVP). Jedyny minus w tym wszystkim jest taki, że ekran ma tylko jedno złącze anteny satelitarnej.
Podsumowanie i ocena
Super UHD LG UH7707 to dobry produkt, który w każdej kategorii testów ma coś do powiedzenia. Choć nie bije rekordów i nie wprowadza przełomu to wypada poprawnie zarówno w kwestii odwzorowania fabrycznych barw (po kalibracji jest na szkolną piątkę), ruchu, jak i kontrastu (w kategorii matryc IPS). Tu widać wyraźny postęp w stosunku do ubiegłorocznego UF7707, który był telewizorem 60Hz. Nowy model posiada ponadprzeciętną kompatybilność z Ultra HD, w postaci zgodności z Dolby Vision. W przyszłości może to zaprocentować – gdy jeden ze standardów bardziej opanuje rynek. Wybierając telewizor LG teraz, prawdopodobnie nie rozczarujemy się kiedyś brakiem wsparcia dla filmów Ultra HD w nowej specyfikacji. W kwestii obsługi efektów Ultra HD trzeba jednak przyznać, że nie jest wzorcowo względem modeli z HDR z najwyższej półki. Jasność przy HDR mogłaby być wyższa. 360cd/m2 pozwala jedynie trochę posmakować nowej jakości, a paleta barw nie jest prawie w ogóle poszerzona, więc na bardziej nasycone odcienie kolorów nie możemy specjalnie liczyć. Mimo wszystko miejmy na uwadze, że UH7707 jest podstawowym modelem Super UHD w ofercie koreańskiego producenta. Ogólnie rzecz biorąc tak będą prezentowały się telewizory z podstawową obsługą HDR na ten rok – także w przypadku innych producentów. Odrębną sprawą jest WebOS 3.0. Jest to naprawdę dobrze przemyślany system zamieniający nasz telewizor w domowe centrum rozrywki. Szybki, prosty i stabilny. Posiadający ogromne możliwości multimedialne. Osoby, które chcą więcej w temacie Ultra HD zapraszamy do testów wyższych modeli już niebawem. (testował Gmeru & Maciej Koper) |
PLUSY
- Idealne kąty widzenia
- Natywna matryca 120Hz
- System WebOS 3.0
- Doskonały pilot multimedialny Magic Remote 2in1
- Ponadprzeciętna kompatybilność z Ultra HD (m.in. HDR od Dolby Vision)
- Poprawne odwzorowanie fabryczne kolorów oraz świetne po profesjonalnej kalibracji
- Perfekcyjna obsługa plików multimedialnych
- Bezproblemowa współpraca z PC 4K
- Dobry kontrast w kategorii matryc IPS
- Doskonale przemyślany upłynniacz obrazu (duże pole do regulacji obrazu)
- Bogata Ilość złączy
- Doskonale przystosowany do zaawansowanej profesjonalnej kalibracji
- Dźwięk
- Pełna obsługa HEVC 4K – pliki, telewizja naziemna i satelitarna
- Bardzo dobre wykonanie
MINUSY
- Brak poszerzonej palety barw
- Jasność ekranu mogłaby być większa w przypadku nasłonecznionych pokoi
- Przy szybkich ruchach może trochę smużyć (w zależności od wprawnego oka)
- Input lag na granicy odczucia w przypadku sygnału Full HD
Cena: LG 55 UH7707 około 6 999 zł
Sprzęt do testów dostarczyła firma LG
Przeczytaj artykuł odnośnie ocen oraz wyróżnień na HDTVPolska.com:
Ekrany biorące udział w naszych testach są profesjonalnie skalibrowane i przygotowane przez http://skalibrujtv.pl/. To daje nam pewność, że wyciągnęliśmy z nich maksimum możliwości! Jak kalibrujemy? Przeczytaj “Czym jest PROFESJONALNA kalibracja telewizora / projektora / monitora?” oraz “Test kalibracji”. |
(3295)